سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۵ دی ۱۳۹۵ - ۲۲:۱۲

واکنش شریعتمداری به برگزاری جشن ورود ایرباس

ذوق زدگی برخی دولتمردان از تحویل فقط یک فروند ایرباس نه فقط تعجب آور بلکه خنده‌دار نیز هست و از آنجا که این اندازه از کم هوشی باور کردنی نیست، می توان حدس زد که ذوق زدگی آنان مصنوعی است که ان‌شاءالله از نوع فریب افکار عمومی و سرپوش نهادن بر کفه خالی کشورمان در برجام و دستاورد تقریبا هیچ آن نباشد.
کد خبر : ۳۴۳۸۰۷
صراط: ذوق زدگی برخی دولتمردان از تحویل فقط یک فروند ایرباس نه فقط تعجب آور بلکه خنده‌دار نیز هست و از آنجا که این اندازه از کم هوشی باور کردنی نیست، می توان حدس زد که ذوق زدگی آنان مصنوعی است که ان‌شاءالله از نوع فریب افکار عمومی و سرپوش نهادن بر کفه خالی کشورمان در برجام و دستاورد تقریبا هیچ آن نباشد.

حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان در گفت و گو با خبرنگار سیاسی فارس و در واکنش به برگزاری جشن ورود ایرباس به فرودگاه مهرآباد گفت: ذوق زدگی دولت از تحویل یک فروند ایرباس طبیعی به نظر نمی‌رسد چرا که آنها به خوبی می‌دانند تحویل یک فروند هواپیما در مقابل امتیازات فراوانی که در توافق هسته‌ای به حریف داده‌ایم مصداق «بازی اسب بیار افسار ببر» است!

وی افزود:‌ فروش هواپیما و قطعات آن به ایران تنها یک بخش کوچک از تعهداتی است که طرف مقابل در برجام بر عهده گرفته است ولی تاکنون از انجام همین تعهد که در مقایسه با سایر تعهداتش کم اهمیت نیز هست سرباز زده است. بنابراین ذوق زدگی برخی دولتمردان از تحویل فقط یک فروند ایرباس نه فقط تعجب آور بلکه خنده‌دار نیز هست و از آنجا که این اندازه از کم هوشی باور کردنی نیست، می توان حدس زد که ذوق زدگی آنان مصنوعی است که ان‌شاءالله از نوع فریب افکار عمومی و سرپوش نهادن بر کفه خالی کشورمان در برجام و دستاورد تقریبا هیچ آن نباشد!
شریعتمداری در پاسخ به این اظهار نظر که می گویند بالاخره این هواپیما به ناوگان هوائی کشور وارد شده و این یک امتیاز تلقی می شود، گفت: بله اما به چه قیمت؟! شما برای تولید حرارت هم می توانید هیزم بسوزانید و هم مبل‌ها و فرش‌های گرانقیمت را؛ کدام آدم عاقلی برای تولید حرارت مبل و فرش می‌سوزاند و با کف و هورا این شاهکار خود را تبلیغ هم می کند؟!

مدیر مسئول کیهان درباره تیترهای درشت روزنامه های مدعی اصلاحات و حامی دولت که تحویل ایرباس را دستاورد بزرگ برجام دانسته بودند گفت: موافقت‌ها و مخالفت‌های بسیاری از این روزنامه‌ها «به فرموده» است و به نیابت می‌نویسند! مثل کسانی که در برخی کشورهای غربی برای گریه در مراسم سوگواری فلان شخص فوت شده، یا برای ابراز شادمانی در فلان جشن عروسی، استخدام می‌شوند و وظیفه آنها گریه کردن در ختم و خندیدن در عروسی است، بی آنکه شخص متوفی یا عروس و داماد را بشناسند!