جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۸ دی ۱۳۹۵ - ۰۵:۰۹

مشهورترین زنان دانشمندان از صحابه رسول خدا(ص)

زنان در صدر اسلام نه تنها از حق تحصیل دانش برخوردار بودند بلکه این حق را داشتند که به تعلیم و نشر دانش بین زنان و مردان بپردازند و در بین آنان ملعمان و استادانی در بخش های مختلف علوم اسلامی وجود داشت.
کد خبر : ۳۴۴۲۲۹
صراط: زنان در صدر اسلام نه تنها از حق تحصیل دانش برخوردار بودند بلکه این حق را داشتند که به تعلیم و نشر دانش بین زنان و مردان بپردازند و در بین آنان ملعمان و استادانی در بخش های مختلف علوم اسلامی وجود داشت.

به گزارش راه دانا، زنان در صدر اسلام نه تنها از حق تحصیل دانش برخوردار بودند بلکه این حق را داشتند که به تعلیم و نشر دانش بین زنان و مردان بپردازند و در بین آنان ملعمان و استادانی در بخش های مختلف علوم اسلامی وجود داشت به ویژه در در زمینه علم حدیث که زنان می توانستند در آن رشته به درجه استادی نایل شوند.

ام سلمه: او دارای منزلتی والا در علم و روایت حدیث می باشد و پس از خدیجه فاضل ترین و پرهیزگارترین زمان پیغمبر(ص) و داناترین آنها به کتاب و سنت است تا جایی که عاشیه به او گفته است:

تو نخستین بانوی مهاجر از ز نان رسول خدا(ص) می باشی و تو بزرگ مادران مؤمنان هستی و جبرئیل بیشتر در خانه تو می بود.

اسم سلمه، از فقهای زنان صاحبه به شمار می رفت درباره علم و اجتهاد او کافی است که بگوییم جابربن عبدالله انصاری صحابی بزرگوار با همه شکوهی که در میان صحابه داشت به او مراجعه می کرد و به فتوای او عمل می نمود. احادیثی که ام سلمه از پیغمبر روایت کرده است بالغ بر 378 حدیث می باشد و روایات او در فضیلت علی علیه السلام معروف است و اشعاری که مورخان از این بانوی گرانقدر ذکر کرده اند درباره ولایت اهل بیت علیه السلام می باشد.

ام اسلم: او از زنان صحابه بوده و زمان امام سجاد علیه السلام و فیض حضور ان حضرت را نیز درک کرده بود. ایشان کتاب بسیاری خوانده و به همین جهت به " قاریه الکتب" معروف بوده همچنین به جهت رویات قضیه سنگ ریزه به " صاحبه الحصاه" نیز معروف شد. به مدلول همین روایت بسیار با جلالت و مورد توجه خاندان عصمت بوده است.

ام جمیل: فاطمه دختر مجلل بن عبدالله بن قیس، از فضلا و ادبای زنان و از سابقین به دین مقدس اسلام بود. او با حاطب بن حارث بن مغیره ازدواج کرد و دو پسر به نام های محمد و حارث از وی به وجود آمد. ایشان با شوهرش به حبشه رفته و بعد از مرگ شوهر با پسرهایش به مدینه برگشته است. او برای بهبودی پسرش محمد که به آتش سوخته بود شرفیاب حضور مبارک پیامبر(ص) گردید و تقاضای دعای خیر کرد و در اثر دعای آن حضرت پسرش شفا یافت.

ام رعله قشیریه: وی از زنان صحابه و عالم و شاعر و بسیار فصیح بود و از پیامبر اکرم(ص) روایت نقل کرده است، روزی به خدمت پیامبراکرم(ص) رسید و عرض کرد:

اسلام علیک یا رسول الله و رحمه الله و برکاته انا ذوات الخدور و محفل از البعدول و مربیات الاولاد و ممهدات المهاد و لا حظ لنا فی الجیش الاعظم فعلمنا شیئا یقربنا الی الله عزوجل.

پیامبر اکرم(ص) در جواب او فرمود: اگر شما زنان از ذکر خدا غافل نباشید و چشم خود را از نامحرم ببندید و به گونه ای صحبت نکنید که مرد اجنبی بشنود، شما مأجور و مثاب خواهید بود.

اعم رعله بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) حسنین علیه السلام در برگرفته و کوچه های مدینه را گردیده و اشک می ریخت است و چون به در خانه فاطمه سلام الله رسید این بیت را انشاء کرد

یاذار فاطمه المعمور سحتها            هیجت لی حزنا حیت من دار

نسیبه بنت الحارث ام عطیه: ایشان از زنان فاضله پیامبر اکرم(ص) شمرده می شد که در بیعت رضوان و جنگ های پیامبر(ص) شرکت داشته و مجروحین را مداوا می کرد. جمعی از صحابه و  علمای تابعین در بصره لاغسل میت" را از او گرفتند و از پیامبر اکرم(ص) روایت نقل کرده است.

معاذه غفاریه: از زنان فاضل و عالم عصر خود و انیس رسول خدا در سفر بود، وی می گوید: من با رسول خدا انس بسیاری داشتم یعنی به خانه اش رفت و آمد می کردم چون در سفرها برای مداوای زخمیان و پرستاری بیماران با وی می رفتم. روزی داخل خانه عایشه شدم، دیدم علی علیه السلام بیرون می آید و رسول خدا(ص) در غیاب علی علیه السلام به عایشه می گوید: ان هذا احب الرجال الی و اکر مهم علی فاعر فی له حقه و اکرمی مثواه ( این مرد، محبوب ترین و گرامی ترین مردان است نزد من، حق او را بشناس و احترامش را داشته باش.)

ام حکیم بیضا، دختر عبدالمطب و عمه رسول اکرم(ص) او از زنان فاضله و خردمند بنی هاشم و ادیب و فصیح و بلیغ بود و به هر یک از " بیضا" و " لاقبه الدیباج" موصوف و ملقب و در نظم شعر نیز طبعی و قاد داشته است، حسب الامر پدر در حال حیاتش مرثیه ای برای او گفته که از ابیات آن است:

الا یا عین جودی و استهلی               و بکی ذا الندی و المکرمات

الا یا عین و یحک اسعدینی              یدمع من دموع ها طلات

ام الدرداء: خیره دختر ابو حدرد اسلمیه و زن ابوالدور داء عامر بن حارث از فضلا و محدثین زنان صحابی بوده که احادیث بسیاری از رسول اکرم(ص) و شوهرش استماع و روایت کرده است.

ام الدرداء هجیمه دختر جی زن دیگر ابوالدردا، او نیز محدث و عالم و زاهد بوده از سلمان و شوهر خود روایت می کرد، پیوسته به نماز و عبادت اشتغال داشت و دوستدار مجالس علما بوده ، شش ماه در بیت المقدس و شش ماه در دمشق اقامت می کرد.

اسماء بنت عمیس: خواهر میمونه همسر رسول الله: او از زنان فاضل و بزرگوار روزگار خویش و از اولین گروندگان به اسلام بود که همراه همسرش جعفر طیار، برای پیشبرد اسلام به حبشه مهاجرت کرد و در سال فتح خیبر در سال هشتم به مدینه بازگشت او پس از شهادت جعفر، در سال هشتم با ابوبکر ازدواج کرد.  اسماء این صحابی جلیل القدر و راوی موثق رسول خدا مادر محمد بن ابی بکر است که درباره او گفته اند: نجابت محمدبن ابی بکر از جانب مادرش بود.

اروی دختر حارث بن عبدالمطلب: صحابی رسول اکرم(ص) و از بانوان فصیح و بلیغ بود. وی در برابر معاویه، ناحق بودن خلافت او و اسلام نیاوردن او را به رخش کشید و از امانتداری علی علیه السلام و عمل آن حضرت به احکام الهی سخن گفت و عمر به عاص و سعید بن عاص و مروان را مفتضح ساخت و شعری در فضایل امیرالمؤمنین سرود و صفات آن حضرت را برشمرد.

ام سنان: او دختر چشمه از شعرا و فضلای عرب و موصوف به حسن ادب است و در نظم و نثر مهارت داشت. لطافت معانی را با فصاحت الفاظ توأم می داشت. اشعار او که در مدح اهل بیت طهارت علیه السلام سروده و قبیله خود " بنی مذحج" را به نصرت و یاری از ایشان ترغیب کرده برهان قاطع این مدعاست.

این ها نمونه هایی بودند از زنان صحابه که در زمان پیامبر اکرم به فضل و دانش معروف بودند، طبق گزارش های مورخان  بسیاری از زنان در عصر پیامبر در کهولت سواد آموختند.

اسلام برای پیکار با جهل و بیسوادی روزانه تازه و وسیع به سوی افق های بیکران دانایی و آگاهی گشود و زنجیر از پای درک و شعور انسان ها برگرفت. دانستن و علم آموختن برای همگان نه تنها آزاد که یک فریضه شد.

آری به برکت تعالیم اسلام و دستور رسول اکرم(ص) بود که زنان همدوش مردان به دانش آموزی روی آوردند.