صراط: بررسی مستندات برنامه ششم توسعه نشان میدهد که میزان گاز طبیعی در نظر گرفته شده برای تزریق، کمتر از نیاز واقعی بوده و ارقام در نظر گرفته شده پاسخگوی نیاز واقعی تزریق نیست.
به گزارش خبرآنلاین، یكی از روشهای رایج برای افزایش ضریب بازیافت در مخازن نفتی و تحقق توليد صيانتی در آنها، تزریق گاز طبيعی است. در ایران نيز در تعدادی از مخازن نفتی، تزریق گاز طبيعی صورت میگيرد که تقریباً تمامی این ميادین در محدوده عملياتی شرکت ملی مناطق نفتخيز جنوب قرار دارند.
تقریبا کل گاز تزریقی به مخازن در زمان مورد نياز قابل استحصال بوده و برخلاف دیگر روشهای سيال تزریقی، یک هزینهکرد بهشمار نمیرود، بلكه مخازن نفتی همانند مخازن ذخيره گاز نيز عمل میکنند، بنابراین بهلحاظ اقتصادی تزریق گازهای هيدروکربوری برای کشور و نسلهای آتی بسيار مهم است.
مطالعات صورت گرفته در شرکت ملی مناطق نفتخيز جنوب ثابت میکند که تزریق گاز به موقع و طبق برنامه، موجب افزایش ضریب بازیافت نفت در این مخازن به ميزان 9.15 درصد خواهد شد که معادل افزایش 16.3 ميليارد بشكه نفت به ذخایر قابل برداشت است. بر این اساس باید ضمن ساخت تاسيسات مورد نياز، گاز کافی طبق برنامه برای تزریق تامين شود.
بررسی مستندات برنامه ششم توسعه نشان میدهد که ميزان گاز طبيعی در نظر گرفته شده برای تزریق، کمتر از نياز واقعی بوده و ارقام در نظر گرفته شده پاسخگوی نياز واقعی تزریق نيست. در صورت عدم تامين گاز مورد نياز برای تزریق و ادامه روند کنونی برآورد میشود، 2.3 تا 2.7 ميليارد بشكه نفتخام در مخزن به دام افتاده و این ميزان نفت دیگر قابل استحصال نخواهد بود که با احتساب هر بشكه به ارزش 50 دلار، 115 تا 135 ميليارد دلار ثروت از دسترس خارج میشود.
بر این اساس باید تامين گاز برای تزریق در مخازن نفتی، در صدر اولویتهای تخصيص گاز قرار گرفته و نياز واقعی تزریق گاز، در برنامه ششم توسعه در نظر گرفته شود.
به گزارش خبرآنلاین، یكی از روشهای رایج برای افزایش ضریب بازیافت در مخازن نفتی و تحقق توليد صيانتی در آنها، تزریق گاز طبيعی است. در ایران نيز در تعدادی از مخازن نفتی، تزریق گاز طبيعی صورت میگيرد که تقریباً تمامی این ميادین در محدوده عملياتی شرکت ملی مناطق نفتخيز جنوب قرار دارند.
تقریبا کل گاز تزریقی به مخازن در زمان مورد نياز قابل استحصال بوده و برخلاف دیگر روشهای سيال تزریقی، یک هزینهکرد بهشمار نمیرود، بلكه مخازن نفتی همانند مخازن ذخيره گاز نيز عمل میکنند، بنابراین بهلحاظ اقتصادی تزریق گازهای هيدروکربوری برای کشور و نسلهای آتی بسيار مهم است.
مطالعات صورت گرفته در شرکت ملی مناطق نفتخيز جنوب ثابت میکند که تزریق گاز به موقع و طبق برنامه، موجب افزایش ضریب بازیافت نفت در این مخازن به ميزان 9.15 درصد خواهد شد که معادل افزایش 16.3 ميليارد بشكه نفت به ذخایر قابل برداشت است. بر این اساس باید ضمن ساخت تاسيسات مورد نياز، گاز کافی طبق برنامه برای تزریق تامين شود.
بررسی مستندات برنامه ششم توسعه نشان میدهد که ميزان گاز طبيعی در نظر گرفته شده برای تزریق، کمتر از نياز واقعی بوده و ارقام در نظر گرفته شده پاسخگوی نياز واقعی تزریق نيست. در صورت عدم تامين گاز مورد نياز برای تزریق و ادامه روند کنونی برآورد میشود، 2.3 تا 2.7 ميليارد بشكه نفتخام در مخزن به دام افتاده و این ميزان نفت دیگر قابل استحصال نخواهد بود که با احتساب هر بشكه به ارزش 50 دلار، 115 تا 135 ميليارد دلار ثروت از دسترس خارج میشود.
بر این اساس باید تامين گاز برای تزریق در مخازن نفتی، در صدر اولویتهای تخصيص گاز قرار گرفته و نياز واقعی تزریق گاز، در برنامه ششم توسعه در نظر گرفته شود.