سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۴ بهمن ۱۳۹۵ - ۲۰:۴۶

چرا سیاستمداران روسی کار با شبکه‌های اجتماعی را بلد نیستند؟

اینترنت پدیده ای است که خواه ناخواه تاثیر زیادی بر عرصه سیاست گذاشته و با توجه به خصلت جهان شمولش هر نقطه از دنیا و هر جور سیاستمداری را تحت الشعاع خود قرار داده است.
کد خبر : ۳۴۹۲۳۰

صراط:   اینترنت پدیده ای است که خواه ناخواه تاثیر زیادی بر عرصه سیاست گذاشته و با توجه به خصلت جهان شمولش هر نقطه از دنیا و هر جور سیاستمداری را تحت الشعاع خود قرار داده است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران از زمانیکه دیمیتری مدودف در سال 2010 یکی از ارکان مهم روسیه شد،بحث کافی نبودن حضور چهره های سیاسی روسی در تکنولوژی و اینترنت بالا گرفت و این در حالی است که از 5-6 سال قبل شبکه های اجتماعی بخصوص فیس بوک و توئیتر ابزار پر سر و صدایی برای چهره های سیاسی و قابل توجه دولتی شناخته شده است.


امروزه اگر نمایندگان و چهره های سیاسی اینترنت در اختیار نداشته باشند ،بسیار عجیب به نظر می رسد.از طرف دیگر فعالیت شخصی در شبکه ها اجباری شده و از سوی دیگر این شبکه ها به یک رویکرد پدیداری و ابزاری برای کسب و کار تبدیل شده است.

اما در حال حاضر تعداد زیادی از چهره های سیاسی روسی فعالیت در شبکه های اجتماعی را متوقف کردند و هنوز در کش و قوس این هستند که فعالیت در شبکه ها مناسب کار سیاسی هست یا نه.

تجربه سالهای اخیر نشان داده که روسیه حتی در انتخابات منطقه ای از تکنولوژی استفاده نکرده است.

یکی از دلایل کم اهمیت دادن سیاستمداران روسی به حضور در این شبکه های اجتماعی حفظ حریم شخصی آنها است چرا که با حضور در شبکه ها احتمال انتشار مسائل خصوصی آنها بالا می رود.
از سوی دیگر سیاستمداران هنوز کار با شبکه های اجتماعی را لازمه سیاست نمی بینند از این رو ترجیح می دهند که خیلی حضور پر رنگ نداشته باشند.
از این رو گزارشات و آمار نشان می دهد که سیاستمداران روسی به نسبت دیگر سیاستمداران حضور کم رنگ تری در شبکه های اجتماعی دارند.

پوتین در این باره می گوید: صدها سازمان غیردولتی آمریکایی با پوشش اجتماعی، رسانه ای و انسان دوستانه در کشورهای مختلف بویژه غیر همسو باسیاست های واشنگتن فعالیت می کنند که معمولا اهداف سیاسی دارند و روسیه نیز یکی از این کشورها است.

این سازمان ها که بیشتر از سوی دولتمردان، سرمایه گذاران، شرکت های بزرگ و نمایندگان کنگره و سنا حمایت می شوند، با ایجاد شعبه های مختلف پنهان و آشکار و همچنین ارتباط با برخی سازمان های کشور میزبان که گرایش های همسو دارند، شبکه ای پیچیده از اثرگذاری های اجتماعی را پایه ریزی می کنند تا در صورت لزوم مانند برگزاری انتخابات و شکل گیری اعتراض های اجتماعی از آن بهره ببرند.

سال 1991 که فروپاشی شوروی رخ داد، راه اندازی انقلاب های مخملی و رنگی در دستور کار سازمان های غیر دولتی غرب قرار گرفت که در کشورهای مختلفی از جمله اوکراین، گرجستان قرقیزستان و صربستان تجربه شد.

بنابراین به عقیده پوتین شبکه های اجتماعی راه نفوذ افکار خارجی را در روسیه باز می کند از این رو تهدیدی برای امنیت ملی روسیه می بیند.

اما از سوی دیگر ترامپ پیروزی اش در انتخابات را مدیون شبکه های اجتماعی است.

او رسانه های اجتماعی را ابزاری فوق العاده مهم و شکل جدیدی از وسایل ارتباط جمعی توصیف می کند و رسانه های اجتماعی را نقش کلیدی در پیروزی اش می داند و به استفاده از آنها در دوران ریاست کاخ سفید ادامه خواهد داد.

به گفته ترامپ، حضور وی در رسانه های اجتماعی از جمله فیس بوک، توئیتر و اینستاگرام؛ ابزاری را در انتخابات در اختیارش قرار داد که بسیار قوی تر از صدها میلیون دلاری است که دمکرات ها برای اعمال نفوذ در نتیجه انتخابات هزینه کرده اند.

ترامپ گفت در شبکه های توئیتر، فیسبوک و اینستاگرام 28 میلیون طرفدار دارد.