صراط: بروس ریدل کارشناس اندیشکده بروکینگر می گوید : سفرهای خارجی اخیر و حایز اهمیت پادشاه و وزیر امور خارجه عربستان در راستای تهاجم دیپلماتیک قابل توجه این کشور برای بهبود روابط راهبردی اش است.
به گزارش ایرنا، ریدل در مقاله ای که روز دوشنبه در پایگاه اطلاع رسانی این اندیشکده آمریکایی منتشر شد، نوشت: سفر یک ماهه ملک سلمان به همراه هیاتی ششصد نفره به آسیا که از یکشنبه شروع شد، مشهودترین بخش این تهاجم دیپلماتیک است.
ریدل با اشاره به سفرهای طولانی مدت خارجی خاندان سعودی و سفر یک ماهه'محمد بن نایف'ولیعهد عربستان به الجزایر در سال گذشته، می نویسد: البته، این سفرها شخصی و شامل دیپلماسی عمومی چندانی نیستند اما سفرهای ملک سلمان، نقش دیپلماتیک بیشتری دارد. هدف ناگفته چنین سفر طولانی مدت نشان دادن شور و انعطاف این پادشاه است که شایعات درباره سلامتی وی، به ویژه سلامت ذهنی اش، بسیار زیاد است.
این کارشناس بروکینگز با اشاره به سفر آسیایی پادشاه عربستان، گفت : اندونزی، مالزی و برونئی از کشورهای مهم مسلمان هستند که عربستان آنها را به پیوستن به ائتلاف نظامی اسلامی ترغیب می کند، ائتلافی که هدف رسمی اش جنگ با تروریسم اما خط مشی آن چیز دیگری است.
چین و ژاپن بازارهای حساس نفت عربستان هستند و انتظار می رود که در این سفر آسیایی ملک سلمان، توافقنامه های جدیدی امضا شود.
ریدل در ادامه این مقاله به سفر 'عادل الجبیر'وزیرخارجه عربستان به عراق به عنوان اولین سفر یک مقام بلندپایه سعودی ازسال 1990 اشاره و خاطرنشان کرد: آخرین سفر یک مقام بلندپایه سعودی به عراق مربوط به سفر 'بندر بن سلطان' سفیر وقت عربستان در آمریکا بود. وی ماموریت داشت تا تنش های روبه رشد بین بغداد و واشنگتن در بهار 1990 را کاهش دهد. صدام حسین در تابستان همان سال کویت را اشغال و تهدید کرد به عربستان حمله می کند.
ریاض مدتها بر این اعتقاد بود که حمله 2003 آمریکا به عراق، به واسطه روی کار آوردن اکثریت شیعه در این کشور، صرفا باعث پیشبرد منافع ایران شده است. سعودی ها سال ها از گشودن سفارتخانه درعراق و یا اعزام سفیر به این کشور خودداری کردند و نمی خواستند به دولت عراق مشروعیت ببخشند. سرانجام عربستان سفیر خود را به عراق اعزام کرد اما، سال گذشته که او با عصبانیت از نفوذ ایران در عراق انتقاد کرد و به کشور فراخوانده شد.
ریدل خاطرنشان کرد: با توجه به موارد یاد شده، سفر جبیر به عراق تغییری شگفت انگیز در رویکرد عربستان محسوب می شود. جبیر، نشست با نخست وزیرعراق را مثبت خواند و گفته است دو کشور برای همکاری در جنگ با تروریسم توافق کردند.
ظاهرا سعودی ها تصمیم گرفتند برای اتخاذ رویکردی متفاوت در قبال عراق تلاش کنند. آنها امید دارند که تعامل سطح بالاتری با دولت عراق ایجاد کنند.
در واقع سفر وزیرخارجه عربستان به عراق به معنای قبول با تاخیر واقعیت است. اقلیت سنی عراق در آینده قابل پیش بینی، کنترل کشور را دوباره به دست نخواهند گرفت. تشکیلات رهبری عربستان بیش از یک دهه است که این واقعیت را انکار می کند.
نشست عمان که ملک سلمان قرار است 27 مارس (7 فروردین96) در اردن در آن شرکت کند، نشستی مهم برای این پادشاه است. هدف این نشست به نمایش گذاشتن وحدت جهان عراق و حمایت از ملک عبدالله پادشاه اردن است که با موجی ازچالش ها در داخل و خارج مواجه است.
به گزارش ایرنا، ریدل در مقاله ای که روز دوشنبه در پایگاه اطلاع رسانی این اندیشکده آمریکایی منتشر شد، نوشت: سفر یک ماهه ملک سلمان به همراه هیاتی ششصد نفره به آسیا که از یکشنبه شروع شد، مشهودترین بخش این تهاجم دیپلماتیک است.
ریدل با اشاره به سفرهای طولانی مدت خارجی خاندان سعودی و سفر یک ماهه'محمد بن نایف'ولیعهد عربستان به الجزایر در سال گذشته، می نویسد: البته، این سفرها شخصی و شامل دیپلماسی عمومی چندانی نیستند اما سفرهای ملک سلمان، نقش دیپلماتیک بیشتری دارد. هدف ناگفته چنین سفر طولانی مدت نشان دادن شور و انعطاف این پادشاه است که شایعات درباره سلامتی وی، به ویژه سلامت ذهنی اش، بسیار زیاد است.
این کارشناس بروکینگز با اشاره به سفر آسیایی پادشاه عربستان، گفت : اندونزی، مالزی و برونئی از کشورهای مهم مسلمان هستند که عربستان آنها را به پیوستن به ائتلاف نظامی اسلامی ترغیب می کند، ائتلافی که هدف رسمی اش جنگ با تروریسم اما خط مشی آن چیز دیگری است.
چین و ژاپن بازارهای حساس نفت عربستان هستند و انتظار می رود که در این سفر آسیایی ملک سلمان، توافقنامه های جدیدی امضا شود.
ریدل در ادامه این مقاله به سفر 'عادل الجبیر'وزیرخارجه عربستان به عراق به عنوان اولین سفر یک مقام بلندپایه سعودی ازسال 1990 اشاره و خاطرنشان کرد: آخرین سفر یک مقام بلندپایه سعودی به عراق مربوط به سفر 'بندر بن سلطان' سفیر وقت عربستان در آمریکا بود. وی ماموریت داشت تا تنش های روبه رشد بین بغداد و واشنگتن در بهار 1990 را کاهش دهد. صدام حسین در تابستان همان سال کویت را اشغال و تهدید کرد به عربستان حمله می کند.
ریاض مدتها بر این اعتقاد بود که حمله 2003 آمریکا به عراق، به واسطه روی کار آوردن اکثریت شیعه در این کشور، صرفا باعث پیشبرد منافع ایران شده است. سعودی ها سال ها از گشودن سفارتخانه درعراق و یا اعزام سفیر به این کشور خودداری کردند و نمی خواستند به دولت عراق مشروعیت ببخشند. سرانجام عربستان سفیر خود را به عراق اعزام کرد اما، سال گذشته که او با عصبانیت از نفوذ ایران در عراق انتقاد کرد و به کشور فراخوانده شد.
ریدل خاطرنشان کرد: با توجه به موارد یاد شده، سفر جبیر به عراق تغییری شگفت انگیز در رویکرد عربستان محسوب می شود. جبیر، نشست با نخست وزیرعراق را مثبت خواند و گفته است دو کشور برای همکاری در جنگ با تروریسم توافق کردند.
ظاهرا سعودی ها تصمیم گرفتند برای اتخاذ رویکردی متفاوت در قبال عراق تلاش کنند. آنها امید دارند که تعامل سطح بالاتری با دولت عراق ایجاد کنند.
در واقع سفر وزیرخارجه عربستان به عراق به معنای قبول با تاخیر واقعیت است. اقلیت سنی عراق در آینده قابل پیش بینی، کنترل کشور را دوباره به دست نخواهند گرفت. تشکیلات رهبری عربستان بیش از یک دهه است که این واقعیت را انکار می کند.
نشست عمان که ملک سلمان قرار است 27 مارس (7 فروردین96) در اردن در آن شرکت کند، نشستی مهم برای این پادشاه است. هدف این نشست به نمایش گذاشتن وحدت جهان عراق و حمایت از ملک عبدالله پادشاه اردن است که با موجی ازچالش ها در داخل و خارج مواجه است.
