صراط: گرفتن ضمانت‌های بازگشت مسافر از سفر، توسط آژانس‌های مسافرتی که گاهی به 100 میلیون تومان نیز می‌رسد سفر به خارج از کشور را تبدیل به عبور از هفت خوان رستم کرده است.
به گزارش جام جم آنلاین، هر چند مبلغی که مسافران خارج از کشور با عنوان ودیعه نزد آژانس‌دار می‌گذارند، ضمانتی برای بازگشت مسافر است، اما این مبلغ نیز متغیر بوده و آژانس‌ها این رقم را برای افراد مختلف بنا به تشخیص خود متفاوت تعریف می‌کنند که گاهی این رقم برای کسانی که قصد سفر به صورت خانوادگی را دارند مبلغ کلانی می‌شود.
یکی از مسافرانی که برای سفر به فرانسه برای ایام نوروز از طریق یکی از آژانس‌های مسافرتی اقدام کرده است در این باره گفت: حدود یک ماه پیش برای سفر به همراه خانواده به یک آژانس مسافرتی مراجعه کردم که برای ضمانت بازگشت از سفر برای سه نفر 150 میلیون تومان طلب کردند که این پول را به حساب آژانس واریز کردم اما مجددا سه روزپیش نیز از من خواسته شد که این مبلغ را به 270 میلیون تومان افزایش دهم، یعنی نفری 90 میلیون تومان که به نظر می‌رسد افزایش این رقم منطقی نیست و شاید یک راهی است برای سوء استفاده آژانس‌ها، چرا که نبود معیار مشخصی برای ضمانت باعث شده است تا هر آژانسی خود سر این ارقام را افزایش دهد که تامین آن برای مسافر بسیار مشکل است.
وی افزود: مبلغ پرداخت شده از حدود یک ماه پیش در حساب آژانس است و تا مسافر اقدامات سفرش انجام شود و از سفر بازگردد حدود دو ماهی طول می کشد که نوعی درآمد برای آژانس هاست که از سود این سپرده‌ها می‌توانند استفاده کنند.
اما از سوی دیگر رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی و هوایی ایران گرفتن این ضمانت را از سوی آژانس‌ها لازم دانسته و به این نکته نیز اشاره کرد که ضوابط خاصی وجود ندارد.
محمد حسن کرمانی در این باره گفت: مبلغی که مسافران خارج از کشور با عنوان ودیعه نزد آژانس‌دار می‌‌سپارند، ضمانتی برای بازگشت مسافر و جلوگیری از اقامت غیرمجاز او است که معمولا برای کشورهای عضو «اتحادیه‌ی شنگن» گرفته می‌شود.
وی با اشاره به اینکه ضوابط خاصی در رابطه با میزان مبلغ ودیعه وجود ندارد، گفت: هر آژانسی بر اساس میزان اطمینان و شناختی که از مسافر خود دارد، رقم ضمانت را تعیین می کند و ممکن است با شناختی که از یک مسافر از لحاظ فعالیت شغلی او دارد از او هیچ ضمانتی دریافت نکند و از یک مسافر کمتر و از یک مسافر بیشتر دریافت کند و حتی این ارقام به 100 میلیون تومان برای هر نفر نیز می رسد.
کرمانی درباره چگونگی تعیین میزان پول ودیعه، گفت: پول ودیعه معمولا براساس شرایط کشور مقصد یا مبلغ جریمه‌ای که کشورها برای اقامت غیرمجاز مشخص کرده‌اند، تعیین می‌شود سفارتخانه‌ی کشور مقصد در این جریان اصلا ذی‌نفع نیست، چون این پول در اختیار آژانس‌دار است.
به گفته رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی و هوایی ایران آژانس‌دار این پول را برای تأمین امنیت خود می‌گیرد، چون هر اتفاقی که از سوی مسافر در کشور دیگر رخ دهد، اول از همه متوجه آژانس‌دار می‌شود و اگر مسافر با توجه به ویزای شینگنی که گرفته است به کشور بازنگردد نام آن آژانس وارد بلک لیست شده در نتیجه از ادامه کار بازمی ماند، بنابراین مجبور است ضمانت های کافی را برای بازگشت مسافر از وی اخذ کند.
وی با اشاره به اینکه میزان ودیعه بین مسافر و آژانس در قرار داد فی مابین در قبال خدماتی که ارائه می شود تعریف می شود ادامه داد: پول ودیعه معمولا به‌صورت نقدی، چک یا ضمانت بانکی نزد آژانس‌دار به امانت گذاشته می‌شود تا مسافر به کشور برگردد. البته اگر این ودیعه به‌صورت ضمانت‌نامه بانکی تعریف شود، ترجیحا بهتر و امکان سوءاستفاده از آن نیز کمتر است.
به گفته کرمانی در قرارداد نکته ای که می تواند منظور شود این است که بعد از بازگشت آژانس موظف است درتاریخ یاد شده پول را به حساب مشتری باز گرداند و اگر در تاریخ مشخص بازنگرداند باید سود و زیان آن را بدهد و باید مسافران به این نکات توجه کنند.
به گزارش جام جم آنلاین، هر چند مبلغی که مسافران خارج از کشور با عنوان ودیعه نزد آژانس‌دار می‌گذارند، ضمانتی برای بازگشت مسافر است، اما این مبلغ نیز متغیر بوده و آژانس‌ها این رقم را برای افراد مختلف بنا به تشخیص خود متفاوت تعریف می‌کنند که گاهی این رقم برای کسانی که قصد سفر به صورت خانوادگی را دارند مبلغ کلانی می‌شود.
یکی از مسافرانی که برای سفر به فرانسه برای ایام نوروز از طریق یکی از آژانس‌های مسافرتی اقدام کرده است در این باره گفت: حدود یک ماه پیش برای سفر به همراه خانواده به یک آژانس مسافرتی مراجعه کردم که برای ضمانت بازگشت از سفر برای سه نفر 150 میلیون تومان طلب کردند که این پول را به حساب آژانس واریز کردم اما مجددا سه روزپیش نیز از من خواسته شد که این مبلغ را به 270 میلیون تومان افزایش دهم، یعنی نفری 90 میلیون تومان که به نظر می‌رسد افزایش این رقم منطقی نیست و شاید یک راهی است برای سوء استفاده آژانس‌ها، چرا که نبود معیار مشخصی برای ضمانت باعث شده است تا هر آژانسی خود سر این ارقام را افزایش دهد که تامین آن برای مسافر بسیار مشکل است.
وی افزود: مبلغ پرداخت شده از حدود یک ماه پیش در حساب آژانس است و تا مسافر اقدامات سفرش انجام شود و از سفر بازگردد حدود دو ماهی طول می کشد که نوعی درآمد برای آژانس هاست که از سود این سپرده‌ها می‌توانند استفاده کنند.
اما از سوی دیگر رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی و هوایی ایران گرفتن این ضمانت را از سوی آژانس‌ها لازم دانسته و به این نکته نیز اشاره کرد که ضوابط خاصی وجود ندارد.
محمد حسن کرمانی در این باره گفت: مبلغی که مسافران خارج از کشور با عنوان ودیعه نزد آژانس‌دار می‌‌سپارند، ضمانتی برای بازگشت مسافر و جلوگیری از اقامت غیرمجاز او است که معمولا برای کشورهای عضو «اتحادیه‌ی شنگن» گرفته می‌شود.
وی با اشاره به اینکه ضوابط خاصی در رابطه با میزان مبلغ ودیعه وجود ندارد، گفت: هر آژانسی بر اساس میزان اطمینان و شناختی که از مسافر خود دارد، رقم ضمانت را تعیین می کند و ممکن است با شناختی که از یک مسافر از لحاظ فعالیت شغلی او دارد از او هیچ ضمانتی دریافت نکند و از یک مسافر کمتر و از یک مسافر بیشتر دریافت کند و حتی این ارقام به 100 میلیون تومان برای هر نفر نیز می رسد.
کرمانی درباره چگونگی تعیین میزان پول ودیعه، گفت: پول ودیعه معمولا براساس شرایط کشور مقصد یا مبلغ جریمه‌ای که کشورها برای اقامت غیرمجاز مشخص کرده‌اند، تعیین می‌شود سفارتخانه‌ی کشور مقصد در این جریان اصلا ذی‌نفع نیست، چون این پول در اختیار آژانس‌دار است.
به گفته رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی و هوایی ایران آژانس‌دار این پول را برای تأمین امنیت خود می‌گیرد، چون هر اتفاقی که از سوی مسافر در کشور دیگر رخ دهد، اول از همه متوجه آژانس‌دار می‌شود و اگر مسافر با توجه به ویزای شینگنی که گرفته است به کشور بازنگردد نام آن آژانس وارد بلک لیست شده در نتیجه از ادامه کار بازمی ماند، بنابراین مجبور است ضمانت های کافی را برای بازگشت مسافر از وی اخذ کند.
وی با اشاره به اینکه میزان ودیعه بین مسافر و آژانس در قرار داد فی مابین در قبال خدماتی که ارائه می شود تعریف می شود ادامه داد: پول ودیعه معمولا به‌صورت نقدی، چک یا ضمانت بانکی نزد آژانس‌دار به امانت گذاشته می‌شود تا مسافر به کشور برگردد. البته اگر این ودیعه به‌صورت ضمانت‌نامه بانکی تعریف شود، ترجیحا بهتر و امکان سوءاستفاده از آن نیز کمتر است.
به گفته کرمانی در قرارداد نکته ای که می تواند منظور شود این است که بعد از بازگشت آژانس موظف است درتاریخ یاد شده پول را به حساب مشتری باز گرداند و اگر در تاریخ مشخص بازنگرداند باید سود و زیان آن را بدهد و باید مسافران به این نکات توجه کنند.
