صراط: تیمی از محققان در مقاله‌ای اعلام کردند با گذشت شش سال از وقوع زلزله و سونامی در فوکوشیما تشعشات هسته‌ای در بخش‌هایی از این منطقه به قدری کاهش یافته است که انسان‌ها بتوانند در آن مناطق زندگی کنند.
به گزارش ایسنا به نقل از انگجت، در مقاله‌ای که در ژورنال دانشگاه کرنل منتشر شده است محققان ژاپنی اعلام کرده‌اند میزان تشعشعات سزیمی در 37 مایلی نیروگاه فوکوشیما در فاصله سال‌های 2011 تا 2013 حدود 60 درصد کاهش یافته است و هیچ خطری ساکنان این منطقه را تهدید نخواهد کرد.
نکته جالب توجه در این مقاله این است که میزان تشعشعات موجود در این منطقه کمتر از میانگین میزانی است که انسان با زندگی در سطح زمین دریافت می‌کند.
این محققان با استفاده از بررسی میزان تشعشعات هوایی موجود در منطقه توانسته‌اند حجم آن بر روی زمین را تا 70 سال آینده برآورد کنند.
در بخش دیگری از مقاله محققان ژاپنی آمده است که اقدامات بشری برای پاکسازی منطقه کمترین اثر را داشته و بیشتر تغییرات جوی و بارش باران و برف و نابودی خودبه‌خودی سزیم باعث کاهش آلودگی هسته‌ای این منطقه شده است.
این مسئله در رابطه با تمام شهرهای منطقه فوکوشیما صدق نمی‌کند و همچنان مناطقی وجود دارند که میزان تشعشعات در آنها بالاست و امکان سکونت در آنها وجود ندارد.
محققان امیدوارند با استفاده از نتایج این تحقیق بتوانند برنامه بهتری برای اتفاقاتی نظیر فاجعه اتمی فوکوشیما داشته باشند و برنامه‌ریزی موثرتری برای مقابله و پاکسازی تشعشعات هسته‌ای انجام دهند.
زلزله فوکوشیما با بزرگی حدود 9 درجه بزرگترین زلزله ژاپن از سال 1900 میلادی بوده است که تمام محاسبات دقیق محققان ژاپنی و دیگر کشورها را دگرگون کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از انگجت، در مقاله‌ای که در ژورنال دانشگاه کرنل منتشر شده است محققان ژاپنی اعلام کرده‌اند میزان تشعشعات سزیمی در 37 مایلی نیروگاه فوکوشیما در فاصله سال‌های 2011 تا 2013 حدود 60 درصد کاهش یافته است و هیچ خطری ساکنان این منطقه را تهدید نخواهد کرد.
نکته جالب توجه در این مقاله این است که میزان تشعشعات موجود در این منطقه کمتر از میانگین میزانی است که انسان با زندگی در سطح زمین دریافت می‌کند.
این محققان با استفاده از بررسی میزان تشعشعات هوایی موجود در منطقه توانسته‌اند حجم آن بر روی زمین را تا 70 سال آینده برآورد کنند.
در بخش دیگری از مقاله محققان ژاپنی آمده است که اقدامات بشری برای پاکسازی منطقه کمترین اثر را داشته و بیشتر تغییرات جوی و بارش باران و برف و نابودی خودبه‌خودی سزیم باعث کاهش آلودگی هسته‌ای این منطقه شده است.
این مسئله در رابطه با تمام شهرهای منطقه فوکوشیما صدق نمی‌کند و همچنان مناطقی وجود دارند که میزان تشعشعات در آنها بالاست و امکان سکونت در آنها وجود ندارد.
محققان امیدوارند با استفاده از نتایج این تحقیق بتوانند برنامه بهتری برای اتفاقاتی نظیر فاجعه اتمی فوکوشیما داشته باشند و برنامه‌ریزی موثرتری برای مقابله و پاکسازی تشعشعات هسته‌ای انجام دهند.
زلزله فوکوشیما با بزرگی حدود 9 درجه بزرگترین زلزله ژاپن از سال 1900 میلادی بوده است که تمام محاسبات دقیق محققان ژاپنی و دیگر کشورها را دگرگون کرد.
