صراط: امامعلی (ع):چون دوستانت از تو جدا گردند، تو پیوند دوستی را برقرار کن و اگر روی برگرداندند، تو مهربانی کن .
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (ع)در بخشی از نامه 31 کتاب شریف نهج البلاغه در مورد موضوع مهم حقوق دوستان بر گردن مسلمانان به فرزند خود امام حسن (ع) می فرماید: اگر دوستت پيوند از تو گسست ، پيوستن او را بر خود هموار ساز و چون از تو روی برگرداند، تو مهربانی پيوند کن و چون بخل ورزيد ، تو دست بخشش بگشاى و چون دورى گزيد ، تو نزديك شو و چون درشتى نمود ، تو نرمى پيش آر و چون مرتكب خطايى شد ، عذرش را بپذير ، آنسان ، كه گويى تو بنده او هستى و او ولى نعمت تو . ولى مباد كه اينها نه به جاى خود كنى يا با نااهلان نيكى كنى. دشمن دوست را دوست خود مشمار كه سبب دشمنى تو با دوست گردد .
امام علی(ع) که در این نامه درس های اخلاقی فراوانی را به جامعه می دهد در ادامه می افزاید:وقتى كه برادرت را اندرز مى دهى چه نيك و چه ناهنجار ، سخن از سر اخلاص بگوى و خشم خود اندك اندك فرو خور كه من به شيرينى آن شربتى ننوشيده ام و پايانى گواراتر از آن نديده ام . با آنكه با تو درشتى كند ، نرمى نماى تا او نيز با تو نرمى كند .
امام ادامه می دهد: به دشمن خود احسان كن كه آن شيرينترين پيروزى است. اگر از دوست خود گسستن خواهى ، جايى براى آشتى بگذار كه اگر روزى بازگشتن خواهد ، تواند . اگر كسى درباره تو گمان نيك برد ، تو نيز با كارهاى نيك خود گمانش را به حقيقت پيوند . به اعتمادى كه ميان شماست ، حق دوستت را ضايع مكن ، زيرا كسى كه حق او را ضايع كنى ، ديگر دوست تو نخواهد بود . با كسانت چنان كن كه بى بهره ترين مردم از تو نباشند .
همچنین امام در ادامه با کلام صریح در مورد دوستی با دیگران می فرماید:با كسى كه از تو دورى مى جويد ، دوستى مكن و نبايد دوست تو در گسستن پيوند دوستى ، دليلى استوارتر از تو در پيوند دوستى داشته باشد . و نبايد انگيزه اش در بدى كردن به تو از نيكى كردن به تو بيشتر باشد . ستم آنكه بر تو ستم روا مى دارد در چشمت بزرگ نيايد ، زيرا در زيان تو و سود خود مى كوشد . پاداش كسى كه تو را شادمان مى سازد ، بدى كردن به او نيست.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (ع)در بخشی از نامه 31 کتاب شریف نهج البلاغه در مورد موضوع مهم حقوق دوستان بر گردن مسلمانان به فرزند خود امام حسن (ع) می فرماید: اگر دوستت پيوند از تو گسست ، پيوستن او را بر خود هموار ساز و چون از تو روی برگرداند، تو مهربانی پيوند کن و چون بخل ورزيد ، تو دست بخشش بگشاى و چون دورى گزيد ، تو نزديك شو و چون درشتى نمود ، تو نرمى پيش آر و چون مرتكب خطايى شد ، عذرش را بپذير ، آنسان ، كه گويى تو بنده او هستى و او ولى نعمت تو . ولى مباد كه اينها نه به جاى خود كنى يا با نااهلان نيكى كنى. دشمن دوست را دوست خود مشمار كه سبب دشمنى تو با دوست گردد .
امام علی(ع) که در این نامه درس های اخلاقی فراوانی را به جامعه می دهد در ادامه می افزاید:وقتى كه برادرت را اندرز مى دهى چه نيك و چه ناهنجار ، سخن از سر اخلاص بگوى و خشم خود اندك اندك فرو خور كه من به شيرينى آن شربتى ننوشيده ام و پايانى گواراتر از آن نديده ام . با آنكه با تو درشتى كند ، نرمى نماى تا او نيز با تو نرمى كند .
امام ادامه می دهد: به دشمن خود احسان كن كه آن شيرينترين پيروزى است. اگر از دوست خود گسستن خواهى ، جايى براى آشتى بگذار كه اگر روزى بازگشتن خواهد ، تواند . اگر كسى درباره تو گمان نيك برد ، تو نيز با كارهاى نيك خود گمانش را به حقيقت پيوند . به اعتمادى كه ميان شماست ، حق دوستت را ضايع مكن ، زيرا كسى كه حق او را ضايع كنى ، ديگر دوست تو نخواهد بود . با كسانت چنان كن كه بى بهره ترين مردم از تو نباشند .
همچنین امام در ادامه با کلام صریح در مورد دوستی با دیگران می فرماید:با كسى كه از تو دورى مى جويد ، دوستى مكن و نبايد دوست تو در گسستن پيوند دوستى ، دليلى استوارتر از تو در پيوند دوستى داشته باشد . و نبايد انگيزه اش در بدى كردن به تو از نيكى كردن به تو بيشتر باشد . ستم آنكه بر تو ستم روا مى دارد در چشمت بزرگ نيايد ، زيرا در زيان تو و سود خود مى كوشد . پاداش كسى كه تو را شادمان مى سازد ، بدى كردن به او نيست.
