گروه سیاسی صراط - مصوبه عجیب لغو مناظره های زنده و تبدیل آن به مناظره های مرده، هیچ یک از رقبای انتخاباتی را خوشحال نخواهد کرد اگرچه در مجموع ممکن است به سود دولت فعلی تمام شود.
به گزارش صراط، کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری که در وزارت کشور مستقر است، در دومین جلسه خود تصویب کرد که مناظره هاي انتخاباتي نامزدها به صورت ضبط شده پخش شود. به بیان ساده تر، این کمیسیون مناظره های زنده را به برنامه هایی مرده تبدیل کرد.
روحانی در پشت صحنه مناظره های سال 92
شاید در نگاه اول چنین موضوعی چندان بااهمیت تلقی نشود اما آنچه باعث نگرانی شده، مهندسی مناظره ها پس از برگزاری آن، یعنی نحوه تدوین آن است. در حال حاضر رقبای انتخاباتی حسن روحانی می توانند مدعی شوند که دولت پس از انجام هر مناظره، با اعمال فشار به صداوسیما بخش هایی از آن را حذف کرده و سپس روی آنتن بفرستد. البته خود دولت نیز ادعا دارد صداوسیما در جهت تخریب آن حرکت کرده و احتمال می تواند خو را نگران این موضوع نان دهد که صداوسیما مناظره های نهایی را علیه دولت تدوین کند.
چنانکه دولت از هم اکنون هم دست به کار شده و تلاش دارد مسئولیت این مصوبه را از خود دور کند. در این راستا، سخنگوی وزارت کشور مصوبه کمیسیون تبلیغات را نتیجه آرای یک جمع دانسته و گفته است: دولت تنها دو نماینده در کمیسیون دارد و سه عضو دیگر از نهادهای دیگر هستند. او در عین حال به دفاع تلویحی از مصوبه نیز پرداخته و از رسانه ها خواسته است به نقاط مثبت این مصوبه بپردازند.
با این وجود به نظر می رسد چنین تصمیمی هیچ یک از دو طرف را راضی نخواهد کرد گرچه میزان این نارضایتی متفاوت است.
اصولگرایان که امیدوار بودند در مناظرات عملکرد چهارساله دولت را به چالش بکشند با زنده نبودن مناظره ها، عملا با دست بسته به آن خواهند رفت و اصلاح طلبان با دو کاندیدای اصلی خود روحانی و جهانگیری هم احتمالا اطمینان خاطر برای طرح هر موضوع و بحثی به ویژه در خصوص منتقدان را نخواهند داشت.
اگر مناظره ها به طور کامل لغو شود، می توان حدس زد که روحانی و جهانگیری آن را جشن بگیرند و رقبای آنها بزرگترین ابزار خود در تبلیغات را از دست بدهند. اما مناظره های ضبط شده هیچ یک از دو طرف را راضی نخواهد کرد.
از طرفی چنین اقدامی زمینه بروز شایعات و گمانه زنی ها در مورد پشت صحنه مناظره ها را فراهم می کند. کافی است دو دقیقه از یک مناظره سانسور شود تا دو طرف رقیب در انتخابات، به زعم خود دست به افشاگری درباره اتفاقات پشت صحنه آن بزنند!
اشکال دیگر چنین تصمیمی، احتمال بی اعتماد کردن مخاطبان است. مردم و بینندگان تلویزیونی مناظره ها ممکن است بپرسند مگر آنها محرم مسئولان نیستند؟ اگر چنین است پس چرا در حد پخش زنده یک مناظره هم به مردم اعتماد نمی شود؟ ممکن است چنین تصمیمی حتی به برگزاری مناظراتی بی اثر منتج شود و ابزاری که برای بسیاری از مردم عامل تعیین کننده برای رای دادن به کاندیداهاست از بین برود.
تنها مزیتی که ممکن است بتوان آن را برای لغو پخش زنده مناظره ها به کار برد، جلوگیری از بروز تبعات ناپسند و مخرب مناظره زنده است. به ویژه آنکه بسیاری همچنان یکی از عوامل اصلی زمینه ساز برای فتنه 88 را مناظره های دو به دو می دانستند. با این حال، این فرض منطقی نیست. چراکه اصل وجود آن مناظره ها، عالم فتنه نبود هرچند ممکن است بی اخلاقی های صورت گرفته در مناظره ها را تشدیدکننده آن در حد محدود دانست ما نمی توان گفت فتنه به خاطر مناظره ها ایجاد شد.
به نظر می رسد تصمیم گیران این عرصه، باید یا از تصمیم خو بازگردند و یا دلایل قانع کننده برای آن ارائه کنند، چراکه ظاهر امر و اعتراضات فعالان سیاسی نشان می دهد مناظره های مرده، حاشیه ساز تر از مناظره های زنده خواهد بود.
به گزارش صراط، کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری که در وزارت کشور مستقر است، در دومین جلسه خود تصویب کرد که مناظره هاي انتخاباتي نامزدها به صورت ضبط شده پخش شود. به بیان ساده تر، این کمیسیون مناظره های زنده را به برنامه هایی مرده تبدیل کرد.
روحانی در پشت صحنه مناظره های سال 92
شاید در نگاه اول چنین موضوعی چندان بااهمیت تلقی نشود اما آنچه باعث نگرانی شده، مهندسی مناظره ها پس از برگزاری آن، یعنی نحوه تدوین آن است. در حال حاضر رقبای انتخاباتی حسن روحانی می توانند مدعی شوند که دولت پس از انجام هر مناظره، با اعمال فشار به صداوسیما بخش هایی از آن را حذف کرده و سپس روی آنتن بفرستد. البته خود دولت نیز ادعا دارد صداوسیما در جهت تخریب آن حرکت کرده و احتمال می تواند خو را نگران این موضوع نان دهد که صداوسیما مناظره های نهایی را علیه دولت تدوین کند.
چنانکه دولت از هم اکنون هم دست به کار شده و تلاش دارد مسئولیت این مصوبه را از خود دور کند. در این راستا، سخنگوی وزارت کشور مصوبه کمیسیون تبلیغات را نتیجه آرای یک جمع دانسته و گفته است: دولت تنها دو نماینده در کمیسیون دارد و سه عضو دیگر از نهادهای دیگر هستند. او در عین حال به دفاع تلویحی از مصوبه نیز پرداخته و از رسانه ها خواسته است به نقاط مثبت این مصوبه بپردازند.
با این وجود به نظر می رسد چنین تصمیمی هیچ یک از دو طرف را راضی نخواهد کرد گرچه میزان این نارضایتی متفاوت است.
اصولگرایان که امیدوار بودند در مناظرات عملکرد چهارساله دولت را به چالش بکشند با زنده نبودن مناظره ها، عملا با دست بسته به آن خواهند رفت و اصلاح طلبان با دو کاندیدای اصلی خود روحانی و جهانگیری هم احتمالا اطمینان خاطر برای طرح هر موضوع و بحثی به ویژه در خصوص منتقدان را نخواهند داشت.
اگر مناظره ها به طور کامل لغو شود، می توان حدس زد که روحانی و جهانگیری آن را جشن بگیرند و رقبای آنها بزرگترین ابزار خود در تبلیغات را از دست بدهند. اما مناظره های ضبط شده هیچ یک از دو طرف را راضی نخواهد کرد.
از طرفی چنین اقدامی زمینه بروز شایعات و گمانه زنی ها در مورد پشت صحنه مناظره ها را فراهم می کند. کافی است دو دقیقه از یک مناظره سانسور شود تا دو طرف رقیب در انتخابات، به زعم خود دست به افشاگری درباره اتفاقات پشت صحنه آن بزنند!
اشکال دیگر چنین تصمیمی، احتمال بی اعتماد کردن مخاطبان است. مردم و بینندگان تلویزیونی مناظره ها ممکن است بپرسند مگر آنها محرم مسئولان نیستند؟ اگر چنین است پس چرا در حد پخش زنده یک مناظره هم به مردم اعتماد نمی شود؟ ممکن است چنین تصمیمی حتی به برگزاری مناظراتی بی اثر منتج شود و ابزاری که برای بسیاری از مردم عامل تعیین کننده برای رای دادن به کاندیداهاست از بین برود.
تنها مزیتی که ممکن است بتوان آن را برای لغو پخش زنده مناظره ها به کار برد، جلوگیری از بروز تبعات ناپسند و مخرب مناظره زنده است. به ویژه آنکه بسیاری همچنان یکی از عوامل اصلی زمینه ساز برای فتنه 88 را مناظره های دو به دو می دانستند. با این حال، این فرض منطقی نیست. چراکه اصل وجود آن مناظره ها، عالم فتنه نبود هرچند ممکن است بی اخلاقی های صورت گرفته در مناظره ها را تشدیدکننده آن در حد محدود دانست ما نمی توان گفت فتنه به خاطر مناظره ها ایجاد شد.
به نظر می رسد تصمیم گیران این عرصه، باید یا از تصمیم خو بازگردند و یا دلایل قانع کننده برای آن ارائه کنند، چراکه ظاهر امر و اعتراضات فعالان سیاسی نشان می دهد مناظره های مرده، حاشیه ساز تر از مناظره های زنده خواهد بود.