صراط: با افزایش زمزمهها برای ورود گلبدین حکمتیار به کابل، مردم این ولایت نیز با شیوههای مختلف نسبت به این اقدام سیاسی واکنش نشان دادهاند که در این میان، بنر منتشر شده شوراهای مردم کابل توجه افکار را بخود جلب کرده است.
به گزارش فارس، نزدیک به یکسالی است که صلح بین حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار و دولت وحدت ملی به بحثی فراگیر در افغانستان تبدیل شده و ورود حکمتیار به کابل نیز به دلایل مختلف به طور مکرر به تاخیر افتاده است.
حال که حکمتیار موفق شده پس از کش و قوسهای فراوان از سد دولت وحدت ملی عبور کند، بعد از 20 سال تبعید و زندگی در مکانها و کشورهای مختلف، خود را برای ورود به کابل آماده کند.
ورودی که ممکن است دردسر ساز باشد چرا که بسیاری از شهروندان کابل رهبر حزب اسلامی را بعنوان «قصاب کابل» میشناسند و به طرح دولت وحدت ملی براسی آشتی با وی گلایه دارند.
حکمتیار از سال 1354 تا قبل از امضای توافقنامه صلح با دولت وحدت ملی، با همه حکومتهای مستقر در افغانستان جنگیده است: با «محمد داوود خان»، با حزب دموکراتیک خلق و حزب پرچم، با مجاهدین و برهانالدین ربانى، با طالبان، و با کرزی و حتی با دولت وحدت ملی.
در عکس فوق، آنچه بیشتر از هر مسالهای توجه افکار را بخود جلب می کند، رنگ سرخی است بر تصویر حکمتیار پاشیده شده است. این نشان میدهد شوراهای مردم کابل که به نمایندگی از اقشار مختلف این بنر استقبال را منتشر کرده، هنوز خونریزیهای حکمتیار را از یاد نبردهاند و وی را قصاب کابل میدانند.
اینگونه افکار نشان میدهد که ورود دوباره حکمتیار به عرصه سیاسی و فعالیتهایش میتواند طبل جنگی دیگر را در افغانستان بکوبد چرا که هنوز بسیاری از احزاب مدنی با حزب اسلامی مشکل دارند و اینگونه سیاستهای دولت وحدت ملی را مغایر با منافع کشورشان میدانند.
به گزارش فارس، نزدیک به یکسالی است که صلح بین حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار و دولت وحدت ملی به بحثی فراگیر در افغانستان تبدیل شده و ورود حکمتیار به کابل نیز به دلایل مختلف به طور مکرر به تاخیر افتاده است.
حال که حکمتیار موفق شده پس از کش و قوسهای فراوان از سد دولت وحدت ملی عبور کند، بعد از 20 سال تبعید و زندگی در مکانها و کشورهای مختلف، خود را برای ورود به کابل آماده کند.
ورودی که ممکن است دردسر ساز باشد چرا که بسیاری از شهروندان کابل رهبر حزب اسلامی را بعنوان «قصاب کابل» میشناسند و به طرح دولت وحدت ملی براسی آشتی با وی گلایه دارند.
حکمتیار از سال 1354 تا قبل از امضای توافقنامه صلح با دولت وحدت ملی، با همه حکومتهای مستقر در افغانستان جنگیده است: با «محمد داوود خان»، با حزب دموکراتیک خلق و حزب پرچم، با مجاهدین و برهانالدین ربانى، با طالبان، و با کرزی و حتی با دولت وحدت ملی.
در عکس فوق، آنچه بیشتر از هر مسالهای توجه افکار را بخود جلب می کند، رنگ سرخی است بر تصویر حکمتیار پاشیده شده است. این نشان میدهد شوراهای مردم کابل که به نمایندگی از اقشار مختلف این بنر استقبال را منتشر کرده، هنوز خونریزیهای حکمتیار را از یاد نبردهاند و وی را قصاب کابل میدانند.
اینگونه افکار نشان میدهد که ورود دوباره حکمتیار به عرصه سیاسی و فعالیتهایش میتواند طبل جنگی دیگر را در افغانستان بکوبد چرا که هنوز بسیاری از احزاب مدنی با حزب اسلامی مشکل دارند و اینگونه سیاستهای دولت وحدت ملی را مغایر با منافع کشورشان میدانند.