جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۳ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۷:۲۹

شفای بازیگر معروف در حرم امام رضا(ع)

بازیگر مشهور مشهدی با اشاره به سکته قلبی خودش که منجر به بی‌حس شدن بخشی از بدنش شده بود گفت: شب نیمه شعبان به حرم امام رضا(ع) رفتم و گفتم که من کبوتر جلد شما هستم یا مرا از دنیا ببرید یا شفایم بدهید! و شکر خدا شفایم دادند.
کد خبر : ۳۶۵۷۵۰
صراط: بازیگر مشهور مشهدی با اشاره به سکته قلبی خودش که منجر به بی‌حس شدن بخشی از بدنش شده بود گفت: شب نیمه شعبان به حرم امام رضا(ع) رفتم و گفتم که من کبوتر جلد شما هستم یا مرا از دنیا ببرید یا شفایم بدهید! و شکر خدا شفایم دادند.

به گزارش رکنا، مهدی صباغی، بازیگر مشهدی که در فیلم های سینمایی، تلویزیونی، سریال ها و تئاترهای مختلفی از جمله «آسمان هشتم»، «زنان  ونوسی، مردان مریخی»، « کافه ستاره»، «گل یخ»، «صورتی»، «سلطان» و «طوبی» نقش‌آفرینی کرده است؛ به‌عنوان مهمان برنامه زنده ویژه برنامه افطار سیمای خراسان رضوی با نام « سفره‌های همدلی » مقابل دوربین قرار گرفت.

وی در این برنامه با اشاره به ماجرای سکته خودش افزود: نیمه راست بدنم کاملا بی حس شده بود و بدون کمک دیگران نمی توانستم روی پا بایستم و حتما باید زیر بغلم را می گرفتند. شب نیمه شعبان در حرم مطهر رضوی در حالیکه یکی از عوامل صدا و سیما همراهم بود و زیر بغلم را گرفته بود خودم را به صحن امام رضا(ع) رساندم و از ته دل شفای خود و یا مرگ خودم را از حضرت رضا(ع) خواستم! یکی از خادمان حرم امام رضا(ع) یک تکه نبات – بقول ما مشهدیا یک لوکه نبات- را به من داد و گفت ان‌شاالله خدا خودش عنایت می‌کنه!

صباغی در حالیکه بدنش می‌لرزید و قطرات اشک بر صورتش جاری شد، ادامه داد: در حال راز و نیاز بودم و هنوز آب نبات از گلویم پایین نرفته بود که احساس کردم بدنم دارد داغ می‌شود اول، احساس کردم دست راستم داغ شد و می توانم آن‌را حرکت دهم. چیزی نگذشت که پای راستم هم داغ شد. به همراهم که زیر پهلویم را گرفته بود گفتم؛ دستم را رها کن ... می خواهم راه بروم که همین طور هم شد و من با پای خودم از صحن با حالی عجیب بیرون آمدم؛ خدای من! خودم حرکت کردم! به همراهم گفتم؛ دایی جان، فریاد نزن تا کسی نفهمد و گرنه لباس‌های ما را هم تکه تکه می‌کنند! اما به خواست خدا، امام رضا(ع) شفایم داد.

این بازیگر مشهدی سینما،‌ تئاتر و تلویزیون با بیان این که چندین سال، مقیم تهران شدم، تاکید کرد: ما کبوتر حرم هستیم و هر کجا که برویم به همین آستان بازمی‌گردیم.