صراط: هفتهنامه جامعه پویا نوشت: «بعد از حدود ۱۴ سال از غلبه نگاه اصولگرایی بر مدیریت شهر تهران، با شروع دور پنجم، این شورا به لحاظ نگاه مدیریتی پوستاندازی میکند و قرار است اصلاحطلبان برای چهار سال عنان مدیریت شهری پایتخت را به دست بگیرند.
همین موضوع فرصتی است تا شورای پنجم حلوفصل انتقادهایی را که در این مدت به مدیریت شهری میشد، در اولویت کاری خود قرار دهد؛ موضوعاتی که حتی اعضای اصولگرای فعلی هم آن را بیان میکنند. مواردی مانند توسعه حملونقل عمومی، انضباط مالی شهرداری، افزایش سرانه مناطق محروم، بافتهای فرسوده و ایمنی در شهر. با این حال هنوز بسیاری نخستین اولویت شورای پنجم را انتخاب شهردار شایسته میدانند.
مرتضی طلایی، نایبرئیس اصولگرای شورای چهارم شهر تهران، در گفتوگو با «جامعه پویا» اعتقاد دارد که اعضای شورای پنجم کار سختی در پیش دارند که یکی از دلایل آن این است که شورای چهارم ۳۱ نفر بود و از ظرفیت و پتانسیل بیشتری برخوردار بود؛ در حالی که شورای شهر پنجم با کاهش ۱۰ نفری اعضا روبهروست و همین میتواند کار این شورا را سخت کند.
به اعتقاد طلایی از طرفی در کنار این کاهش تعداد اعضا افت دورهای به دلیل تغییرات مدیریتی نیز وجود خواهد داشت تا زمانی که ساختار و بدنه مدیریت شهری به ثبات نسبی دست یابد. با این حال طلایی میگوید اعضای شورای پنجم میتوانند با رویکرد ایجابی و با مرور تجارب شورای دوره سوم و چهارم، محاسن، معایب، قوتها و ضعفهای شورای چهارم را احصا کنند تا بهترین مدل را برای شورای پنجم طراحی کنند. او به اعضای شورای پنجم توصیه میکند بعد از استقرار، شورا را به شورای کار و خدمت تبدیل کنند و مواظب باشند حاشیههای سیاسی شورا را تحت تأثیر قرار ندهد.
طلایی با اشاره به این که نخستین وظیفه شورای شهر انتخاب شهردار است، میافزاید اعضای شورای شهر باید شهردار بعدی را به گونهای انتخاب کنند که چهار سال با او کار و از او حمایت کنند؛ کما این که باید توجه داشت که برای تهران نمیشود با آزمون و خطا تصمیم گرفت. تهران شهر کوچکی نیست که بگویم شهردار هر سال جابهجا شود.
او میگوید همین الان که شهردار میخواهد جابهجا شود، من به عنوان فرد آشنا به حوزه مدیریت شهر نگران هستم؛ چه برسد به این که شهردار بخواهد دو، سه سال یک بار عوض شود. بنابراین انتخاب باید به گونهای باشد که تا آخر با او همراهی کنند.
توصیه بعد او بسیار جالب بود. شهرداری که طلایی در این مدت از او دفاع کرد و یکی از رأیدهندگان به او بود، امسال برای سومین بار در انتخابات ریاستجمهوری شرکت کرد، انتخاباتی که باعث شد او یک ماه برای شرکت در فعالیتهای تبلیغات انتخاباتی مرخصی بگیرد و کارها را به قائممقام خود بسپارد. موضوعی که البته طلایی با نگاه دیگری آن را مطرح میکند.
او میگوید: «توصیه میکنم اعضای شورای شهر سعی کنند شهرداری انتخاب کنند که زمینه رئیسجمهور شدن در او فراهم نباشد.» دلیلی که او برای سخنش میآورد این است: «تجربه نشان داده دولتها با شهردارهایی که حس میکنند زمینه رئیسجمهور شدن در آنها وجود دارد، جور دیگری برخورد میکنند و آنها را رقیب خود میدانند.» به طوری که طلایی میگوید در ۱۲ سال شهرداری قالیباف عملا محدودیت برای آنها ایجاد کردند و حقوحقوق شهر و شهروندان را پرداخت نکردند؛ چرا که شهردار را رقیب خود میدانستند. به همین دلیل او تأکید میکند شورای پنجم شهرداری انتخاب کنند که به دنبال رئیسجمهورشدن نباشد تا به این ترتیب بتوانند عقبماندگیهای تعهدات دولتهای گذشته را در دوره پنجم وصول کنند. او یکی از بهترین منابع درآمدی را که شورای پنجم میتواند برای مدیریت شهری فراهم کند وصول معوقات شهرداری از دولت میداند.
البته در کنار این به اعتقاد او شورای پنجم با توجه به فضای هماهنگی و تعامل با شورا، مجلس و دولت باید بتواند ضعفها و خلأهای قانونی خودش را جبران کند. طلایی میافزاید قانون شوراها واقعا به بازنگری نیاز دارد و شورای پنجم فرصت خوبی برای این کار است. تثبیت و قانونی کردن قانون شوراهای محلی به عنوان یک اقدام اصولی دیگر موضوع دیگری است که به اعتقاد طلایی باید به آن توجه و درباره آن برنامهریزی شود. همچنین قوانین شهرداریها در بسیاری از حوزهها به بازنگری و به روز کردن نیاز دارد.
بسیاری میگویند تهران در زمان قالیباف به یک کارگاه صنعتی تبدیل شده بود؛ موضوعی که البته طلایی نیمه پر آن را میبیند. به گفته او شاید شورای پنجم از بابت کارهای عمرانی کارهای چندانی نداشته باشد اما از نگاه من ما در سطح شهر تهران حدود صد محل داریم که هنوز جزء محلات محروم هستند و سرانههای خدماتی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و بهداشتی لازم را ندارند.
پیشنهاد او این است که این محلات جزء اولویت شورای پنجم و شهردار بعدی قرار گیرد. تهران به لحاظ بافت فرسوده در رتبه ششم کشور قرار دارد و تقریبا تمام مناطق آن درگیر این موضوع است. طلایی هم معتقد است موضوع بافت فرسوده یکی از دیگر اولویتهای مهمی است که میتواند منجر به یک منبع درآمد پایدار شهری شود و در کنار آن هم بازار اشتغال شهری را فعال کند و هم بتواند تحولی را در سطح شهر ایجاد کند که مردم به ویژه طبقات پایین و متوسط جامعه خرسند شوند. همچنین به اعتقاد او در کنار همه این کارها موضوع حملونقل عمومی و موضوع محیط زیست و ترافیک به عنوان یک موضوع جاری در دستور کار اعضای شورای پنجم قرار گیرد.
او میگوید ما طرح جامعی در حوزه حملونقل عمومی داریم. شورای پنجم باید این طرح را پیگیری کند و به پیش ببرد. در این حوزه استفاده از تجارب گذشته کمک میکند تا خطاهایی که گذشتگان داشتند، تکرار نشود.»
همین موضوع فرصتی است تا شورای پنجم حلوفصل انتقادهایی را که در این مدت به مدیریت شهری میشد، در اولویت کاری خود قرار دهد؛ موضوعاتی که حتی اعضای اصولگرای فعلی هم آن را بیان میکنند. مواردی مانند توسعه حملونقل عمومی، انضباط مالی شهرداری، افزایش سرانه مناطق محروم، بافتهای فرسوده و ایمنی در شهر. با این حال هنوز بسیاری نخستین اولویت شورای پنجم را انتخاب شهردار شایسته میدانند.
مرتضی طلایی، نایبرئیس اصولگرای شورای چهارم شهر تهران، در گفتوگو با «جامعه پویا» اعتقاد دارد که اعضای شورای پنجم کار سختی در پیش دارند که یکی از دلایل آن این است که شورای چهارم ۳۱ نفر بود و از ظرفیت و پتانسیل بیشتری برخوردار بود؛ در حالی که شورای شهر پنجم با کاهش ۱۰ نفری اعضا روبهروست و همین میتواند کار این شورا را سخت کند.
به اعتقاد طلایی از طرفی در کنار این کاهش تعداد اعضا افت دورهای به دلیل تغییرات مدیریتی نیز وجود خواهد داشت تا زمانی که ساختار و بدنه مدیریت شهری به ثبات نسبی دست یابد. با این حال طلایی میگوید اعضای شورای پنجم میتوانند با رویکرد ایجابی و با مرور تجارب شورای دوره سوم و چهارم، محاسن، معایب، قوتها و ضعفهای شورای چهارم را احصا کنند تا بهترین مدل را برای شورای پنجم طراحی کنند. او به اعضای شورای پنجم توصیه میکند بعد از استقرار، شورا را به شورای کار و خدمت تبدیل کنند و مواظب باشند حاشیههای سیاسی شورا را تحت تأثیر قرار ندهد.
طلایی با اشاره به این که نخستین وظیفه شورای شهر انتخاب شهردار است، میافزاید اعضای شورای شهر باید شهردار بعدی را به گونهای انتخاب کنند که چهار سال با او کار و از او حمایت کنند؛ کما این که باید توجه داشت که برای تهران نمیشود با آزمون و خطا تصمیم گرفت. تهران شهر کوچکی نیست که بگویم شهردار هر سال جابهجا شود.
او میگوید همین الان که شهردار میخواهد جابهجا شود، من به عنوان فرد آشنا به حوزه مدیریت شهر نگران هستم؛ چه برسد به این که شهردار بخواهد دو، سه سال یک بار عوض شود. بنابراین انتخاب باید به گونهای باشد که تا آخر با او همراهی کنند.
توصیه بعد او بسیار جالب بود. شهرداری که طلایی در این مدت از او دفاع کرد و یکی از رأیدهندگان به او بود، امسال برای سومین بار در انتخابات ریاستجمهوری شرکت کرد، انتخاباتی که باعث شد او یک ماه برای شرکت در فعالیتهای تبلیغات انتخاباتی مرخصی بگیرد و کارها را به قائممقام خود بسپارد. موضوعی که البته طلایی با نگاه دیگری آن را مطرح میکند.
او میگوید: «توصیه میکنم اعضای شورای شهر سعی کنند شهرداری انتخاب کنند که زمینه رئیسجمهور شدن در او فراهم نباشد.» دلیلی که او برای سخنش میآورد این است: «تجربه نشان داده دولتها با شهردارهایی که حس میکنند زمینه رئیسجمهور شدن در آنها وجود دارد، جور دیگری برخورد میکنند و آنها را رقیب خود میدانند.» به طوری که طلایی میگوید در ۱۲ سال شهرداری قالیباف عملا محدودیت برای آنها ایجاد کردند و حقوحقوق شهر و شهروندان را پرداخت نکردند؛ چرا که شهردار را رقیب خود میدانستند. به همین دلیل او تأکید میکند شورای پنجم شهرداری انتخاب کنند که به دنبال رئیسجمهورشدن نباشد تا به این ترتیب بتوانند عقبماندگیهای تعهدات دولتهای گذشته را در دوره پنجم وصول کنند. او یکی از بهترین منابع درآمدی را که شورای پنجم میتواند برای مدیریت شهری فراهم کند وصول معوقات شهرداری از دولت میداند.
البته در کنار این به اعتقاد او شورای پنجم با توجه به فضای هماهنگی و تعامل با شورا، مجلس و دولت باید بتواند ضعفها و خلأهای قانونی خودش را جبران کند. طلایی میافزاید قانون شوراها واقعا به بازنگری نیاز دارد و شورای پنجم فرصت خوبی برای این کار است. تثبیت و قانونی کردن قانون شوراهای محلی به عنوان یک اقدام اصولی دیگر موضوع دیگری است که به اعتقاد طلایی باید به آن توجه و درباره آن برنامهریزی شود. همچنین قوانین شهرداریها در بسیاری از حوزهها به بازنگری و به روز کردن نیاز دارد.
بسیاری میگویند تهران در زمان قالیباف به یک کارگاه صنعتی تبدیل شده بود؛ موضوعی که البته طلایی نیمه پر آن را میبیند. به گفته او شاید شورای پنجم از بابت کارهای عمرانی کارهای چندانی نداشته باشد اما از نگاه من ما در سطح شهر تهران حدود صد محل داریم که هنوز جزء محلات محروم هستند و سرانههای خدماتی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و بهداشتی لازم را ندارند.
پیشنهاد او این است که این محلات جزء اولویت شورای پنجم و شهردار بعدی قرار گیرد. تهران به لحاظ بافت فرسوده در رتبه ششم کشور قرار دارد و تقریبا تمام مناطق آن درگیر این موضوع است. طلایی هم معتقد است موضوع بافت فرسوده یکی از دیگر اولویتهای مهمی است که میتواند منجر به یک منبع درآمد پایدار شهری شود و در کنار آن هم بازار اشتغال شهری را فعال کند و هم بتواند تحولی را در سطح شهر ایجاد کند که مردم به ویژه طبقات پایین و متوسط جامعه خرسند شوند. همچنین به اعتقاد او در کنار همه این کارها موضوع حملونقل عمومی و موضوع محیط زیست و ترافیک به عنوان یک موضوع جاری در دستور کار اعضای شورای پنجم قرار گیرد.
او میگوید ما طرح جامعی در حوزه حملونقل عمومی داریم. شورای پنجم باید این طرح را پیگیری کند و به پیش ببرد. در این حوزه استفاده از تجارب گذشته کمک میکند تا خطاهایی که گذشتگان داشتند، تکرار نشود.»