صراط: این روزها سالگرد یک قتل عام تمام عیار است؛ قتل عامی که مسلمانان مثل بیشتر موارد، قربانی آن بوده‌اند. ماجرا به حدود ۲۲ سال قبل بر می‌گردد.
به گزارش تسنیم، این روزها سالگرد یک قتل عام تمام عیار است؛ قتل عامی که مسلمانان مثل بیشتر موارد، قربانی آن بوده‌اند. هر سال در آستانه برگزاری سالگرد قتل عام سربرنیتسا هزاران مسلمان بوسنیایی به همراه شرکت کنندگانی از سایر کشورها مسیری 110کیلومتری را از شهر نزوک به سمت محل برگزاری مراسم طی می کنند. این راهپیمایی از ساعت 9 صبح امروز آغاز شده است.
ماجرای این راهپیمایی چیست؟
نام بوسنی و سربرنیتسا به یکدیگر گره خورده است. سربرنیتسا شهری مسلمان‌نشین در دل شهرهای صرب نشین جمهوری خود مختار صربسکا در بوسنی و هرزگوین است. صرب‌های ارتدکس سال‌های سال مورد حمایت روسیه بوده‌اند.
در ابتدای دهه 90 میلادی پس از فروپاشی شوروی، یوگوسلاوی نیز به کشورهای مختلف تجزیه شد. کشورهایی مانند صربستان، کرواسی، آلبانی و... قبل از اتحاد، به‌صورت مستقل اداره می‌شدند. بوسنی و هرزگوین نیز یکی از کشورهایی بود که اعلام استقلال کرده بود. با توجه به اینکه تعداد مسلمانان در کل کشور بوسنی از دو فرقه دیگر بیشتر بود، با برگزاری انتخابات سراسری و آزاد، حزب SDA به رهبری علی عزت بگویچ به نمایندگی از مسلمانان قدرت را به‌دست گرفت. همین دلیل باعث آغاز جنگ بوسنی و حمله صرب‌ها و کروات‌ها به مسلمانان شد.
غرب و شرق راه کاهش قدرت مسلمانان را تجزیه بوسنی و اتصال بخش‌های صرب نشین به صربستان، کروات‌نشین به کرواسی و در نتیجه کاهش مناطق تحت کنترل مسلمانان دیدند؛ اما با توجه به دست برتر مسلمانان در جنگ بر اثر کمک‌های ایران، غرب و شرق به‌صورت کامل به این اهداف دست نیافتند. الحاق قسمت‌های صرب‌نشین به صربستان و کروات نشین به کرواسی محقق نشد اما 49 درصد کل کشور بوسنی به صرب‌ها واگذار شد و آنها جمهوری خودمختار صربسکا تحت حکومت مرکزی بوسنی را تشکیل دادند در حالی که قبل از جنگ و در دوره حاکمیت یوگسلاوی فقط 33 درصد جمعیت و خاک بوسنی را در اختیار داشتند.
همچنین کروات‌ها در حالی که قبلاً 17 درصد از جمعیت و سرزمین بوسنی را در دست داشتند و در زمان جنگ نیز بخشی از آن را از دست داده بودند در شرایط صلح و حمایت جامعه بین‌المللی توانستند علاوه بر اشغال 33درصد از بوسنی در حکومت فدراسیون در شورای ریاست‌جمهوری نیز بیش از حد انتظار سهم ببرند.
اما پیش از پیگیری تجزیه توسط جامعه جهانی در روزهای صلح نیاز به یک جنگ تمام عیار برای بیرون راندن مسلمانان از برخی شهرهای مهم بود، شهرهای مسلمان‌نشین در دل صرب‌ها هدف این اقدام بود. یکی از مهم‌ترین این شهرها سربرنیتسا بود.
11 جولای 1995 روز کشتارجمعی 8372 مرد مسلمان بوسنیایی توسط صرب‌ها در شهر سربرنیتسا است. صرب‌ها در جریان این قتل‌عام، هزاران زن را نیز مورد تجاوز وحشیانه و آزار و اذیت قرار دادند. این جنایت به عنوان وحشیانه‌ترین اقدام در اروپا پس از جنگ جهانی دوم و توسط دو دادگاه بین‌المللی به عنوان نسل کشی به رسمیت شناخته شده است.
هر سال در آستانه برگزاری سالگرد قتل عام سربرنیتسا هزاران مسلمان بوسنیایی به همراه شرکت کنندگانی از سایر کشورها مسیری 110کیلومتری را از شهر نزوک به سمت محل برگزاری مراسم طی می کنند. «مارش میرا» یا راهپیمایی صلح عنوان این پیاده روی است. این مسیر در زمان جنگ خونین بوسنی ابتدا به جاده نجات معروف شده بود، هرچند که بعدها و پس از افشای ابعاد جنایت صرب‌های بوسنی جاده مرگ لقب گرفت، زیرا افراد بسیاری نتوانستند از جان سالم به در بردند. مارش میرا هر سال با حضور بیش از هزاران نفر از خانواده های کشته شدگان بوسنیایی و مهمانان خارجی در محل قتل عام مسلمانان برگزار می شود.
به گزارش تسنیم، این روزها سالگرد یک قتل عام تمام عیار است؛ قتل عامی که مسلمانان مثل بیشتر موارد، قربانی آن بوده‌اند. هر سال در آستانه برگزاری سالگرد قتل عام سربرنیتسا هزاران مسلمان بوسنیایی به همراه شرکت کنندگانی از سایر کشورها مسیری 110کیلومتری را از شهر نزوک به سمت محل برگزاری مراسم طی می کنند. این راهپیمایی از ساعت 9 صبح امروز آغاز شده است.
ماجرای این راهپیمایی چیست؟
نام بوسنی و سربرنیتسا به یکدیگر گره خورده است. سربرنیتسا شهری مسلمان‌نشین در دل شهرهای صرب نشین جمهوری خود مختار صربسکا در بوسنی و هرزگوین است. صرب‌های ارتدکس سال‌های سال مورد حمایت روسیه بوده‌اند.
در ابتدای دهه 90 میلادی پس از فروپاشی شوروی، یوگوسلاوی نیز به کشورهای مختلف تجزیه شد. کشورهایی مانند صربستان، کرواسی، آلبانی و... قبل از اتحاد، به‌صورت مستقل اداره می‌شدند. بوسنی و هرزگوین نیز یکی از کشورهایی بود که اعلام استقلال کرده بود. با توجه به اینکه تعداد مسلمانان در کل کشور بوسنی از دو فرقه دیگر بیشتر بود، با برگزاری انتخابات سراسری و آزاد، حزب SDA به رهبری علی عزت بگویچ به نمایندگی از مسلمانان قدرت را به‌دست گرفت. همین دلیل باعث آغاز جنگ بوسنی و حمله صرب‌ها و کروات‌ها به مسلمانان شد.
غرب و شرق راه کاهش قدرت مسلمانان را تجزیه بوسنی و اتصال بخش‌های صرب نشین به صربستان، کروات‌نشین به کرواسی و در نتیجه کاهش مناطق تحت کنترل مسلمانان دیدند؛ اما با توجه به دست برتر مسلمانان در جنگ بر اثر کمک‌های ایران، غرب و شرق به‌صورت کامل به این اهداف دست نیافتند. الحاق قسمت‌های صرب‌نشین به صربستان و کروات نشین به کرواسی محقق نشد اما 49 درصد کل کشور بوسنی به صرب‌ها واگذار شد و آنها جمهوری خودمختار صربسکا تحت حکومت مرکزی بوسنی را تشکیل دادند در حالی که قبل از جنگ و در دوره حاکمیت یوگسلاوی فقط 33 درصد جمعیت و خاک بوسنی را در اختیار داشتند.
همچنین کروات‌ها در حالی که قبلاً 17 درصد از جمعیت و سرزمین بوسنی را در دست داشتند و در زمان جنگ نیز بخشی از آن را از دست داده بودند در شرایط صلح و حمایت جامعه بین‌المللی توانستند علاوه بر اشغال 33درصد از بوسنی در حکومت فدراسیون در شورای ریاست‌جمهوری نیز بیش از حد انتظار سهم ببرند.
اما پیش از پیگیری تجزیه توسط جامعه جهانی در روزهای صلح نیاز به یک جنگ تمام عیار برای بیرون راندن مسلمانان از برخی شهرهای مهم بود، شهرهای مسلمان‌نشین در دل صرب‌ها هدف این اقدام بود. یکی از مهم‌ترین این شهرها سربرنیتسا بود.
11 جولای 1995 روز کشتارجمعی 8372 مرد مسلمان بوسنیایی توسط صرب‌ها در شهر سربرنیتسا است. صرب‌ها در جریان این قتل‌عام، هزاران زن را نیز مورد تجاوز وحشیانه و آزار و اذیت قرار دادند. این جنایت به عنوان وحشیانه‌ترین اقدام در اروپا پس از جنگ جهانی دوم و توسط دو دادگاه بین‌المللی به عنوان نسل کشی به رسمیت شناخته شده است.
هر سال در آستانه برگزاری سالگرد قتل عام سربرنیتسا هزاران مسلمان بوسنیایی به همراه شرکت کنندگانی از سایر کشورها مسیری 110کیلومتری را از شهر نزوک به سمت محل برگزاری مراسم طی می کنند. «مارش میرا» یا راهپیمایی صلح عنوان این پیاده روی است. این مسیر در زمان جنگ خونین بوسنی ابتدا به جاده نجات معروف شده بود، هرچند که بعدها و پس از افشای ابعاد جنایت صرب‌های بوسنی جاده مرگ لقب گرفت، زیرا افراد بسیاری نتوانستند از جان سالم به در بردند. مارش میرا هر سال با حضور بیش از هزاران نفر از خانواده های کشته شدگان بوسنیایی و مهمانان خارجی در محل قتل عام مسلمانان برگزار می شود.
