صراط: آزمایشگاه جوی مک کینلی (McKinley Climatic Laboratory) در پایگاه نیروی هوایی اگلین(Eglin) میتواند تمامی شرایط از حشرات موذی گرفته تا سرمای قطبی و رطوبت جنگل را شبیهسازی کند و دوام هواپیماهای جنگی، کامیونها و حتی تایرها را در مقابل نیروهای طبیعی بیازماید.
به گزارش ایسنا، این آزمایشگاه اخیرا فرود و اوجگیری عمودی هواپیمای F-35B متعلق به شرکت لاکهید مارتین را در چالشبرانگیزترین آزمایشها آزمود و در طول این فرآیند، این سامانه هوایی در معرض دهها سناریوی مختلف از دمای منفی 40 درجه فارنهایت گرفته تا توفانهای یخی شبیهسازی شده قرار گرفت.
در حالی که آزمایشگاه مورد بحث طی دههها فعالیت خود، انواع وسایط نقلیه و سامانهها را به چشم دیده، هواپیمای F-35 متفاوت است چون این آزمایشگاه در طول آزمایشهای جوی مجبور شد نیروی پرتاب 40 هزار پوندی این هواپیما را تحمل کند و در عین حال به آن اجازه شناور شدن در هوا یا اوج گیری ندهد.
آزمایشگاه مک کینلی پرواز عمودی تمامی سامانههای هوایی در غرب را آزمایش کرده و حتی کامیونهای فورد و سیستم های شاتل فضایی، شناورهای اقیانوسی و دوام آوردن افرادی که برای کار به قطب شمال میروند نیز در این آزمایشگاه آزمایش شده اند.
این آزمایشگاه برای نخستین بار کار خود را در سال 1947 شروع کرد و دارای 10 اتاقک به اضافه آشیانه اصلی است و مجهز به اتاقهایی برای آزمایش دما و رطوبت، آزمایش نمک، باد، باران، گرد و غبار، بیابان، نواحی گرمسیری و آب و هوای جنگل است.
تعدادی از این اتاقهای کوچک آزمایش طی سالهای اخیر حذف شدهاند و این سامانه قادر به آزمایش کردن شرایط مختلف هواپیماها در هر شرایطی به غیر از پرواز است.
پروژههای این آزمایشگاه نه تنها شبیهسازی جوی بلکه دارای امکاناتی مانند فریز کردن، عایق، ابزارهای ارزیابی عملکرد توربوجت و سیستمهای نظارتی و کنترل است.
اتاقک اصلی آن دارای عرض 76.81 متری و کف زمین قابل استفاده 55 هزار فوت مربع است و دمای آن میتواند به حداکثر 165 درجه فارنهایت (73.89 درجه سانتیگراد) برسد. همچنین در اتاق "تمام آب و هواها" (All-Weather room)، دما میتواند از بیش از 170 درجه فارنهایت (76.67 درجه سانتیگراد) تا منفی 80 درجه فارنهایت (منفی 62.22 درجه سانتیگراد) برسد.
آزمایشگاه مک کینلی قادر به تولید بارانی به ارتفاع 381 میلیمتر در ساعت، بادهایی تا سرعت 60 گره و برف سنگین است و این شرایط را میتواند ظرف اندک ساعاتی تغییر دهد.
آزمایشگاه مزبور مجهز به سه سیستم فریزکننده است که از خنک کنندهای موسوم به R30 (متیلن کلراید) بهره میبرند تا دما را به سطوح پایین بیاورند. این سیستم به صورت خودکار عمل نمیکند و اپراتورهای انسانی آن را کنترل میکنند.
به گزارش ایسنا، این آزمایشگاه اخیرا فرود و اوجگیری عمودی هواپیمای F-35B متعلق به شرکت لاکهید مارتین را در چالشبرانگیزترین آزمایشها آزمود و در طول این فرآیند، این سامانه هوایی در معرض دهها سناریوی مختلف از دمای منفی 40 درجه فارنهایت گرفته تا توفانهای یخی شبیهسازی شده قرار گرفت.
در حالی که آزمایشگاه مورد بحث طی دههها فعالیت خود، انواع وسایط نقلیه و سامانهها را به چشم دیده، هواپیمای F-35 متفاوت است چون این آزمایشگاه در طول آزمایشهای جوی مجبور شد نیروی پرتاب 40 هزار پوندی این هواپیما را تحمل کند و در عین حال به آن اجازه شناور شدن در هوا یا اوج گیری ندهد.
آزمایشگاه مک کینلی پرواز عمودی تمامی سامانههای هوایی در غرب را آزمایش کرده و حتی کامیونهای فورد و سیستم های شاتل فضایی، شناورهای اقیانوسی و دوام آوردن افرادی که برای کار به قطب شمال میروند نیز در این آزمایشگاه آزمایش شده اند.
این آزمایشگاه برای نخستین بار کار خود را در سال 1947 شروع کرد و دارای 10 اتاقک به اضافه آشیانه اصلی است و مجهز به اتاقهایی برای آزمایش دما و رطوبت، آزمایش نمک، باد، باران، گرد و غبار، بیابان، نواحی گرمسیری و آب و هوای جنگل است.
تعدادی از این اتاقهای کوچک آزمایش طی سالهای اخیر حذف شدهاند و این سامانه قادر به آزمایش کردن شرایط مختلف هواپیماها در هر شرایطی به غیر از پرواز است.
پروژههای این آزمایشگاه نه تنها شبیهسازی جوی بلکه دارای امکاناتی مانند فریز کردن، عایق، ابزارهای ارزیابی عملکرد توربوجت و سیستمهای نظارتی و کنترل است.
اتاقک اصلی آن دارای عرض 76.81 متری و کف زمین قابل استفاده 55 هزار فوت مربع است و دمای آن میتواند به حداکثر 165 درجه فارنهایت (73.89 درجه سانتیگراد) برسد. همچنین در اتاق "تمام آب و هواها" (All-Weather room)، دما میتواند از بیش از 170 درجه فارنهایت (76.67 درجه سانتیگراد) تا منفی 80 درجه فارنهایت (منفی 62.22 درجه سانتیگراد) برسد.
آزمایشگاه مک کینلی قادر به تولید بارانی به ارتفاع 381 میلیمتر در ساعت، بادهایی تا سرعت 60 گره و برف سنگین است و این شرایط را میتواند ظرف اندک ساعاتی تغییر دهد.
آزمایشگاه مزبور مجهز به سه سیستم فریزکننده است که از خنک کنندهای موسوم به R30 (متیلن کلراید) بهره میبرند تا دما را به سطوح پایین بیاورند. این سیستم به صورت خودکار عمل نمیکند و اپراتورهای انسانی آن را کنترل میکنند.