صراط: علیرضا امامی‌فر (زاده ۲۵ شهریور ۱۳۵۳ - شیراز) بازیکن سابق فوتبال ایرانی است. وی سابقه بازی در باشگاه‌های پرسپولیس، فجر شهید سپاسی و رویال شارلوا را دارد.البته در اواخر دوران ورزشی خود در آرمین تهران و شهرداری ماهشهر هم پا به توپ شد .
به گزارش مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مربیگری را از تیم شهر خود و برق شیراز شروع کرد . سپس به پارسه پیوست و در حالیکه کسی امیدی به بقا پارسه در لیگ یک نداشت ، تیم را در لیگ نگه داشت .
او با علی کریمی دوستی و رفاقت ویژه ای دارد .
او یکی از منتقدین وضعیت فعلی فوتبال ایران است که به فوتبال ناپاک و کثیف مشهور شده و تقریباً همگان اذعان دارند که فوتبال ایران از لحاظ اخلاقی و فنی و مالی مریض است .
وی در جدیدترین پست اینستاگرامی خود انتقاد سختی به جامعه فوتبال ایران دارد:
آیا در فوتبال ایران بوی شبه سایکوز( روان پریشی) میآید!!
چند سالی هست که شاهد اتفاقات ،انتصابات ،انتخابات وصحبتهایی از جانب فوتبالیها وغیر فوتبالیها و یا عملکردشان در ورزش هستیم ؛
نظیر مصاحبه های مدیران، مربیان، بازیکنان، تیتر روزنامه ها ،صفحات شخصی و وضعیت مدیریتی شامل : مسائل مدیریتی ، مالی و فنی تیمها در لیگ برتر و دسته های پایین تر ، داوریها ،بی توجهی به تیمهای پایه !!و..... من را به فکر فرو برده بود ، تا آنجاکه من را وادار به تحقیق از متخصصان امر کرد تا متوجه شوم چه افرادی با چه شکل افکاری و چه ساختار روانی در مناصب مختلف فوتبال تصمیم گیری میکنند، زیرا هر صحبت و حرکتی و یا تصمیمی از جانب ما نشأت گرفته از روان ماست، واین ساختار در مورد هر شخصی با خصوصیات فردیش متبادر میباشد. و شاهد هستیم که روز به روز هم بر تعداد این افراد افزوده میشود!!! در واقع سه مشخصه بارز واصلی افراد سایکوز( روان پریش )بطور کلی عبارت است از :
۱-خودبزرگ بینی
۲-از دست دادن آزمون واقعیت
۳-توهم
این روزها اکثر ما کلمه اسکیزوفرن را زیاد میشنویم!!
اسکیزو در لاتین به معنای پاره پاره و فرن به معنای ذهن ( ذهن گسیخته)است.
ما هر روز نمونه های از این دست جملات را به کرات میبینیم و میشنویم.
حتی آن شخصی که خود راخواننده میداند ! (با پوزش از خوانندگان واقعی ) که به بازیکنان تیم ملی فوتبال توهین میکند. !!
به هرحال از خنده ها و جملات رئیس قبلی فوتبال تا جملاتی که از منتصبان پست دبیرکلی فدراسیون به بیرون درز پیدا میکند تا اظهار نظرات راجع به توانائیهای مدیریتی و فنی کی روش و سبک بازی تیم ملی و نتایج آن ، تا مربیانی که بازیکنان مستعد و موفق را دست پرورده خود میدانند ( انگار نه انگار که به وظیفه خود عمل کرده اند ) ، از مربیان وبازیکنانی که از یکدیگر شکایت میکنند و احکام صادره را به جراید میکشانندویا به زندان میروند ،
وهستند افرادی که به دلیل ترس هایشان پشت این گونه اشخاص قرار میگیرند و کورکورانه حمایت میکنند. آنهایی که به اسم حمایت جملاتی را در رسانه و جراید و شبکه های اجتماعی به خورد مردم میدهند تا به اهداف شخصی خود برسند!
خلاصه مدیران، مربیان و بازیکنانی که خودشان را مضحکه رسانه و مردم میکنند و لذت هم می برند !!!! ،
بازیکنانی که می خواهند با ترامادول و دوپینگ موفق شوند!!!
مربیانی که خودشان را ناجی تیمهای مختلف میدانند!!!!!،
مدیرانی که از بیسوادی شغلی رنج میبرند ولی تصمیمات خود را فریاد میزنند!!
"ادامه در کامنت....
مربیانی و بازیکنانی که پول خرج میکنند تا فقط باشند،!!!!
روزنامه نگارانی که راه روشنگری را با تجارت اشتباه گرفته اند!! کارشناسانی که خود را مخفی کردند و در کانال های تلگرامی به شکل متفکرانه از خود جملاتی به یادگار میگذارند.
چگونه میتوان به این افراد در جامعه ورزش خصوصا فوتبال که جایگاه ویژه در ورزش کشور دارد اعتماد کرد و مسئولیتهای خطیر و اساسی را به آنان سپرد.
آیا اصولا در انتخاب افراد سلامت روان جایگاهی دارد؟
تاکیدم روی "جملات " انسان ها به این دلیل است که در واقع از گفتارانسانها میتوان به ساختار روانشان ( نوروتیک ، پرورت ، سایکوتیک)پی برد( البته که کارشناسان زبده روان چنین توانایی دارند )
واقعیت این است که زندگی کردن حق طبیعی انسانهاست ، ولی بی توجهی به روان سالم در انتخاب مدیران ورزشی و تمام کسانی که پستی تاثیر گذار در ورزش دارند باعث نابودی سیستم خواهد شد. وقتی پازلهای جامعه فوتبال را کنار یکدیگر قرار میدهیم آیابه این نتیجه نمیرسیم که روان جامعه فوتبال به سمت شبه سایکوز میرود؟ !!! آیاباید ترسید؟!! آیا باید نگران باشیم؟!!
چه باید کرد ؟
در انتخاب و انتصاب باید وسواس بیشتری داشت، تنها بدن سالم و تخصص و تجربه کافی نیست جایگاه سلامت روان نیز بسیارمهم است. "تا دیر نشده به خود بپردازیم "
