صراط: جواد طوسی منتقد سینمایی را به عنوان یکی از نترس ترین منتقدان سینمایی روشنفکر می‌شناسیم که در صراحت لهجه همتا ندارد. در آشفته بازاری که دومین پنجاه کیلوی آلبالو با عنوان «پاتو تو کفش من نکن» در دولت حسن روحانی روی پرده رفته، جواد طوسی در مطلبی انتقادی در هفته نامه کارگزارانی "صدا" چنین نوشته است:
در سیاست و جمهوریت می‌گویند «میزان، رای ملت است». آیا با همین نگاه می توان در مورد هر فیلمی ارزش گذاری کرد و گفت «میزان،استقبال مردم از یک فیلم است». در سینمای ایران و جهان فیلم‌های زیادی بوده‌اند که ارزش کیفی بصری و ساختاری داشته‌اند ولی نفروخته‌اند و متقابلا فیلم های سطحی و پیش پا افتاده‌ای هستند که فروش بالا و غیر منتظره‌ای داشته اند.نمونه اخیرش در در سینمای خودمان فیلم «گشت ۲» سعید سهیلی است که تاکنون بیست میلیارد تومان فروخته و این رکورد شکنی و حواشی مربوط به خود فیلم و سازنده‌اش نشان از یک وضعیت نامتوزان گسترده دارد.
قورباغه را جای فولکس واگن جا زده‌اند
این نویسنده در ادامه این متن اشاره می‌کند:
باید در مناسبات اقتصادی سینما بگوییم که که کالایی به نام گشت ۲ عرضه شده و مردم از آن استقبال کرده‌اند و بر اساس این عرضه و تقاضا، بده بستان اقتصادی(نه فرهنگی) معامله مشروعی انجام گرفته و این سود کلان نوش جان فروشندگانش (یعنی صاحبین کالا). اما خدا وکیلی حیران مانده‌ام که توده مردم به عنوان مشتری چرا اینقدر خوش سلیقه شده‌اند، خود سازنده نیز ته دلش از کیفیت جنسش راضی ست و عقیده دارد که از مواد و عناصر خوبی برای جلب رضایت مشتری استفاده کرده، یا اذعان دارد که قورباغه را جای فولکس جا زده است؟
این منتقد پیشکسوت در ادامه متن منتشر شده‌اش می نویسد:ساخت فیلم‌هایی مثل ۵۰ کیلو آلبالو و گشت ۲ سعید سهیلی نوعی سوء استفاده عنان گسیخته است از این جهت می‌گویم نا متعادل و غیر طبیعی، چون سازنده گشت ۲ از مردی شبیه باران و مردی از جنس بلور به گشت ۲ رسیده است. حمید فرخ نژاد که با عروس آتش خسرو سینایی در بازیگری تشخص یافت و در فیلم های خوبی مثل ارتفاع پست و به رنگ ارغوان بازی کرده در فیلمی مثل گشت ۲ شریک می شود . اسم این دگردیسی را چه بگذاریم؟ استحاله فرهنگی یا ....؟
در سیاست و جمهوریت می‌گویند «میزان، رای ملت است». آیا با همین نگاه می توان در مورد هر فیلمی ارزش گذاری کرد و گفت «میزان،استقبال مردم از یک فیلم است». در سینمای ایران و جهان فیلم‌های زیادی بوده‌اند که ارزش کیفی بصری و ساختاری داشته‌اند ولی نفروخته‌اند و متقابلا فیلم های سطحی و پیش پا افتاده‌ای هستند که فروش بالا و غیر منتظره‌ای داشته اند.نمونه اخیرش در در سینمای خودمان فیلم «گشت ۲» سعید سهیلی است که تاکنون بیست میلیارد تومان فروخته و این رکورد شکنی و حواشی مربوط به خود فیلم و سازنده‌اش نشان از یک وضعیت نامتوزان گسترده دارد.
قورباغه را جای فولکس واگن جا زده‌اند
این نویسنده در ادامه این متن اشاره می‌کند:
باید در مناسبات اقتصادی سینما بگوییم که که کالایی به نام گشت ۲ عرضه شده و مردم از آن استقبال کرده‌اند و بر اساس این عرضه و تقاضا، بده بستان اقتصادی(نه فرهنگی) معامله مشروعی انجام گرفته و این سود کلان نوش جان فروشندگانش (یعنی صاحبین کالا). اما خدا وکیلی حیران مانده‌ام که توده مردم به عنوان مشتری چرا اینقدر خوش سلیقه شده‌اند، خود سازنده نیز ته دلش از کیفیت جنسش راضی ست و عقیده دارد که از مواد و عناصر خوبی برای جلب رضایت مشتری استفاده کرده، یا اذعان دارد که قورباغه را جای فولکس جا زده است؟
این منتقد پیشکسوت در ادامه متن منتشر شده‌اش می نویسد:ساخت فیلم‌هایی مثل ۵۰ کیلو آلبالو و گشت ۲ سعید سهیلی نوعی سوء استفاده عنان گسیخته است از این جهت می‌گویم نا متعادل و غیر طبیعی، چون سازنده گشت ۲ از مردی شبیه باران و مردی از جنس بلور به گشت ۲ رسیده است. حمید فرخ نژاد که با عروس آتش خسرو سینایی در بازیگری تشخص یافت و در فیلم های خوبی مثل ارتفاع پست و به رنگ ارغوان بازی کرده در فیلمی مثل گشت ۲ شریک می شود . اسم این دگردیسی را چه بگذاریم؟ استحاله فرهنگی یا ....؟
