گروه اقتصادی صراط - حسن روحانی رییس جمهور، دو سال پس از نامه انتقادی 4 وزیرش درباره اوضاع اقتصادی، 3 نفر از آنها را از دولت کنار گذاشت.
به گزارش صراط، مهرماه 94 نامه ای به امضای وزرای اقتصاد، صنعت، کار و دفاع به رئیس جمهور منتشر شد که در آن با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاستهای ناهماهنگ دستگاهها، هشدار اده شده بود اگر تصمیم ضربالاجل اقتصادی گرفته نشود، رکود تبدیل به بحران خواهد شد.
دو سال پس از آن نامه علی طیب نیا، محمدرضا نعمت زاده، و حسین دهقان وزرای اقتصاد، صنعت، و دفاع از دولت کنار گذاشته شدند و تنها علی ربیعی به عنوان وزیر پیشنهادی دولت دوازدهم به مجلس معرفی شد.
فارغ از نوع عملکرد و کارنامه این وزرا، اگر از نگاه اصلاح طلبان به ماجرا نگاه کنیم، از جمع فوق، تنها محمدرضا نعمت زاده رفتنی بود و بقیه ماندنی. اما در میان ناباوری، حتی سردار دهقان هم از کابینه کنار گذاشته شد و طیب نیا هم راهی به جز خروج از دولت پیدا نکرد؛ وزیری که اختلاف نظر او با سیف و نوبخت از همان ابتدا مشخص بود و از آنجا که نوبخت در کانون تصمیم گیری ها برای انتخاب کابینه قرار دارد و جز< هشداردهندگان به روحانی هم نبود(!) احتمالا راهی برای باقی ماندن طیب نیا در کابینه هم وجود نداشت.
در این بین، اصطکاک چندباره میان ربیعی و وزیر بهداشت در کابینه، باعث شده بود که او هم – البته در گمانه زنی های متاخر نه قدیمی – در دسته رفتنی ها قلمداد شود اما معلوم نیست چه اتفاقاتی رخ داد که تیم تصمیم گیران دولت فردی مثل دهقان و طیب نیا را کنار گذاشته و ربیعی را نگاه می دارد.
از زاویه ای دیگر، حذف 3 وزیر از 4 وزیری که نامه انتقادی به روحانی نوشته بود به خوبی میزان اعتقاد او به شعارهایش و نیز ادعای نقدپذیری آن هم از سوی خودی ها و نه منتقدان را نشان می دهد!
دو سال پس از آن نامه علی طیب نیا، محمدرضا نعمت زاده، و حسین دهقان وزرای اقتصاد، صنعت، و دفاع از دولت کنار گذاشته شدند و تنها علی ربیعی به عنوان وزیر پیشنهادی دولت دوازدهم به مجلس معرفی شد.
فارغ از نوع عملکرد و کارنامه این وزرا، اگر از نگاه اصلاح طلبان به ماجرا نگاه کنیم، از جمع فوق، تنها محمدرضا نعمت زاده رفتنی بود و بقیه ماندنی. اما در میان ناباوری، حتی سردار دهقان هم از کابینه کنار گذاشته شد و طیب نیا هم راهی به جز خروج از دولت پیدا نکرد؛ وزیری که اختلاف نظر او با سیف و نوبخت از همان ابتدا مشخص بود و از آنجا که نوبخت در کانون تصمیم گیری ها برای انتخاب کابینه قرار دارد و جز< هشداردهندگان به روحانی هم نبود(!) احتمالا راهی برای باقی ماندن طیب نیا در کابینه هم وجود نداشت.
در این بین، اصطکاک چندباره میان ربیعی و وزیر بهداشت در کابینه، باعث شده بود که او هم – البته در گمانه زنی های متاخر نه قدیمی – در دسته رفتنی ها قلمداد شود اما معلوم نیست چه اتفاقاتی رخ داد که تیم تصمیم گیران دولت فردی مثل دهقان و طیب نیا را کنار گذاشته و ربیعی را نگاه می دارد.
از زاویه ای دیگر، حذف 3 وزیر از 4 وزیری که نامه انتقادی به روحانی نوشته بود به خوبی میزان اعتقاد او به شعارهایش و نیز ادعای نقدپذیری آن هم از سوی خودی ها و نه منتقدان را نشان می دهد!