صراط: انتشار فیلم‌ها ی دردناک شهادت مظلومانه محسن حججی رزمنده ایرانی مدافع حرم که هفته گذشته ابتدا توسط داعش اسیر و سپس به سیاق شهدای کربلا به شهادت رسید، پایان ماجرای محسن نبود؛ که اگر بود آوازه صلابت و نگاه نافذ و مقتدر او در تصویر لحظه اسارتش امروز به وسعت ایران و حتی سایر کشورها گسترش نمی‌یافت. در ماجرای شهادت و بازتاب‌ها یی که تصویر این شهید داشت می‌توان 2 نکته را محل تامل دانست.
محسن چگونه اسیر و شهید شد؟
1- نکته اول این که پس از آزادسازی موصل و عقب نشینی داعش تا نقاط مرزی با سوریه و حتی داخل خاک سوریه، نیروهای مردمی و ارتش عراق و سوریه توانستند در منطقه مرزی عراق و سوریه که به «التنف» معروف است به هم بپیوندند و کنترل این منطقه را پس از سال‌ها از چنگ داعش درآورند. آمریکا پس از آزادی موصل توسط ارتش عراق و الحشدالشعبی تلاش بسیاری کرد تا هم ارتش سوریه و نیروهای مقاومت و هم ارتش عراق و الحشدالشعبی را از این محدوده استراتژیک دور نگه دارد چرا که تسلط بر این نقطه که هم به دمشق و هم به بیروت نزدیک است به منزله معبری امن از عراق به دمشق و بیروت است. آمریکا بنا داشت در این منطقه با مستشاران ایران وارد نبرد مستقیم شود، تا جایی که پهپاد ساخت ایران را سرنگون کرد اما با هشدارهایی که مقامات پنتاگون در جلسه شورای امنیت ملی آمریکا حدود 40 روز قبل به ترامپ دادند، ترامپ از این تصمیم دور شد. آن‌ها به تازگی نیز با پذیرش حضور ارتش سوریه در منطقه شرقی «التنف» رسما شکست استراتژیک را پذیرفتند. لذا خیلی دور از ذهن نبود که آمریکایی‌ها به دنبال ضربه زدن به ارتش‌ها ی سوریه و عراق و به خصوص نیروهای مردمی در این منطقه باشند. اتفاقی که هفته گذشته رخ داد و پس از یک حمله از پیش اعلام نشده آمریکا به مناطقی در نزدیک محل استقرار الحشدالشعبی و گردان‌ها ی سیدالشهدا در «التنف» به بهانه حضور داعش، تروریست‌ها ی داعش دقایقی بعد از حملات آمریکا، با حمله گسترده خود که فراتر از یک گروهک تازه شکست خورده در این منطقه بود، توانستند حدود 50 نفر از نیروهای مقاومت سوریه و عراق را به شهادت برسانند. در این حادثه «محسن حججی» به اسارت داعش در آمد و یک روز بعد این گروهک سفاک فیلمی از چگونگی شهادت او منتشر و روز بعد از آن هم تصویر پیکر بدون سر این شهید را رسانه‌ای کرد.
سرمایه اجتماعی که گسترش یافته است
2- نکته دوم که درباره این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد، گستردگی سرمایه اجتماعی مدافعان حرم است. مدافعانی که اگرچه در سال‌ها ی نخستین آغاز بحران سوریه حضورشان در جبهه دفاع از حریم اهل بیت (ع) غیر رسانه‌ای بود و شهادت شان هم کاملا مظلومانه و پنهانی و ممکن بود آن روزها حتی با انتقادهایی هم همراه باشد اما امروز اکثریت مردم ایران با درک تحولات منطقه و مقایسه کشورمان با کشورهای اطراف و حتی ترکیه، به این یقین رسیده اند که اگر ما در سوریه و عراق با تروریست‌ها ی داعش مقابله نمی‌کردیم باید در شهرها و روستاهای ایران هر روز شاهد جنایت‌ها ی داعش می‌بودیم. داعشی که آمده بود تا «300 میلیون شیعه و همه سنی‌ها یی که به خلافت ابوبکر البغدادی تن نداده بودند را از دم تیغ بگذراند». این جمله را «یورگن تودنهوفر» که 10 روز را در میان داعش زندگی کرده بود، به نقل از یکی از سران داعش در کتاب «ده روز با داعش» ذکر کرده است. آن چه در دو روز اخیر در شبکه‌ها ی اجتماعی به بهانه شهادت «محسن حججی» و انتشار تصویر غرور آفرین و عاشورایی او گذشت هم حکایت از عمق نفوذ مدافعان حرم در میان مردم دارد و هم حکایت از تکلیف مداری مردمی که احساس کردند باید برای ابراز عقیده و دفاع از عقاید خود که همانا جهاد در راه خداست، همه سلایق سیاسی و غیرسیاسی را کنار بگذارند و از «محسن» بنویسند. برای آن‌ها که سال‌ها ی دهه 60 را دیده اند و درک کرده اند، این هم صدایی در حمایت از مدافعان حرم یادآور رزمندگانی است که فارغ از دیدگاه‌ها ی مختلف هشت سال در کنار یکدیگر برای دفاع از ایران جنگیدند و اجازه اشغال حتی یک میلی متر از خاک ایران را ندادند. زبان، مقابل شهید محسن حججی و خانواده حسینی اش و به خصوص همسرش که با آن پیام زینبی حجت را بر همه ما تمام کرد، قاصر است. شهیدی که صلابت نگاهش در آن تصویر عاشورایی در کنار آن داعشی ملعون که با آن که خنجری به دست دارد ترس در چهره اش موج می‌زند و آن خیمه برجای مانده و آن غروب دلگیر و ابرناکی آسمان و ... تداعی سال‌ها روضه و عبارات مقاتلی است که از عاشورای 61 هجری شنیده ایم و بند بند شان را گریسته ایم.
و البته اثبات کننده این که فرزندان خمینی (ره) سال‌ها دورتر از دهه 1360 همچنان همان اصحاب آخرالزمانی سیدالشهدا(ع) هستند که زمین سال‌ها منتظرشان بود تا مجاهدانی از نسل کربلای 61 بیایند و ریشه شجرات خبیثه را برکنند و زمین را برای دگرگونی عصر ظهور آماده کنند. آیا دور از انتظار است که بگوییم خداوند ماموریت تغییر جهان را به محسن حججی‌ها و همه مدافعان و مجاهدانی سپرده است که سال‌ها دورتر از کربلای 61 پا در رکاب اباعبدا...(ع) دارند؟ مجاهدانی که تازه وقتی شهید می‌شوند شناخته می‌شوند و راه شان ماندگارتر؛ گویی عاشورا حتی این خصلت را نیز به یاران حسین (ع) در قرن 21 داده است تا عقیده شان در گودال قتلگاه نماند و تاریخ ساز شوند.
محسن چگونه اسیر و شهید شد؟
1- نکته اول این که پس از آزادسازی موصل و عقب نشینی داعش تا نقاط مرزی با سوریه و حتی داخل خاک سوریه، نیروهای مردمی و ارتش عراق و سوریه توانستند در منطقه مرزی عراق و سوریه که به «التنف» معروف است به هم بپیوندند و کنترل این منطقه را پس از سال‌ها از چنگ داعش درآورند. آمریکا پس از آزادی موصل توسط ارتش عراق و الحشدالشعبی تلاش بسیاری کرد تا هم ارتش سوریه و نیروهای مقاومت و هم ارتش عراق و الحشدالشعبی را از این محدوده استراتژیک دور نگه دارد چرا که تسلط بر این نقطه که هم به دمشق و هم به بیروت نزدیک است به منزله معبری امن از عراق به دمشق و بیروت است. آمریکا بنا داشت در این منطقه با مستشاران ایران وارد نبرد مستقیم شود، تا جایی که پهپاد ساخت ایران را سرنگون کرد اما با هشدارهایی که مقامات پنتاگون در جلسه شورای امنیت ملی آمریکا حدود 40 روز قبل به ترامپ دادند، ترامپ از این تصمیم دور شد. آن‌ها به تازگی نیز با پذیرش حضور ارتش سوریه در منطقه شرقی «التنف» رسما شکست استراتژیک را پذیرفتند. لذا خیلی دور از ذهن نبود که آمریکایی‌ها به دنبال ضربه زدن به ارتش‌ها ی سوریه و عراق و به خصوص نیروهای مردمی در این منطقه باشند. اتفاقی که هفته گذشته رخ داد و پس از یک حمله از پیش اعلام نشده آمریکا به مناطقی در نزدیک محل استقرار الحشدالشعبی و گردان‌ها ی سیدالشهدا در «التنف» به بهانه حضور داعش، تروریست‌ها ی داعش دقایقی بعد از حملات آمریکا، با حمله گسترده خود که فراتر از یک گروهک تازه شکست خورده در این منطقه بود، توانستند حدود 50 نفر از نیروهای مقاومت سوریه و عراق را به شهادت برسانند. در این حادثه «محسن حججی» به اسارت داعش در آمد و یک روز بعد این گروهک سفاک فیلمی از چگونگی شهادت او منتشر و روز بعد از آن هم تصویر پیکر بدون سر این شهید را رسانه‌ای کرد.
سرمایه اجتماعی که گسترش یافته است
2- نکته دوم که درباره این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد، گستردگی سرمایه اجتماعی مدافعان حرم است. مدافعانی که اگرچه در سال‌ها ی نخستین آغاز بحران سوریه حضورشان در جبهه دفاع از حریم اهل بیت (ع) غیر رسانه‌ای بود و شهادت شان هم کاملا مظلومانه و پنهانی و ممکن بود آن روزها حتی با انتقادهایی هم همراه باشد اما امروز اکثریت مردم ایران با درک تحولات منطقه و مقایسه کشورمان با کشورهای اطراف و حتی ترکیه، به این یقین رسیده اند که اگر ما در سوریه و عراق با تروریست‌ها ی داعش مقابله نمی‌کردیم باید در شهرها و روستاهای ایران هر روز شاهد جنایت‌ها ی داعش می‌بودیم. داعشی که آمده بود تا «300 میلیون شیعه و همه سنی‌ها یی که به خلافت ابوبکر البغدادی تن نداده بودند را از دم تیغ بگذراند». این جمله را «یورگن تودنهوفر» که 10 روز را در میان داعش زندگی کرده بود، به نقل از یکی از سران داعش در کتاب «ده روز با داعش» ذکر کرده است. آن چه در دو روز اخیر در شبکه‌ها ی اجتماعی به بهانه شهادت «محسن حججی» و انتشار تصویر غرور آفرین و عاشورایی او گذشت هم حکایت از عمق نفوذ مدافعان حرم در میان مردم دارد و هم حکایت از تکلیف مداری مردمی که احساس کردند باید برای ابراز عقیده و دفاع از عقاید خود که همانا جهاد در راه خداست، همه سلایق سیاسی و غیرسیاسی را کنار بگذارند و از «محسن» بنویسند. برای آن‌ها که سال‌ها ی دهه 60 را دیده اند و درک کرده اند، این هم صدایی در حمایت از مدافعان حرم یادآور رزمندگانی است که فارغ از دیدگاه‌ها ی مختلف هشت سال در کنار یکدیگر برای دفاع از ایران جنگیدند و اجازه اشغال حتی یک میلی متر از خاک ایران را ندادند. زبان، مقابل شهید محسن حججی و خانواده حسینی اش و به خصوص همسرش که با آن پیام زینبی حجت را بر همه ما تمام کرد، قاصر است. شهیدی که صلابت نگاهش در آن تصویر عاشورایی در کنار آن داعشی ملعون که با آن که خنجری به دست دارد ترس در چهره اش موج می‌زند و آن خیمه برجای مانده و آن غروب دلگیر و ابرناکی آسمان و ... تداعی سال‌ها روضه و عبارات مقاتلی است که از عاشورای 61 هجری شنیده ایم و بند بند شان را گریسته ایم.
و البته اثبات کننده این که فرزندان خمینی (ره) سال‌ها دورتر از دهه 1360 همچنان همان اصحاب آخرالزمانی سیدالشهدا(ع) هستند که زمین سال‌ها منتظرشان بود تا مجاهدانی از نسل کربلای 61 بیایند و ریشه شجرات خبیثه را برکنند و زمین را برای دگرگونی عصر ظهور آماده کنند. آیا دور از انتظار است که بگوییم خداوند ماموریت تغییر جهان را به محسن حججی‌ها و همه مدافعان و مجاهدانی سپرده است که سال‌ها دورتر از کربلای 61 پا در رکاب اباعبدا...(ع) دارند؟ مجاهدانی که تازه وقتی شهید می‌شوند شناخته می‌شوند و راه شان ماندگارتر؛ گویی عاشورا حتی این خصلت را نیز به یاران حسین (ع) در قرن 21 داده است تا عقیده شان در گودال قتلگاه نماند و تاریخ ساز شوند.
