گروه سیاسی صراط - محمدعلی نجفی در حالی به عنوان گزینه نهایی اعضای شورای شهر پنجم برای شهرداری تهران معرفی شده که کمتر از 4 سال پیش، به دلیل آنچه مشکل قلبی خوانده بود از سمت ریاست سازمان میراث فرهنگی کنار رفته بود.
به گزارش صراط، نجفی در بهمن ماه 92 در متن استعفایش خطاب به روحانی نوشت که "متاسفانه از حدود دو ماه قبل مشکلات ناشی از بیماری قلبی و برخی فشارهای کاری تدریجاً شدت یافته و عرصه را بر اینجانب تنگ نموده است... اکنون بیم آن دارم که با ادامه این وضع و به علت ضعف جسمانی نتوانم مسئولیت های مربوط را به نحو شایسته ای به انجام برسانم"
در حالی که پس از استعفای نجفی اعلام شد وی هیچ پست اجرایی را نخواهد پذیرفت کمتر از سه سال بعد برای تصدی وزارت آموزش و پرورش خیز برداشت هرچند در نهایت خود او هم از دانش آشتیانی برای این سمت حمایت کرد.
اما ظاهرا ناراحتی قلبی نجفی فقط برای سمت آن زمان او در سازمان میراث فرهنگی عرصه را بر او تنگ کرده بود، چراکه هنوز 4 سال از آن روز نگذشته که وی به عنوان گزینه نهایی شهرداری تهران انتخاب شده است؛ سمتی که در مقایسه با ریاست سازمان میراث فرهنگی فشار کاری بیشتری دارد و بی تردید قلب درست و درمان تری هم می طلبد!
کارکرد ناراحتی قلبی، فقط به استعفا و جابجایی در دولت پیرمردها محدود نمی شود بلکه ظاهرا این موضوع می تواند در خروج را هم به برخی اعض نشان دهد. اکبر ترکان به تازگی برای ماله کشی روی نحوه اخراج طیب نیا از دولت مدعی شده بود: "دکتر طیب‌نیا علم بسیار زیادی در علوم اقتصادی دارد و از کرباسیان، وزیر پیشنهادی کابینه دوازدهم نیز سواد بیشتری دارد، اما مشکل قلبی طیب‌نیا باعث شد که وی از حضور در کابینه دوازده انصراف دهد و معاون او جایگزینش شود."
این ادعا در حالی که اختلاف نظر طیب نیا با دیگر اعضای تیم اقتصادی دولت از جمله نوبخت و سیف علنی تر از آنی بود که بتوان آن را کتمان کرد، مضحک به نظر می رسید؛ اختلافاتی که به خاطر زور بیشتر طرف دیگر (نوبخت و تیم اعتدال و توسعه) با اخراج محترمانه طیب نیا به پایان رسید.
جالب اینجاست که ادعای ترکان بلافاصله تکذیب شد تا معلوم شود "ناراحتی قلبی" کاربرد عجیبی در دولت پیرمردها دارد؛ هم ابزاری است برای جابجایی هم وسیله ای برای اخراج.
به گزارش صراط، نجفی در بهمن ماه 92 در متن استعفایش خطاب به روحانی نوشت که "متاسفانه از حدود دو ماه قبل مشکلات ناشی از بیماری قلبی و برخی فشارهای کاری تدریجاً شدت یافته و عرصه را بر اینجانب تنگ نموده است... اکنون بیم آن دارم که با ادامه این وضع و به علت ضعف جسمانی نتوانم مسئولیت های مربوط را به نحو شایسته ای به انجام برسانم"
در حالی که پس از استعفای نجفی اعلام شد وی هیچ پست اجرایی را نخواهد پذیرفت کمتر از سه سال بعد برای تصدی وزارت آموزش و پرورش خیز برداشت هرچند در نهایت خود او هم از دانش آشتیانی برای این سمت حمایت کرد.
اما ظاهرا ناراحتی قلبی نجفی فقط برای سمت آن زمان او در سازمان میراث فرهنگی عرصه را بر او تنگ کرده بود، چراکه هنوز 4 سال از آن روز نگذشته که وی به عنوان گزینه نهایی شهرداری تهران انتخاب شده است؛ سمتی که در مقایسه با ریاست سازمان میراث فرهنگی فشار کاری بیشتری دارد و بی تردید قلب درست و درمان تری هم می طلبد!
کارکرد ناراحتی قلبی، فقط به استعفا و جابجایی در دولت پیرمردها محدود نمی شود بلکه ظاهرا این موضوع می تواند در خروج را هم به برخی اعض نشان دهد. اکبر ترکان به تازگی برای ماله کشی روی نحوه اخراج طیب نیا از دولت مدعی شده بود: "دکتر طیب‌نیا علم بسیار زیادی در علوم اقتصادی دارد و از کرباسیان، وزیر پیشنهادی کابینه دوازدهم نیز سواد بیشتری دارد، اما مشکل قلبی طیب‌نیا باعث شد که وی از حضور در کابینه دوازده انصراف دهد و معاون او جایگزینش شود."
این ادعا در حالی که اختلاف نظر طیب نیا با دیگر اعضای تیم اقتصادی دولت از جمله نوبخت و سیف علنی تر از آنی بود که بتوان آن را کتمان کرد، مضحک به نظر می رسید؛ اختلافاتی که به خاطر زور بیشتر طرف دیگر (نوبخت و تیم اعتدال و توسعه) با اخراج محترمانه طیب نیا به پایان رسید.
جالب اینجاست که ادعای ترکان بلافاصله تکذیب شد تا معلوم شود "ناراحتی قلبی" کاربرد عجیبی در دولت پیرمردها دارد؛ هم ابزاری است برای جابجایی هم وسیله ای برای اخراج.
