گروه سیاسی صراط - محمدرضا عارف رییس فراکسیون امید مجلس که از زمان حضور در مجلس به دلیل کم کاری در پارلمان مورد انتقاد دسته ای از اصلاح طلبان قرار گرفته بود بالاخره در تصمیمی غیرمنتظره پشت تریبون رفت تا در پوشش حمایت از کابینه انتقاداتی را هم نثار حسن روحانی و کابینه پیشنهادی اش کند.
به گزارش صراط، عارف عدم معرفی وزیر علوم را یک اشکال اساسی و نبود وزیر زن را هم ایراد اصلی خواند؛ از نبود شاخص‌های کمی در برنامه دولت انتقاد کرد و با یادآوری کنایه آمیز حمایت مجلس از دولت، تاکید کرد که "رئیس‌جمهور انتخاب‌های بهتری هم می‌توانست داشته باشد".
مجموع نظرات عارف نشان می دهد که اصلاح طلبان چندان هم از کابینه پیشنهادی رضایت ندارند. به ویژه جمله کلیدی عارف درباره "امکان انتخاب های بهتر" موید این موضوع است. اما از حال و هوای کلی مجلس به نظر می رسد که غالب اصلاح طلبان که البته تعداد آنها حدود صد نفر است، به کابینه رای اعتماد خواهند داد؛ رای اعتمادی که البته نشان دهنده رضایت آنها از کابینه نیست. به این دلیل که احتمالا مخالفتشان با کابینه عملا بدنه اجتماعی آنها را ناامید خواهد کرد چراکه مردم خوهند پرسید اگر با اولین برنامه های روحانی مخالفید پس حمایت چند ماه قبل از او در انتخابات چه معنایی داشت؟
از طرفی، کافی است به اظهارات روز گذشته مسعود پزشکیان نایب رییس اصلاح طلب مجلس توجه کنیم که هشدار داده بود رای عدم اعتماد به وزرای پیشنهادی فعلی، منجر به معرفی افراد ضعیف تر خواهد شد!
به بیان ساده تر، حسن روحانی در انتخاب کابینه خواسته اصلاح طلبان – به ویژه تندروترهای آنان - را اجابت نکرده اما فراکسیون امید به عنوان نماینده این جناح د مجلس، ناامید از تغییر شرایط به نفع خود به کابینه روحانی اعتماد خواهد کرد. از زاویه ای دیگر، روحانی با دور زدن اصلاح طلبان، خارج کردن چند نفر از آنان از کابینه مانند طیب نیا، مجید انصاری، زهرا احمدی پور و ...، آوردن بهانه های نخ نما برای دور زدن خواسته هایشان مانند می خواستیم وزیر زن معرفی کنیم ولی نشد(!)، و ... این جناح سیاسی را مجبور به تسلیم کرده است.
بنابراین، اگر قرار است در جریان رای اعتماد به تک تک نفرات، صدای اعتراض یا نقد کارشناسی فنی به انتخاب های روحانی شنیده شود، و احیانا افرادی رای اعتماد نگیرند، باید از سوی دیگر نمایندگان باشد نه فراکسیون امید. از این فراکسیون صرفا انتظار می رود در چند مورد سیاسی از انتخاب های روحانی، صدایی بلند شود و بس.
مجموع نظرات عارف نشان می دهد که اصلاح طلبان چندان هم از کابینه پیشنهادی رضایت ندارند. به ویژه جمله کلیدی عارف درباره "امکان انتخاب های بهتر" موید این موضوع است. اما از حال و هوای کلی مجلس به نظر می رسد که غالب اصلاح طلبان که البته تعداد آنها حدود صد نفر است، به کابینه رای اعتماد خواهند داد؛ رای اعتمادی که البته نشان دهنده رضایت آنها از کابینه نیست. به این دلیل که احتمالا مخالفتشان با کابینه عملا بدنه اجتماعی آنها را ناامید خواهد کرد چراکه مردم خوهند پرسید اگر با اولین برنامه های روحانی مخالفید پس حمایت چند ماه قبل از او در انتخابات چه معنایی داشت؟
از طرفی، کافی است به اظهارات روز گذشته مسعود پزشکیان نایب رییس اصلاح طلب مجلس توجه کنیم که هشدار داده بود رای عدم اعتماد به وزرای پیشنهادی فعلی، منجر به معرفی افراد ضعیف تر خواهد شد!
به بیان ساده تر، حسن روحانی در انتخاب کابینه خواسته اصلاح طلبان – به ویژه تندروترهای آنان - را اجابت نکرده اما فراکسیون امید به عنوان نماینده این جناح د مجلس، ناامید از تغییر شرایط به نفع خود به کابینه روحانی اعتماد خواهد کرد. از زاویه ای دیگر، روحانی با دور زدن اصلاح طلبان، خارج کردن چند نفر از آنان از کابینه مانند طیب نیا، مجید انصاری، زهرا احمدی پور و ...، آوردن بهانه های نخ نما برای دور زدن خواسته هایشان مانند می خواستیم وزیر زن معرفی کنیم ولی نشد(!)، و ... این جناح سیاسی را مجبور به تسلیم کرده است.
بنابراین، اگر قرار است در جریان رای اعتماد به تک تک نفرات، صدای اعتراض یا نقد کارشناسی فنی به انتخاب های روحانی شنیده شود، و احیانا افرادی رای اعتماد نگیرند، باید از سوی دیگر نمایندگان باشد نه فراکسیون امید. از این فراکسیون صرفا انتظار می رود در چند مورد سیاسی از انتخاب های روحانی، صدایی بلند شود و بس.
