صراط: صادق زیباکلام استاد دانشگاه و از تئوریسین های اصلاح طلب امروز دوشنبه ۹۶/۵/۳۰ طی یادداشتی در روزنامه آفتاب یزد نوشت: دیروز زنگ پایان بررسی صلاحیت های وزرا به صدا درآمد. پارلمان ایران به رسم هر چهارساله باردیگر وظیفه رای اعتماد به وزرای دولت را به دوش کشید تا در ماراتن نقدها و دفاع ها نتیجه نهایی را علنی کند. از میان 17 وزیر یک نفر رای نیاورد و باقی همه از قوه مقننه نمره قبولی گرفتند...شاید در نگاه اول بسیاری بتوانند آن را یک اقتدار شکوهمندانه و پر صلابت تلقی کنند و از یک نمایش ملی حرف بزنند و تمثیل هایی همچون ایران خندید و... به کار برند.
اما به راستی باید اتفاق دیروز مجلس را پیروزی دوباره اصلاح طلبان و همگامی حماسی دولت و مجلس نامید ؟ بگذارید تا اندکی با خود صادق باشیم و نقاب از حرف های کلیشه ای این چند ماهه و شاید چند ساله برداریم واقعیت این است؛ رای نیاوردن آقای بیطرف و ناپلئونی رای آوردن آقای حجتی از یک سو و رای آوری رحمانی فضلی و آقای جهرمی از سوی دیگر یک شکست برای ما بود... اما به عقیده من بیش از آنکه این اتفاق به معنای شکست اصلاح‌طلبان در روزگذشته مجلس باشد، حاصل ردصلاحیت‌هایی است که باعث شد نامزدهای اصلاح طلب نتوانند وارد مجلس دهم شوندو در نتیجه این رد صلاحیت ها کسانی وارد مجلس می‌شوند که حاصل آن، رای دیروز مجلس می‌شود.
ما نمی‌توانیم سابقه آقای بیطرف در دولت اصلاحات و آقای هاشمی را نادیده بگیریم، همان طور که نمی‌توانیم سابقه آقای حجتی را در این دو دولت نادیده بگیریم.
بدتر از این رای ناپلئونی حجتی و آن رای نیاوری بیطرف ، خبرهای بدی است که می شنویم از صمیم قلب امیدوارم برخی شایعات مبنی بر وعده‌ها و قول و قرارها از سوی برخی وزرا به برخی نمایندگان (برای جلب رای اعتماد )در حد شایعه باشد....
درباره عدم رای به بیطرف دلم نمی‌آید که یک چیز دیگر را هم نگویم، مجلس روزگذشته سعی داشت مسئله تقصیرات وی در سد گتوند را بهانه کند ، از شما نمایندگان مجلس می پرسم مگر تا چه اندازه مسئولیت این سد متوجه بیطرف بود ؟ مگر سایر ارگان‌ها مثل مجلس، مجمع تشخیص و سایر ارکان نظام که سیاست‌های کلان را بررسی می‌کنند با تصویب بودجه‌های این سد و سایر نظارت هایشان درباره سد مقصر نیستند ؟ قصد تبرئه بیطرف را ندارم اما تمام هیئت‌های دولت، مجلس و ارکان بعد از جنگ در این موضوع مقصرهستند و نه بی طرف. از همین روست که به شخصه مشکل عدم رای بیطرف را سیاسی و نزدیکی او به دولت اصلاحات می‌دانم وبس و سد را یک بهانه تلقی می کنم.
روی هم رفته باید بگویم فراکسیون امید هنوز برحسب توقعی که اصلاح طلبان و مردم دارند ظاهر نشده است. به جد می‌گویم یکی از کارهای مهمی که «امیدی‌ها» در دو سال باقیمانده باید انجام دهند اصلاح قانون انتخابات است.
بااین حال بی انصافی است اگر مجلس دهم رامانند مجلس های هفتم تا نهم بدانیم. باید گفت فرق این مجلس با مجالس قبل محسوس است.
هرگز فراموش نمی‌کنیم که آقای روحانی در مجلس نهم چه مصیبت عظیمی داشت تا بتواند برای کابینه‌اش رای اعتماد بگیرد. اذعان می کنم در مقایسه با مجلس نهم، مجلس دهم یک دستاورد بزرگ است. رای دیروز مجلس نشان می‌دهد که مجلس دهم برخلاف مجلس نهم، تصمیم بر همکاری با دولت دارد و تعداد قابل توجهی از اصولگرایان هم به آقای روحانی کمک کردند تا وزرا رای آوردند. اما....یک نکته خیلی مهم ترازاین تعارف ها درباره مجلس دهم است.
آن نکته این است که اگر نامزدهای اصلی اصلاح طلب به مجلس راه می یافتند ! الان شرایط بهتر از این بودو شاهد رای آوری برخی و رای نیاوری بیطرف نبودیم.
اما به راستی باید اتفاق دیروز مجلس را پیروزی دوباره اصلاح طلبان و همگامی حماسی دولت و مجلس نامید ؟ بگذارید تا اندکی با خود صادق باشیم و نقاب از حرف های کلیشه ای این چند ماهه و شاید چند ساله برداریم واقعیت این است؛ رای نیاوردن آقای بیطرف و ناپلئونی رای آوردن آقای حجتی از یک سو و رای آوری رحمانی فضلی و آقای جهرمی از سوی دیگر یک شکست برای ما بود... اما به عقیده من بیش از آنکه این اتفاق به معنای شکست اصلاح‌طلبان در روزگذشته مجلس باشد، حاصل ردصلاحیت‌هایی است که باعث شد نامزدهای اصلاح طلب نتوانند وارد مجلس دهم شوندو در نتیجه این رد صلاحیت ها کسانی وارد مجلس می‌شوند که حاصل آن، رای دیروز مجلس می‌شود.
ما نمی‌توانیم سابقه آقای بیطرف در دولت اصلاحات و آقای هاشمی را نادیده بگیریم، همان طور که نمی‌توانیم سابقه آقای حجتی را در این دو دولت نادیده بگیریم.
بدتر از این رای ناپلئونی حجتی و آن رای نیاوری بیطرف ، خبرهای بدی است که می شنویم از صمیم قلب امیدوارم برخی شایعات مبنی بر وعده‌ها و قول و قرارها از سوی برخی وزرا به برخی نمایندگان (برای جلب رای اعتماد )در حد شایعه باشد....
درباره عدم رای به بیطرف دلم نمی‌آید که یک چیز دیگر را هم نگویم، مجلس روزگذشته سعی داشت مسئله تقصیرات وی در سد گتوند را بهانه کند ، از شما نمایندگان مجلس می پرسم مگر تا چه اندازه مسئولیت این سد متوجه بیطرف بود ؟ مگر سایر ارگان‌ها مثل مجلس، مجمع تشخیص و سایر ارکان نظام که سیاست‌های کلان را بررسی می‌کنند با تصویب بودجه‌های این سد و سایر نظارت هایشان درباره سد مقصر نیستند ؟ قصد تبرئه بیطرف را ندارم اما تمام هیئت‌های دولت، مجلس و ارکان بعد از جنگ در این موضوع مقصرهستند و نه بی طرف. از همین روست که به شخصه مشکل عدم رای بیطرف را سیاسی و نزدیکی او به دولت اصلاحات می‌دانم وبس و سد را یک بهانه تلقی می کنم.
روی هم رفته باید بگویم فراکسیون امید هنوز برحسب توقعی که اصلاح طلبان و مردم دارند ظاهر نشده است. به جد می‌گویم یکی از کارهای مهمی که «امیدی‌ها» در دو سال باقیمانده باید انجام دهند اصلاح قانون انتخابات است.
بااین حال بی انصافی است اگر مجلس دهم رامانند مجلس های هفتم تا نهم بدانیم. باید گفت فرق این مجلس با مجالس قبل محسوس است.
هرگز فراموش نمی‌کنیم که آقای روحانی در مجلس نهم چه مصیبت عظیمی داشت تا بتواند برای کابینه‌اش رای اعتماد بگیرد. اذعان می کنم در مقایسه با مجلس نهم، مجلس دهم یک دستاورد بزرگ است. رای دیروز مجلس نشان می‌دهد که مجلس دهم برخلاف مجلس نهم، تصمیم بر همکاری با دولت دارد و تعداد قابل توجهی از اصولگرایان هم به آقای روحانی کمک کردند تا وزرا رای آوردند. اما....یک نکته خیلی مهم ترازاین تعارف ها درباره مجلس دهم است.
آن نکته این است که اگر نامزدهای اصلی اصلاح طلب به مجلس راه می یافتند ! الان شرایط بهتر از این بودو شاهد رای آوری برخی و رای نیاوری بیطرف نبودیم.
