صراط: یکی شعار مبارزه با فساد می‌دهد و دیگری خواستار شفاف‌سازی جناح رقیب از فلان مسئولیتش می‌شود، آن یکی داد می‌زند که ای داد املاک نجومی تهران را بردند و آن یکی می‌گوید بیت‌المال را نجومی خوردند و بردند! همه هم خواستار شفافیت هستند اما معلوم نیست چرا طرح رسیدگی به اموال مسئولین حدود سه دهه در مجمع تشخیص می‌ماند! و نمی‌دانیم چرا مدام خبرنگاران و عکاسان محدود می‌شوند؟!
اگر قرار است شفاف‌سازی صورت گیرد و شعار دسترسی آزاد به اطلاعات می دهید باید اجرایش کنید نه اینکه تنها این شعارها بهانه‌ای برای برای فریب افکار عمومی و اخذ رای شود.
در جدیدترین رفتارهای سوال‌برانگیز ضد شفافیت تعدادی از نمایندگان مجلس درخواست محدود کردن حضور عکاسان در صحن پارلمان را داده‌اند. این تازه‌ترین خبری است که غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی نماینده مردم رشت همانی که در زمان حمله داعش به صحن علنی سلفی گرفته و به اشتراک گذاشته بود اعلام کرده و گفته: «درپی حواشی به وجود آمده در مورد عکس یکی از نمایندگان در جریان رای اعتماد، جمعی از نمایندگان مجلس از هیات رئیسه درخواست کردند زمان حضور عکاسان مطبوعاتی در صحن علنی محدود شود و آنها بتوانند تنها دقایقی از جلسات علنی را حضور داشته باشند. در مقابل، پیشنهادی هم برای برگزاری یک جلسه بین نمایندگان و عکاسان مطبوعاتی مطرح شده که امیدواریم بتوانیم به نتیجه مطلوبی در این زمینه برسیم!»
هر چه به صحبت‌های این نماینده مجلس فکر کردیم متوجه نشدیم که چرا به جای صحبت با همکارانش در مجلس قرار است با عکاسان صحبت و درخواست محدودیت حضور آنها را بیان کند!
هرچند که این نخستین‌باری نیست که نمایندگان مجلس خواستار محدودیت فعالیت عکاسان خبری می‌شوند، در سال ۹۰ و ۹۱ هم یکبار دیگر با درخواست‌هایی که مورد موافقت نمایندگان قرار گرفت گلدان‌هایی برای کور کردن مسیر عکاسی عکاسان در مناطقی تعبیه شد تا نمایندگان با خیال راحت به اعمالی که دلشان نمی‌خواست در دوربین ثبت شود بپردازند! اما اینبار به بهانه اتفاقی که در جریان رای اعتماد وزرای پیشنهادی دولت افتاد، مجددا قرار به محدودیت بیشتر عکاسان خبری شد، در جریان رای اعتماد عکسی از نادر قاضی‌پور نماینده ارومیه منتشر شد که در آن مشغول خوردن میوه بود. حاشیه این عکس به جلسه علنی سه‌شنبه مجلس هم کشیده شد و قاضی‌پور در واکنش به طعنه لاهوتی که به وی می‌گفت شما که گلابی‌ات را خورده‌ای در توضیحاتی از خود دفاع کرد و عکاسان مطبوعاتی را مورد نقد قرار داد. همین بهانه جدیدی برای درخواست محدودیت بیشتر شده است. اما باز هم متوجه نمی‌شویم که اگر نمایندگان شأن صحن علنی را رعایت نکرده و کارهای عجیب و غریبی چون خوردن میوه یا سلفی با موگرینی انجام می‌دهند چرا تاوان اقداماتشان را باید عکاسان بدهند؟! آیا بهتر نیست به جای تنبیه عکاسان، نمایندگانی که شأن صحن علنی را با رفتارهای عجیب و غریب زیر سوال می‌برند و مراعات هزینه‌های گزافی که برای هر دقیقه برگزاری جلسات مجلس می شود را نمی‌کنند تقبیح کرد؟!
این رفتار نمایندگان با مقایسه میزان شفافیتی که حتی در مجلس کشورهای همسایه وجود دارد به طوری که میزان غیبت، رای به لوایح و طرح‌ها و همه فعالیت آنها در طول نمایندگی بر روی خروجی سایت مشخص شده و حتی هدیه‌های دوره نمایندگیشان ثبت می‌شود قابل مقایسه نیست!!
با این حساب و با توجه به تیره‌تر شدن شفافیت‌های مورد انتظار معلوم نیست چگونه قرار است رفتارهای غلط، فساد سازمان یافته و عملکرد غلط و تصمیمات نادرست نمایندگان در طول دوره خدمتشان مشخص شده و مردم درباره انتخاب مجدد نماینده‌شان چطور می‌توانند بدون مرور رفتارهای آنها درباره اعتماد مجدد به این افراد تصمیم بگیرند. بر همین اساس انتظارمان این است که هیات رئیسه مجلس به جای آنکه رفتارش تکرار مثل معروف «گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدن گردن مس‌گری» شود، مقصران اصلی حاشیه‌سازی در مجلس را مورد انتقاد قرار دهد نه آنهایی که وظیفه‌شان شفاف‌سازی است.
اگر قرار است شفاف‌سازی صورت گیرد و شعار دسترسی آزاد به اطلاعات می دهید باید اجرایش کنید نه اینکه تنها این شعارها بهانه‌ای برای برای فریب افکار عمومی و اخذ رای شود.
در جدیدترین رفتارهای سوال‌برانگیز ضد شفافیت تعدادی از نمایندگان مجلس درخواست محدود کردن حضور عکاسان در صحن پارلمان را داده‌اند. این تازه‌ترین خبری است که غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی نماینده مردم رشت همانی که در زمان حمله داعش به صحن علنی سلفی گرفته و به اشتراک گذاشته بود اعلام کرده و گفته: «درپی حواشی به وجود آمده در مورد عکس یکی از نمایندگان در جریان رای اعتماد، جمعی از نمایندگان مجلس از هیات رئیسه درخواست کردند زمان حضور عکاسان مطبوعاتی در صحن علنی محدود شود و آنها بتوانند تنها دقایقی از جلسات علنی را حضور داشته باشند. در مقابل، پیشنهادی هم برای برگزاری یک جلسه بین نمایندگان و عکاسان مطبوعاتی مطرح شده که امیدواریم بتوانیم به نتیجه مطلوبی در این زمینه برسیم!»
هر چه به صحبت‌های این نماینده مجلس فکر کردیم متوجه نشدیم که چرا به جای صحبت با همکارانش در مجلس قرار است با عکاسان صحبت و درخواست محدودیت حضور آنها را بیان کند!
هرچند که این نخستین‌باری نیست که نمایندگان مجلس خواستار محدودیت فعالیت عکاسان خبری می‌شوند، در سال ۹۰ و ۹۱ هم یکبار دیگر با درخواست‌هایی که مورد موافقت نمایندگان قرار گرفت گلدان‌هایی برای کور کردن مسیر عکاسی عکاسان در مناطقی تعبیه شد تا نمایندگان با خیال راحت به اعمالی که دلشان نمی‌خواست در دوربین ثبت شود بپردازند! اما اینبار به بهانه اتفاقی که در جریان رای اعتماد وزرای پیشنهادی دولت افتاد، مجددا قرار به محدودیت بیشتر عکاسان خبری شد، در جریان رای اعتماد عکسی از نادر قاضی‌پور نماینده ارومیه منتشر شد که در آن مشغول خوردن میوه بود. حاشیه این عکس به جلسه علنی سه‌شنبه مجلس هم کشیده شد و قاضی‌پور در واکنش به طعنه لاهوتی که به وی می‌گفت شما که گلابی‌ات را خورده‌ای در توضیحاتی از خود دفاع کرد و عکاسان مطبوعاتی را مورد نقد قرار داد. همین بهانه جدیدی برای درخواست محدودیت بیشتر شده است. اما باز هم متوجه نمی‌شویم که اگر نمایندگان شأن صحن علنی را رعایت نکرده و کارهای عجیب و غریبی چون خوردن میوه یا سلفی با موگرینی انجام می‌دهند چرا تاوان اقداماتشان را باید عکاسان بدهند؟! آیا بهتر نیست به جای تنبیه عکاسان، نمایندگانی که شأن صحن علنی را با رفتارهای عجیب و غریب زیر سوال می‌برند و مراعات هزینه‌های گزافی که برای هر دقیقه برگزاری جلسات مجلس می شود را نمی‌کنند تقبیح کرد؟!
این رفتار نمایندگان با مقایسه میزان شفافیتی که حتی در مجلس کشورهای همسایه وجود دارد به طوری که میزان غیبت، رای به لوایح و طرح‌ها و همه فعالیت آنها در طول نمایندگی بر روی خروجی سایت مشخص شده و حتی هدیه‌های دوره نمایندگیشان ثبت می‌شود قابل مقایسه نیست!!
با این حساب و با توجه به تیره‌تر شدن شفافیت‌های مورد انتظار معلوم نیست چگونه قرار است رفتارهای غلط، فساد سازمان یافته و عملکرد غلط و تصمیمات نادرست نمایندگان در طول دوره خدمتشان مشخص شده و مردم درباره انتخاب مجدد نماینده‌شان چطور می‌توانند بدون مرور رفتارهای آنها درباره اعتماد مجدد به این افراد تصمیم بگیرند. بر همین اساس انتظارمان این است که هیات رئیسه مجلس به جای آنکه رفتارش تکرار مثل معروف «گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدن گردن مس‌گری» شود، مقصران اصلی حاشیه‌سازی در مجلس را مورد انتقاد قرار دهد نه آنهایی که وظیفه‌شان شفاف‌سازی است.
