به گزارش صراط، روزنامه شرق نوشت: فرحناز شيري، اولين راننده خطوط بي.آر.تي مسير ميدان آزادي دپوي شرق به همراه 30 زن راننده ديگر از شركت واحد رانده شده‌اند و خود دليل اين بازخريد اجباري را نمي‌دانند. شيري مي‌گويد: 20 شهريور سال 86 وارد شركت واحد شدم.
آن زمان مدير عامل اتوبوسراني بيژني بود و حمايت و پشتيباني او باعث حضور من در شركت واحد شد. ادامه همكاري من با اتوبوسراني ادامه داشت تا 20 اسفند سال 88. در اين مدت شش ماه از قرارداد من گذشته بود، كسي نيز به درخواست‌هاي من براي تمديد قرارداد توجهي نمي‌كرد.
او ادامه مي‌دهد: سرانجام قرار بر اين شد كه قراردادي جديد با من بسته شود در حالي‌كه بر اساس قانون كار قرارداد گذشته بايد تمديد مي‌شد.
شيري مي‌گويد: پنج راننده زني كه پس از من در اتوبوسراني مشغول به كار شدند، رسمي شده بودند و من هنوز بلاتكليف بودم.
با وجود دوندگي‌هاي بسيار و نامه‌نگاري‌ها همچنان از رسمي كردن من امتناع كردند. اين وضعيت ادامه داشت تا 10 ارديبهشت كه حكم اخراج من صادر شد.
شيري با حكم دادگاه دوباره به كار باز مي‌گردد اما تا تيرماه كه او به همراه 30زن ديگر كه در اين خط آزادي – دپوي شرق فعاليت مي‌كردند، اتوبوس‌هايشان را تحويل ندادند و ريالي از حق بيمه‌اش را نیز پرداخت نكرده‌اند.
شيري كه مدتي است بيمار است مي‌گويد: حتي دفترچه بيمه ندارم و امكان پرداخت هزينه‌هاي درمان خود را هم ندارم.
يك روز كه رفتم ماشين را تحويل بگيرم، ديدم جلو تعرفه من را گرفته‌اند. 30زن ديگري كه به همراه من بيكار شده‌اند بيشترشان از زنان سرپرست خانواده هستند و قبل از رسيدن مهلت قراردادهايشان مجبور به بازخريد شده‌اند.
بازخريد اجباري ۳۰زن راننده بي.آر.تي
زن كه بيكار شده‌اند بيشترشان از زنان سرپرست خانواده هستند و قبل از رسيدن مهلت قراردادهايشان مجبور به بازخريد شده‌اند.
