گروه اجتماعی صراط - نامش را می گذاریم روشنفکری و امروزی بودن و به سمت بدعت ها و سیاق هایی می رویم که نام خانواده ایرانی را با خود به افول می کشاند. صحبت از جشن هایی است که این روزها جای خود را بسیار پررنگ در میان اقوامی که نامش را می گذاریم آریایی ایرانی باز می کند.
با افتخار در صفحات مجازی آن را منتشر می کنیم و به همه می گوییم که تا جایی که می توانید، لایک ها را در زیر بکوبانید و این طور می شود که میخ انحطاط را محکم تر از قبل به قلب رسم و رسومات قدیمی می کوبانیم.
نه ربطی به دهه هفتاد و هشتاد و نود دارد و نه بالای شهر و پایین شهر. از «پول پارتی» و «کف پارتی» گرفته تا «گودبای پنپرز» و جشن تعیین جنسیت. همان جشن هایی که با افتخار در همه جا تبلیغش می کنیم.
عادت کرده ایم به اینکه در مقابل هر آنچه که تابلوی ورود ممنوعی برای مان نصب کرده اند، واکنشی از خود نشان دهیم و مخالفت های خود را در حد مدفوع کودکان مان پایین بیاوریم و جنسیتش را مابین کیک های خامه ای پنهان کنیم. اما ریشه این افکار و عادت ها و رسم و رسومات کجاست؟
جنسیت خامه ای نوزاد لای کیک
به دنبال عزت زنانگی در جامعه سنتی ایران هستیم اما نمی دانیم که عزت را باید در جای دیگر پیدایش کنیم نه در فیلم هایی از شکم برآمده مادر در پشت کیکی که مثلا به قصد سورپرایز کردنش تدارک دیده اند و به انتظار رنگ آبی و صورتی می ماند. بگذارید سناریو را اینطور تعریف کنیم. خانواده تصمیم می گیرند که والدین جنین به دنیا نیامده را سورپرایز کنند. به قنادی می روند و از روی جنسیت نوزاد سفارش کیک می دهند. اگر دختر باشد، خامه به رنگ صورتی و اگر پسر باشد، خامه به رنگ آبی در می آید. بعد از اینکه کیک برش داده می شود، جنسیت نوزاد از میان خامه های کیک بیرون می زند. اینطور می شود که بریز و بپاش ها برپا می شود و ...
گودبای پنپرز
اما جشن دیگری که این روزها با رنگ کرم و قهوه ای به رنگ مدفوع بسیار چشم نوازی می کند، «گودبای پنپرز» است. یعنی ماسک هایی به شکل مدفوع تدارک داده می شود و به صورت مهمان ها زده می شود. اینطور می شود که اولین جشن «پی پی بدون کمک به پنپرز» کودک با حضور جمعی از مهمانان جشن گرفته می شود. به لطف لایوهای اینستاگرامی، این مراسم به صورت زنده در سراسر دنیا منتشر می شود و اینطور می شود که جشن دیگری در خانه های ایرانی، جای خود را به خوبی باز می کند.
پگاه روشان شمال، دکترای جامعه شناسی در گفت و گو با پایگاه خبری صراط نیوز در خصوص این موضوع می گوید: از لحاظ جامعه شناختی خانواده در حوزه خانواده یک سری تغییرات اساسی اتفاق افتاده است که می توانیم بگوییم همه اینها تحت تاثیر مدرنیته، غرب گرایی و ... شاید هم به دلیل گسترش وسایل ارتباط جمعی اتفاق می افتد. بنابراین ساختار خانواده دگرگون می شود. دیگر آن انسجام و زیبایی هایی که در خانواده وجود داشت،دیده نمی شود و اهمیت خود را از دست می دهد. جشن های عجیب و غریبی که الان عرف شده است حتی قبل تر ها جشن طلاق را داشتیم. اگر بخواهیم بررسی کنیم. اگر به این جشن ها نگاه کنید، در واقع جشن برای نفر سومی گرفته می شود که یا نوزاد به دنیا نیامده است یا کودک. پدر و مادر از بچه ها به عنوان ابزاری برای شوآف و خودنمایی استفاده می کنند. این معانی را به دیگران القا می کنند که ما وضع مان خوب است، ما پولداریم. بچه که چیزی متوجه نمی شود. به جرات می توانم بگویم، ارزش بچه ها تغییر کرده است. ارزش ها به سمت خودنمایی رفته و آنها وسیله ای شده اند برای ارضای نیاز های بزرگ ترها. شاید اگر همان بچه بزرگ شود، خجالت بکشد که چرا این جشن را برای من گرفته ای؟ اینها همه به مصرف گرایی خانواده ها برمی گردد و به یک سری نیازهای کاذبی که پدران و مادران را در زمان کودکی ارضا نکرده است.
با افتخار در صفحات مجازی آن را منتشر می کنیم و به همه می گوییم که تا جایی که می توانید، لایک ها را در زیر بکوبانید و این طور می شود که میخ انحطاط را محکم تر از قبل به قلب رسم و رسومات قدیمی می کوبانیم.
نه ربطی به دهه هفتاد و هشتاد و نود دارد و نه بالای شهر و پایین شهر. از «پول پارتی» و «کف پارتی» گرفته تا «گودبای پنپرز» و جشن تعیین جنسیت. همان جشن هایی که با افتخار در همه جا تبلیغش می کنیم.
عادت کرده ایم به اینکه در مقابل هر آنچه که تابلوی ورود ممنوعی برای مان نصب کرده اند، واکنشی از خود نشان دهیم و مخالفت های خود را در حد مدفوع کودکان مان پایین بیاوریم و جنسیتش را مابین کیک های خامه ای پنهان کنیم. اما ریشه این افکار و عادت ها و رسم و رسومات کجاست؟
جنسیت خامه ای نوزاد لای کیک
به دنبال عزت زنانگی در جامعه سنتی ایران هستیم اما نمی دانیم که عزت را باید در جای دیگر پیدایش کنیم نه در فیلم هایی از شکم برآمده مادر در پشت کیکی که مثلا به قصد سورپرایز کردنش تدارک دیده اند و به انتظار رنگ آبی و صورتی می ماند. بگذارید سناریو را اینطور تعریف کنیم. خانواده تصمیم می گیرند که والدین جنین به دنیا نیامده را سورپرایز کنند. به قنادی می روند و از روی جنسیت نوزاد سفارش کیک می دهند. اگر دختر باشد، خامه به رنگ صورتی و اگر پسر باشد، خامه به رنگ آبی در می آید. بعد از اینکه کیک برش داده می شود، جنسیت نوزاد از میان خامه های کیک بیرون می زند. اینطور می شود که بریز و بپاش ها برپا می شود و ...
گودبای پنپرز
اما جشن دیگری که این روزها با رنگ کرم و قهوه ای به رنگ مدفوع بسیار چشم نوازی می کند، «گودبای پنپرز» است. یعنی ماسک هایی به شکل مدفوع تدارک داده می شود و به صورت مهمان ها زده می شود. اینطور می شود که اولین جشن «پی پی بدون کمک به پنپرز» کودک با حضور جمعی از مهمانان جشن گرفته می شود. به لطف لایوهای اینستاگرامی، این مراسم به صورت زنده در سراسر دنیا منتشر می شود و اینطور می شود که جشن دیگری در خانه های ایرانی، جای خود را به خوبی باز می کند.
پگاه روشان شمال، دکترای جامعه شناسی در گفت و گو با پایگاه خبری صراط نیوز در خصوص این موضوع می گوید: از لحاظ جامعه شناختی خانواده در حوزه خانواده یک سری تغییرات اساسی اتفاق افتاده است که می توانیم بگوییم همه اینها تحت تاثیر مدرنیته، غرب گرایی و ... شاید هم به دلیل گسترش وسایل ارتباط جمعی اتفاق می افتد. بنابراین ساختار خانواده دگرگون می شود. دیگر آن انسجام و زیبایی هایی که در خانواده وجود داشت،دیده نمی شود و اهمیت خود را از دست می دهد. جشن های عجیب و غریبی که الان عرف شده است حتی قبل تر ها جشن طلاق را داشتیم. اگر بخواهیم بررسی کنیم. اگر به این جشن ها نگاه کنید، در واقع جشن برای نفر سومی گرفته می شود که یا نوزاد به دنیا نیامده است یا کودک. پدر و مادر از بچه ها به عنوان ابزاری برای شوآف و خودنمایی استفاده می کنند. این معانی را به دیگران القا می کنند که ما وضع مان خوب است، ما پولداریم. بچه که چیزی متوجه نمی شود. به جرات می توانم بگویم، ارزش بچه ها تغییر کرده است. ارزش ها به سمت خودنمایی رفته و آنها وسیله ای شده اند برای ارضای نیاز های بزرگ ترها. شاید اگر همان بچه بزرگ شود، خجالت بکشد که چرا این جشن را برای من گرفته ای؟ اینها همه به مصرف گرایی خانواده ها برمی گردد و به یک سری نیازهای کاذبی که پدران و مادران را در زمان کودکی ارضا نکرده است.
