صراط: برخی از اعضای هیأت انتخاب سینمای ایران برای معرفی اثری به فرهنگستان علوم و هنرهای سینمایی (اسکار) با ابراز امیدواری از اینکه «نفس» بتواند در این رقابت سینمایی موفق باشد، تاکید میکنند، فیلمی از ایران انتخاب شده که به لحاظ هنری و فنی امتیازات بیشتری داشته است.
به گزارش ایسنا، در پی انتخاب فیلم «نفس» به کارگردانی نرگس آبیار تعدادی از اعضای هیات انتخاب و نیز پخشکننده بینالمللی این فیلم به اظهار نظر دربارهی این انتخاب پرداختند.
امیر اسفندیاری ـ سخنگوی هیأت انتخاب سینمای ایران برای معرفی اثری به فرهنگستان علوم و هنرهای سینمایی ـ در گفتوگویی با ایسنا تاکید کرد: هیأت انتخاب معرفی فیلم به اسکار فیلم «نفس» را براساس کیفیت، زبان بینالملل و اتفاقات خوب داخلی و خارجی برگزیده و به هیچ وجه هیچ ملاحظهای به ویژه سیاسی در انتخاب یا رد شدن فیلمها مدنظر نبوده است.
او با اشاره به بررسی بیش از 100 فیلم، گفت: سختترین کار ما در مرحلهای بود که باید از میان 103 فیلم، 10 فیلم را انتخاب میکردیم، یعنی 93 فیلم باید حذف میشدند که البته آن 10 فیلم هم از نظر هیأت انتخاب قابل توجه و تأمل بودند و پس از آن با در نظر گرفتن مسائل مختلف از جمله کیفیت فیلم، مسائل فنی، تصویر، موفقیتهای بینالمللی و بدون در نظرگرفتن مسائل سیاسی یا غیره تلاش شد فیلمی انتخاب شود که به خوبی بتواند سینمای ایران را نمایندگی کند.
اسفندیاری در پاسخ به اینکه با توجه به موفقیتهای اخیر سینمای ایران در اسکار ، چقدر به موفقیت فیلم «نفس» امیدوار است؟ پاسخ داد: پاسخ این سوال به مسائل مختلفی بستگی دارد و اگر «نفس» بتواند یک پخشکننده آمریکایی داشته باشد تا فیلم به درستی به هیأت انتخاب اسکار معرفی شود و آنها فیلم را ببینند یعنی پشتیبانی خوبی از فیلم صورت گیرد، میتوان امیدوار بود که «نفس» موفقیتی کسب کند چرا که هیأت انتخاب با این رویکرد فیلمی را برای شرکت دراسکار معرفی میکند که نسبت به دیگر فیلمها شانس موفقیت بیشتری داشته باشد.
همچنین رضا کیانیان دراینباره با بیان اینکه برای معرفی به اسکار هیچ اعمال نظر بیرونی صورت نگرفته است، به ایسنا گفت: «نفس» امتیاراتی دارد که برای اعضای آکادمی اسکار میتواند جذابیت بیشتری داشته باشد.
او با تاکید براینکه برای بررسی هر اثر فقط به رایگیری اکتفا نشده و بحثهای اقناعی در جلسات صورت گرفته است و نیز با اشاره به استقبال بینالمللی از فیلم «نفس» نرگس آبیار خاطرنشان کرد: این فیلم به نظر ما روایت جذاب و خوبی داشت و در بین دیگر فیلمها از امتیازاتی برخوردار است که میتواند برای آمریکاییها نیز جذاب باشد. البته فیلم «مالاریا» هم که در کنار «نفس» جزو دو گزینه نهایی بود، جذابیتهای خاص خود را دارد و کارگردان با سه نوع حرکت و دو نوع دوربین توانسته به شیوه روایتی منحصر به فرد دست یابد و آنچه را میخواهد به خوبی بازگو کند ولی در آخر نظرات مثبتتری که نسبت به «نفس» وجود داشت، باعث شد اکثریت آرا «نفس» را انتخاب کنند.
وی درباره دو فیلم دیگر هم اضافه کرد: فیلم «ویلاییها» که اولین ساخته خانم قیدی است، فیلم دوست داشتنی و خوبی شده ولی در بحثهای اقناعی نتوانست رای کافی بیاورد. فیلم «رگ خواب» هم به دلیل آنکه سه ورژن دیگر آن با همین قصه قبلا در دنیا ساخته شده است، با وجود جذابیتهایی که برای تماشاگر إیرانی دارد، رای لازم را نیاورد.
او در ادامه یادآور شد که آنچه معرفی شده نظر این هیات انتخاب بوده و ممکن است اگر گروه دیگری به جای ما میبود، اثر دیگری انتخاب میشد.
کمال تبریزی هم با اشاره به دلایل مختلف انتخاب فیلم «نفس» تاکید کرد: فکر میکنم اگر تهیهکننده فیلم شرایط مناسبی را برای پخش خارجی فیلم درآمریکا و برای اعضای آکادمی فراهم کند، واقعا دور از انتظار نیست که این فیلم با توجه به افکار عمومی درباره سینمای ایران یکی از نامزدهای فیلم خارجی در اسکار باشد، هرچند که احتمال آن زیاد نباشد.
او در پاسخ به اینکه آیا فیلم «نفس» میتواند نماینده مناسبی برای معرفی به آکادمی اسکار باشد؟ پاسخ داد: ما بهصورت مطلق نمیتوانیم بگوییم این فیلم قطعا مناسب است اما با توجه به موقعیت این فیلم نسبت به فیلمهای دیگر، به نظرم انتخاب مناسبتری است.
به گفته این فیلمساز همه فیلمها واجد ارزشهای خود بوده و فیلمهای خوبی هستند اما فیلم «نفس» چند ویژگی دارد؛ از جمله اینکه با توجه به موضوع فیلم و نوع روایتاش مخاطب غیر ایرانی را بیشتر جذب میکند و برای آنها تازگی دارد و تصویر متفاوتی از ایران ارایه میدهد.
وی ادامه داد: نکتهی بعدی این بود که برای اولینبار یک بانوی فیلمساز ایرانی، فیلمش به آکادمی اسکار معرفی میشود و این ممکن است در قضاوت نهایی تاثیر داشته باشد.
علاوه بر اعضای هیات انتخاب، محمد اطبایی ـ پخشکننده بینالمللی فیلم «نفس» ـ نیز در نوشتاری تاکید کرد: «من به فیلم "نفس" بسیار اعتقاد دارم، به ویژگیهای سینمایی و زیبایی شناختی آن، به مضمون و استانداردهای تولید آن و امیدوارم انتخاب "نفس" برای اسکار خارجی، پایان وظیفه سازمان سینمایی نباشد و حمایتها برای عرضه و معرفی در خور آن نیز دریغ نشود.»
او در بخشی از این یادداشت نوشته، «اما این اسکار، این اسکار لعنتی! دریچهای به سوی موفقیت و امکانی برای پرتاب شدن به معبد خدایان سینما! باید پذیرفت که در کشور ما توجه بیش از حد و غیر عادی به جایزه اسکار شده و خواهد شد. اسکار پایان دنیا نیست و تنها یک فرصت است. سینمای ایران هم باید از این فرصت استفاده کند و توجه بیشتر از این، یک آسیب است. انتخاب یک فیلم از طرف یک کشور برای جایزه اسکار خارجی نیز امری چندان شگفت انگیز نیست و همه ساله دهها کشور وارد این بازی شده و از این فرصت استفاده میکنند.»
به گفته وی، «فیلم سینمایی "نفس" تا پایان مهر ماه بیست و یک حضور بینالمللی داشته و چهار جایزه نیز دریافت کرده و نامزد جایزه بهترین فیلم کودک "جایزه سینمای آسیا پاسیفیک" در استرالیا بوده است. این فیلم، فیلمی پرچالش برای عرضه و پخش بینالمللی بوده است و شمار قابل توجهی جشنوارهها و پخشکنندههای بینالمللی در اولین برخورد با فیلم، برخوردهای صرف سیاسی داشته و دارند، هر چند با راهبردی حساب شده، "نفس" توانست کارنامه قابل قبولی برای خود در عرصههای بینالمللی ایجاد کند و این کارنامه میتوانست بسیار پر بار تر از این هم باشد اگر نگاههای سیاسی کمتری را در شماری از رویدادهای سینمایی میدیدیم.»
به گزارش ایسنا، در پی انتخاب فیلم «نفس» به کارگردانی نرگس آبیار تعدادی از اعضای هیات انتخاب و نیز پخشکننده بینالمللی این فیلم به اظهار نظر دربارهی این انتخاب پرداختند.
امیر اسفندیاری ـ سخنگوی هیأت انتخاب سینمای ایران برای معرفی اثری به فرهنگستان علوم و هنرهای سینمایی ـ در گفتوگویی با ایسنا تاکید کرد: هیأت انتخاب معرفی فیلم به اسکار فیلم «نفس» را براساس کیفیت، زبان بینالملل و اتفاقات خوب داخلی و خارجی برگزیده و به هیچ وجه هیچ ملاحظهای به ویژه سیاسی در انتخاب یا رد شدن فیلمها مدنظر نبوده است.
او با اشاره به بررسی بیش از 100 فیلم، گفت: سختترین کار ما در مرحلهای بود که باید از میان 103 فیلم، 10 فیلم را انتخاب میکردیم، یعنی 93 فیلم باید حذف میشدند که البته آن 10 فیلم هم از نظر هیأت انتخاب قابل توجه و تأمل بودند و پس از آن با در نظر گرفتن مسائل مختلف از جمله کیفیت فیلم، مسائل فنی، تصویر، موفقیتهای بینالمللی و بدون در نظرگرفتن مسائل سیاسی یا غیره تلاش شد فیلمی انتخاب شود که به خوبی بتواند سینمای ایران را نمایندگی کند.
اسفندیاری در پاسخ به اینکه با توجه به موفقیتهای اخیر سینمای ایران در اسکار ، چقدر به موفقیت فیلم «نفس» امیدوار است؟ پاسخ داد: پاسخ این سوال به مسائل مختلفی بستگی دارد و اگر «نفس» بتواند یک پخشکننده آمریکایی داشته باشد تا فیلم به درستی به هیأت انتخاب اسکار معرفی شود و آنها فیلم را ببینند یعنی پشتیبانی خوبی از فیلم صورت گیرد، میتوان امیدوار بود که «نفس» موفقیتی کسب کند چرا که هیأت انتخاب با این رویکرد فیلمی را برای شرکت دراسکار معرفی میکند که نسبت به دیگر فیلمها شانس موفقیت بیشتری داشته باشد.
همچنین رضا کیانیان دراینباره با بیان اینکه برای معرفی به اسکار هیچ اعمال نظر بیرونی صورت نگرفته است، به ایسنا گفت: «نفس» امتیاراتی دارد که برای اعضای آکادمی اسکار میتواند جذابیت بیشتری داشته باشد.
او با تاکید براینکه برای بررسی هر اثر فقط به رایگیری اکتفا نشده و بحثهای اقناعی در جلسات صورت گرفته است و نیز با اشاره به استقبال بینالمللی از فیلم «نفس» نرگس آبیار خاطرنشان کرد: این فیلم به نظر ما روایت جذاب و خوبی داشت و در بین دیگر فیلمها از امتیازاتی برخوردار است که میتواند برای آمریکاییها نیز جذاب باشد. البته فیلم «مالاریا» هم که در کنار «نفس» جزو دو گزینه نهایی بود، جذابیتهای خاص خود را دارد و کارگردان با سه نوع حرکت و دو نوع دوربین توانسته به شیوه روایتی منحصر به فرد دست یابد و آنچه را میخواهد به خوبی بازگو کند ولی در آخر نظرات مثبتتری که نسبت به «نفس» وجود داشت، باعث شد اکثریت آرا «نفس» را انتخاب کنند.
وی درباره دو فیلم دیگر هم اضافه کرد: فیلم «ویلاییها» که اولین ساخته خانم قیدی است، فیلم دوست داشتنی و خوبی شده ولی در بحثهای اقناعی نتوانست رای کافی بیاورد. فیلم «رگ خواب» هم به دلیل آنکه سه ورژن دیگر آن با همین قصه قبلا در دنیا ساخته شده است، با وجود جذابیتهایی که برای تماشاگر إیرانی دارد، رای لازم را نیاورد.
او در ادامه یادآور شد که آنچه معرفی شده نظر این هیات انتخاب بوده و ممکن است اگر گروه دیگری به جای ما میبود، اثر دیگری انتخاب میشد.
کمال تبریزی هم با اشاره به دلایل مختلف انتخاب فیلم «نفس» تاکید کرد: فکر میکنم اگر تهیهکننده فیلم شرایط مناسبی را برای پخش خارجی فیلم درآمریکا و برای اعضای آکادمی فراهم کند، واقعا دور از انتظار نیست که این فیلم با توجه به افکار عمومی درباره سینمای ایران یکی از نامزدهای فیلم خارجی در اسکار باشد، هرچند که احتمال آن زیاد نباشد.
او در پاسخ به اینکه آیا فیلم «نفس» میتواند نماینده مناسبی برای معرفی به آکادمی اسکار باشد؟ پاسخ داد: ما بهصورت مطلق نمیتوانیم بگوییم این فیلم قطعا مناسب است اما با توجه به موقعیت این فیلم نسبت به فیلمهای دیگر، به نظرم انتخاب مناسبتری است.
به گفته این فیلمساز همه فیلمها واجد ارزشهای خود بوده و فیلمهای خوبی هستند اما فیلم «نفس» چند ویژگی دارد؛ از جمله اینکه با توجه به موضوع فیلم و نوع روایتاش مخاطب غیر ایرانی را بیشتر جذب میکند و برای آنها تازگی دارد و تصویر متفاوتی از ایران ارایه میدهد.
وی ادامه داد: نکتهی بعدی این بود که برای اولینبار یک بانوی فیلمساز ایرانی، فیلمش به آکادمی اسکار معرفی میشود و این ممکن است در قضاوت نهایی تاثیر داشته باشد.
علاوه بر اعضای هیات انتخاب، محمد اطبایی ـ پخشکننده بینالمللی فیلم «نفس» ـ نیز در نوشتاری تاکید کرد: «من به فیلم "نفس" بسیار اعتقاد دارم، به ویژگیهای سینمایی و زیبایی شناختی آن، به مضمون و استانداردهای تولید آن و امیدوارم انتخاب "نفس" برای اسکار خارجی، پایان وظیفه سازمان سینمایی نباشد و حمایتها برای عرضه و معرفی در خور آن نیز دریغ نشود.»
او در بخشی از این یادداشت نوشته، «اما این اسکار، این اسکار لعنتی! دریچهای به سوی موفقیت و امکانی برای پرتاب شدن به معبد خدایان سینما! باید پذیرفت که در کشور ما توجه بیش از حد و غیر عادی به جایزه اسکار شده و خواهد شد. اسکار پایان دنیا نیست و تنها یک فرصت است. سینمای ایران هم باید از این فرصت استفاده کند و توجه بیشتر از این، یک آسیب است. انتخاب یک فیلم از طرف یک کشور برای جایزه اسکار خارجی نیز امری چندان شگفت انگیز نیست و همه ساله دهها کشور وارد این بازی شده و از این فرصت استفاده میکنند.»
به گفته وی، «فیلم سینمایی "نفس" تا پایان مهر ماه بیست و یک حضور بینالمللی داشته و چهار جایزه نیز دریافت کرده و نامزد جایزه بهترین فیلم کودک "جایزه سینمای آسیا پاسیفیک" در استرالیا بوده است. این فیلم، فیلمی پرچالش برای عرضه و پخش بینالمللی بوده است و شمار قابل توجهی جشنوارهها و پخشکنندههای بینالمللی در اولین برخورد با فیلم، برخوردهای صرف سیاسی داشته و دارند، هر چند با راهبردی حساب شده، "نفس" توانست کارنامه قابل قبولی برای خود در عرصههای بینالمللی ایجاد کند و این کارنامه میتوانست بسیار پر بار تر از این هم باشد اگر نگاههای سیاسی کمتری را در شماری از رویدادهای سینمایی میدیدیم.»