به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ گیلت و سیمون روزهایشان را صرف نجات و نگهداری از این موجودات در خانه خود می‌کنند که به روی عموم باز است. آن‌ها امیدوارند به مردم آموزش دهند و نگرش و ترس آن‌ها را به این حیوانات تغییر دهند. آن‌ها دستکش‌های محافظی می‌پوشند که در برابر نیش مار مقاوم است. بیشتر وقت‌ها افراد از نیش مار نمی‌میرند، اما ممکن است بقیه عمرشان با یک دست یا یک پا زندگی کنند.
آن‌ها روز خود را با بردن سگ هایشان به پیاده روی و برطرف کردن نیازهای آن‌ها شروع می‌کنند و سپس به حیوانات عجیب‌تر خود رسیدگی می‌کنند. سپس به تمیز کردن حیوانات می‌پردازند که ۴ تا ۶ ساعت طول می‌کشد. جالب است که همه همسایگان این زوج به این خزندگان علاقه دارند و برای دیدن آن‌ها می‌آیند. اما این زوج ایمنی را رعایت می‌کنند و مراقب هستند که همه در‌ها و قفس‌ها قفل باشد.
مار دوبار در ۲۵ سالگی گیلت را نیش زده است. او خوش شانس بود که اتفاق بدی برایش نیفتاد اما دو هفته زندگی برایش جهنم شد. دستانش به اندازه آرنولد شوارتزنگر باد کرده بود و سیاه شده بود.
او این درد را مثل فرو بردن دست در آب درحال جوش یا آتش توصیف می‌کند. بااین حال، این حادثه تکان دهنده او را از کار و زندگی با خزندگان بازنداشته است. آن‌ها اخیرا به شهر گرمسیری دوربان در آفریقای جنوبی سفر کرده اند تا مارهای خطرناک و مشکلی را شکار کنند و بعد در طبیعت ر‌ها کنند. آن‌ها هرگز از این کار پول زیادی به دست نیاورده و هرچه درآورده اند را خرچ خود حیوانات کرده اند.
