صراط: استفاده از مواد سرطان زا در تولید محصولات غذایی تمامی ندارد. وقتی سلامت نان اصلی‌ترین خوراکی سفره ایرانی مورد شک وتردید قرار می‌گیرد آن وقت به کدام موادغذایی می‌توان اعتماد داشت.
به گزارش جام جم، هر ایرانی در سال ۱۶۰ کیلوگرم و به طور متوسط هر روز ۴۴۰ گرم نان می‌خورد و به همین علت نان، جزو اصلی‌ترین خوراکی‌های سفره ایرانی‌ها محسوب می‌شود، اما این ماده مغذی هم مانند بسیاری از خوراکی‌های دیگرنظر سوسیس و کالباس، شیر، گوشت و آب در مظان اتهام آلودگی قرار دارد.
جوهرقند یا بلانکیت ترکیبی گوگردی است که در قندریزی‌ها برای رنگبری و سفید کردن قند‌ها استفاده می‌شود.
این ماده در اثر حرارت، گاز So۲ آزاد کرده و در مقدار زیاد مصرف آن سرطان‌زا است و به همین دلیل یکی از مهم‌ترین فاکتور‌های کنترل کیفیت قند کله، اندازه‌گیری انیدرید سولفور و یا باقیمانده بلانکیت در قند است.
حداکثر مقدار بلانکیت مصرفی در تولید قند‌ها ۱۰ ppm است، که مصرف بیشتر از آن ایجاد عوارضی از قبیل: اختلالات گوارشی، استنشاقی، پوستی و حتی چشمی می‌کند.
در حالی که در بهداشت جهانی استفاده از این ماده تقریباً ممنوع بوده و صنایع قند و شکر جای خود را به تبادل‌گر‌های یونی (رزین) داده است.
بلانکیت پس از ورود به دستگاه گوارش، باعث از بین بردن پرز‌های معده و روده می‌شود و در دراز مدت با از بین رفتن آنتی‌اکسیدان‌ها سبب تسریع در سرطان بخش‌های گوارشی می‌شود.
همچنین بلانکیت در مسدود کردن آنزیم‌های بدن به ویژه انسولین موثر است، بنابراین به طور مستقیم سبب تسریع دیابت در افراد می‌شود.
درحالیکه این ماده خطرناک در هیچ جای دنیا، یک افزودنی غذایی محسوب نمی‌شود، اما در ایران برخی نانوا‌های متخلف، آن را به آرد نان اضافه می‌کنند تا نانی سفید و خوش ظاهر به مردم ارائه کنند.
صاحب یکی از نانوایی های تهران در این باره گفت:با اشاره به اینکه در یکی دوسال اخیر استفاده از جوهر قند در نانوایی‌ها ثابت نشده است و نانوایی بخاطر استفاده از این ماده تاکنون متخلف وجریمه نشده است افزود:ناظران وزارت بهداشت ماهی یک الی دو باربه نانوایی‌ها مراجعه و سلامت خمیر را مورد بررسی قرار می‌دهند.
وی در مورد استفاده از جوش شیرین هم اظهارداشت:استفاده از جوش شیرین هم در نانوایی‌ها به حداقل رسیده است درگذشته اگر استفاده از این ماده ۷۰ درصد بود اکنون به ۲۰ درصد رسیده است. حتی در برخی نان‌ها نظیر سنگک اصلا از جوش شیرین استفاده نمی‌شود در بربری ولواش وتافتون هم مقداری کم آن هم برروی نان استفاده می‌شود. درنان‌های حجیم نظیر فانتزی هم اصلا استفاده نمی‌شود.
وی که زمانی در اتحادیه نانوا‌ها مسئولیتی نیز داشت در مورد تقلبی بودن نان‌های جو نیز گفت: هرچقدر مقدار سبوس گیری گندم بیشتر باشد آرد نیز سفید‌تر خواهد بود ممکن است در برخی نان‌های جو از آرد‌های گندم بادرصد سبوس بیشتر استفاده شود که نه تنها بد نیست بلکه بخاطر وجود سبوس خوب هم است. اگر چنین نانی را به جای نان جو بفروشند ضرری ندارد. آرد نان سنگک نیز باید دارای سبوس باشد، ولی چون درحال حاضر مردم نان سفید را بیشتر دوست دارند و ترجیح می‌دهند لذا امروزه درصد سبوس گیری آرد سنگک نیز بیشتر شده است
حال چگونه بفهمیم در ترکیب نان، جوهر قند یا جوش شیرین وجود دارد؟
به گفته این کارشناس نان‌هایی که در قدیم پخته می‌شد اگر چند روز هم از آن می‌گذشت همچنان تازه بودند، اما اکنون کافی است نانی را از نانوایی تهیه کنید، به ساعتی نمی‌گذرد که نان در اصطلاح بیات می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد که در ترکیب آرد نان از موادی همچون جوش شیرین و جوهر قند استفاده شده است علاوه براین خمیر‌هایی که به جوهر قند آغشته هستند به راحتی فرم می‌گیرند و نان پخته شده دارای لبه‌های نافرم نیست همچنین رنگ نان سفید وشفاف است.
جوهرقند یا بلانکیت ترکیبی گوگردی است که در قندریزی‌ها برای رنگبری و سفید کردن قند‌ها استفاده می‌شود.
این ماده در اثر حرارت، گاز So۲ آزاد کرده و در مقدار زیاد مصرف آن سرطان‌زا است و به همین دلیل یکی از مهم‌ترین فاکتور‌های کنترل کیفیت قند کله، اندازه‌گیری انیدرید سولفور و یا باقیمانده بلانکیت در قند است.
حداکثر مقدار بلانکیت مصرفی در تولید قند‌ها ۱۰ ppm است، که مصرف بیشتر از آن ایجاد عوارضی از قبیل: اختلالات گوارشی، استنشاقی، پوستی و حتی چشمی می‌کند.
در حالی که در بهداشت جهانی استفاده از این ماده تقریباً ممنوع بوده و صنایع قند و شکر جای خود را به تبادل‌گر‌های یونی (رزین) داده است.
بلانکیت پس از ورود به دستگاه گوارش، باعث از بین بردن پرز‌های معده و روده می‌شود و در دراز مدت با از بین رفتن آنتی‌اکسیدان‌ها سبب تسریع در سرطان بخش‌های گوارشی می‌شود.
همچنین بلانکیت در مسدود کردن آنزیم‌های بدن به ویژه انسولین موثر است، بنابراین به طور مستقیم سبب تسریع دیابت در افراد می‌شود.
درحالیکه این ماده خطرناک در هیچ جای دنیا، یک افزودنی غذایی محسوب نمی‌شود، اما در ایران برخی نانوا‌های متخلف، آن را به آرد نان اضافه می‌کنند تا نانی سفید و خوش ظاهر به مردم ارائه کنند.
صاحب یکی از نانوایی های تهران در این باره گفت:با اشاره به اینکه در یکی دوسال اخیر استفاده از جوهر قند در نانوایی‌ها ثابت نشده است و نانوایی بخاطر استفاده از این ماده تاکنون متخلف وجریمه نشده است افزود:ناظران وزارت بهداشت ماهی یک الی دو باربه نانوایی‌ها مراجعه و سلامت خمیر را مورد بررسی قرار می‌دهند.
وی در مورد استفاده از جوش شیرین هم اظهارداشت:استفاده از جوش شیرین هم در نانوایی‌ها به حداقل رسیده است درگذشته اگر استفاده از این ماده ۷۰ درصد بود اکنون به ۲۰ درصد رسیده است. حتی در برخی نان‌ها نظیر سنگک اصلا از جوش شیرین استفاده نمی‌شود در بربری ولواش وتافتون هم مقداری کم آن هم برروی نان استفاده می‌شود. درنان‌های حجیم نظیر فانتزی هم اصلا استفاده نمی‌شود.
وی که زمانی در اتحادیه نانوا‌ها مسئولیتی نیز داشت در مورد تقلبی بودن نان‌های جو نیز گفت: هرچقدر مقدار سبوس گیری گندم بیشتر باشد آرد نیز سفید‌تر خواهد بود ممکن است در برخی نان‌های جو از آرد‌های گندم بادرصد سبوس بیشتر استفاده شود که نه تنها بد نیست بلکه بخاطر وجود سبوس خوب هم است. اگر چنین نانی را به جای نان جو بفروشند ضرری ندارد. آرد نان سنگک نیز باید دارای سبوس باشد، ولی چون درحال حاضر مردم نان سفید را بیشتر دوست دارند و ترجیح می‌دهند لذا امروزه درصد سبوس گیری آرد سنگک نیز بیشتر شده است
حال چگونه بفهمیم در ترکیب نان، جوهر قند یا جوش شیرین وجود دارد؟
به گفته این کارشناس نان‌هایی که در قدیم پخته می‌شد اگر چند روز هم از آن می‌گذشت همچنان تازه بودند، اما اکنون کافی است نانی را از نانوایی تهیه کنید، به ساعتی نمی‌گذرد که نان در اصطلاح بیات می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد که در ترکیب آرد نان از موادی همچون جوش شیرین و جوهر قند استفاده شده است علاوه براین خمیر‌هایی که به جوهر قند آغشته هستند به راحتی فرم می‌گیرند و نان پخته شده دارای لبه‌های نافرم نیست همچنین رنگ نان سفید وشفاف است.
