صراط: ناصر ایمانی در خصوص احتمال ایجاد جریانی سوم بین جناح های سیاسی با نام «اعتدال» گفته است: تاکنون جریانی به‌نام اعتدال نداشته‌ایم. زمانی‌که از جریان صحبت می‌کنیم باید تعریف مشخصی از آن داشته باشیم. اگر جریان به معنای یک نحله فکری که دارای خط مشی ایدئولوژیک است، باشد؛ پس جریانی به‌نام اعتدال نداریم. چون اعتدالیون خط مشی ایدئولوژیک ندارند و اعتدال یک روش و مسلک سیاسی است نه یک جریان سیاسی.
به گزارش نامه نیوز وی در ادامه افزود: این‌که در هر دو جناح، یک‌سری از افراد معتدل هستند و خیلی رادیکال فکر نمی‌کنند به‌معنای این نیست که این افراد، یک جریان هستند. هم در جریان اصلاح‌طلب هم در جریان اصولگرا، طیف های رادیکال و معتدل را داریم.
این تحلیل‌گر مسائل سیاسی به این پرسش که آیا این افراد می توانند جریان سوم را راه اندازی کنند گفت : مسلماً خیر؛ چراکه پایگاه‌های فکری‌شان متفاوت است. یعنی مبانی ایدئولوژیک متفاوتی دارد. اشکالی ندارد که کمک کنیم تا افراد معتدل در هر جناح سیاسی رشد کنند و میدان‌دار باشند، اما این‌که تصور کنیم معتدلین هر دو جناح، با یک‌دیگر ائتلاف می‌کنند، شدنی نیست. چون دارای مبانی فکری متفاوتی هستند؛ نه شدنی است و نه مطلوب است. دلیلی هم ندارد دنبال این موضوع باشند، باید سعی کنیم افراد معتدل از هر دو جناح رشد کنند.
ایمانی در خصوص فاصله‌گرفتن روحانی از اصلاح‌طلبان و این‌که آیا می‌توان پیش‌بینی کرد برای سال 1400 ائتلافی میان ایشان و آقای لاریجانی شکل گیرد که منجر به ایجاد جریان سوم شود، اظهار داشت: این تعبیر که آقای روحانی نزدیک به اصول‌گرایان شده است را از اساس قبول ندارم. این مسئله محل بحث است. به‌نظرم طرح چنین مباحثی، ساده‌سازی و ساده‌انگاری ذهنی است. و نمی‌توانیم چنین برداشت کنیم که آقای روحانی و آقای لاریجانی چون هر دو معتدل هستند، در حال نزدیک شدن به یکدیگرند و آقای ناطق‌نوری هم می‌پیوندند تا در نهایت یک جریان سومی را ایجاد کنند. آقای لاریجانی صرف نظر از مشی اعتدالی که دارند، برای خودشان یک خط مشی فکری مستقلی دارند؛ آقای روحانی هم همین‌طور. از الآن صحبت کردن برای انتخابات 1400 نوعی خودسوزی سیاسی است.
این تحلیل‌گر اصولگرا در پاسخ به این پرسش که در یک نگاه تاریخی، دلایل این‌که چرا جریان سوم یا نتوانسته شکل بگیرد یا تداوم نداشته است، بیان کرد: سوال بسیار مهمی است و پاسخ مشروح می‌طلبد. خلاصه بیان کنم، باز هم ایراد باز می‌گردد به‌همان مبانی ایدئولوژیک که در ابتدا گفتم. الآن دو جناح سیاسی داریم که مبانی ایدئولوژیک‌شان با یک‌دیگر اختلاف دارد. جریان سوم می‌بایست یک مبانی ایدئولوژیک سومی را به‌راه بیاندازد. چون تا کنون متمایز نبوده و صرفاً خواسته‌اند با تمایز بر خط مشی سیاسی و اجرایی، تمایز ایجاد کنند، تداوم نداشته اند و تغییر در این سطح نمی‌تواندایجاد کننده جریان سوم باشد.
