صراط: ملی پوش سابق فوتبال کشورمان گفت: آنهایی که آرزوی عکس گرفتن کنار چهره‌های فوتبالی دارند فیگو را دعوت کنند تا کنارش عکس بگیرند. من عکس‌هایم با فیگو را قبلا گرفتم.
به گزارش مهر، حسین کعبی در گفتگویی در خصوص حضور لوییز فیگو ستاره سابق فوتبال دنیا در ویژه برنامه نود برای قرعه کشی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه اظهار داشت: خیلی‌ها به من گفتند خوب بود حالا که فیگو را دعوت کردند تو را هم به این برنامه دعوت می‌کردند تا تداعی آن بازی خاطره انگیز ایران و پرتغال در جام جهانی آلمان شود. بعضی‌ها هم فکر کردند که اتوماتیک از من دعوت به عمل آمده. اما در این فوتبال چه کسی یاد حسین کعبی و امثال کعبی هاست؟ برای من اصلا مهم نیست به این برنامه یا هر برنامه دیگری دعوت بشوم چون آرزوی عکس گرفتن کنار فیگو را ندارم. من عکس هایم با فیگو را در جام جهانی ۲۰۰۶ گرفتم.
* تولد فیگو را تبریک گفتم
چند وقت پیش تولد لوئیز فیگو بود و من تولد او را مستقیم به خودش تبریک گفتم و در فضای مجازی هم نسبت به تولد او واکنش نشان دادم که مورد توجه خود فیگو هم قرار گرفت. عکس‌های یادگاری من کنار فیگو را در جام جهانی ۲۰۰۶ عکاس‌ها گرفتند و الان نیازی به این ندارم که در یک برنامه تلویزیونی کنار او بنشینم و عکس یادگاری بیندازم. عکس یادگاری با فیگو بماند برای آنهایی که عکس گرفتن با چهره‌های مطرح ورزش را دوست دارند و آرزوی دیدن امثال فیگو را دارند. این آقایان خودشان فیگو را دعوت کنند و کنارش عکس بگیرند.
* مهم این است که مردم آدم را فراموش نکنند
هنوز هم هر کجا هر فوتبال دوستی مرا می‌بیند یاد آن بازی ایران و پرتغال می‌افتند و یاد بازی من مقابل فیگو و در باره آن بازی و صحنه‌های مربوط به آن سئوالات زیادی از من می‌کنند. این که مردم مرا یادشان است و مرا فراموش نمی‌کنند برایم مهم و زیباست. مردم من و امثال من را دوست دارند آن هم بدون این که به هیچ برنامه تلویزیونی یا هر رسانه و سیستم دلالیسمی وصل باشیم. مهم هم همین است که مردم انسا را فراموش نکنند.
* در فوتبال خوزستان از همه بالاتر هستم
از نظر تعداد بازی ملی در خوزستان هیچ کس از من بالاتر نیست و در کل کشور هم فکر می کنم جزو ده نفر اولی باشم که بیشترین بازی ملی را دارد. این فقط ادعا نیست. کدام فوتبالیست در تاریخ فوتبال خوزستان هست که به اندازه من بازی ملی داشته باشد؟ من با ۹۴ بازی ملی در خوزستان حرف اول را می‌زنم و با افتخار می‌گویم در فوتبال خوزستان بالاتر از کعبی نداریم.
در همه رده‌های سنی ملی بازی کردم و در تیم ملی بزرگسالان هم ۹۴ بار پیراهن تیم ملی را بر تن کردم. هزاران فوتبالیست در ایران هستند که آرزو دارند یکبار پیراهن تیم ملی را از نزدیک ببینند و برای یک دعوت خشک و خالی به اردوی تیم ملی حاضرند چه کارهایی که نکنند. اما من تنها با توکل به خدا و تکیه بر توانایی های خودم ۹۴ بار این پیراهن را در میادین به تن کردم.
* از کسی واهمه ندارم
خیلی ها زیاد از من خوششان نمی آید چون می‌دانند که انسان رک و صریحی هستم و حرفم را می‌زنم. بدهکار کسی نیستم که ترس داشته باشم و برای همین حرفم را می‌زنم و مقابل حرف زور سر تسلیم فرود نمی‌آورم. خیلی‌ها اینطور افراد را دوست ندارند. اما من عادت کردم که زیر بار حرف زور نروم و حرف حق را بزنم.
* حرفم را به آنهایی که مرا مسخره کردند ثابت کردم
یک روزی یا بهتر است بگویم یک شبی روی یک صندلی نشستم و تا نشستم طرف از من در باره سن و سالم پرسید و وقتی سن واقعی‌ام را گفتم شروع کردند به متلک انداختن و طعنه زدن. من همان شب روی آنتن زنده به مردم گفتم که دوباره به سطح اول فوتبال برمی‌گردم. آنها شروع کردند به مسخره کردن من. ولی عملا حرفم را ثابت کردم و بعد از دو سال که از فوتبال دور بودم به سطح اول فوتبال برگشتم. الان هم کاپیتان یک تیم لیگ برتری هستم و به تیمی که در آن بازی می کنم می‌بالم و به پیراهنش تعصب و عرق دارم.
* در این فوتبال به هیچ کس باج ندادم
خیلی‌ها بودند در سال‌هایی که فوتبال بازی می‌کردم مستقیم و غیر مستقیم از من باج‌خواهی کردند تا مرا حمایت کنند. اما در زندگی‌ام به هیچ کس باج ندادم. آنجایی که حقم بوده و زورم رسیده تلاش کردم حقم را گرفتم و اگر هم زورم نرسیده نشستم کنار و با پول حق فرد دیگری را نگرفتم. خیالم راحت است که حق کسی را هم نخوردم و پولی را که سر سفره‌ام گذاشته ام کاملا حلال است.
* پول‌های میلیاردی تیم‌های خوزستانی بماند برای فوتبالیست‌های غیر خوزستانی
الان ببینید که در تیم‌های خوزستانی پول‌های میلیاردی را به کدام بازیکنان می‌دهند؟ به بازیکنان غیر خوزستانی و حتی غیر ایرانی. در حالی که خارجی‌ها بهترین قراردادها را با این تیم‌ها می‌بندند.
چقدر فوتبالیست خوزستانی خارج از خوزستان بازی می‌کنند؟ من این حرف را برای خودم نمی‌زنم چون خدا را شکر خودم آنقدر توانایی دارم که اگر خوزستان نشد جای دیگر بازی کنم. خیلی‌ها هم مثل من تا این حد توانا هستند. اما خیلی از فوتبالیست‌های خوزستان هستند که نمی‌توانند حق شان را بگیرند و کلاه شان پس معرکه است. من حرص و جوش اینها را می‌خورم.
خودم یک زمانی به همین دلیل ناچار بودم برای تیم استیل آذین بازی کنم و روزی که با استیل آذین در خوزستان به میدان رفتم و در وطنم، در استانم، در شهرم از هم استانی هایم بی حرمتی دیدم را هرگز فراموش نمی‌کنم. از کسی دلگیر نیستم اما آن روزها هیچ وقت از ذهنم پاک نخواهد شد. انتظار این را نداشتم که حرمتم در استان خودم شکسته شود.
* همه دکتر و مهندس بودند به جز من
همین اخیرا به خوزستان رفتم برای بازی، گزارشگر هر بازیکنی را که نام آورد یک لقب دکتر و مهندس هم به او داد. اما به من که می رسید حتی اسمم را هم نیم آورد چه برسد که از این لقب ها بدهد. در این فوتبال همه دکتر و مهندس بودند اما کعبی حتی نامش هم مطرح نبود.
* اشکال من این بود که زود مطرح شدم
خودم می‌دانم مشکل من کجاست. من خیلی زود در این فوتبال مطرح شدم و برای همین خیلی‌ها فکر می‌کنند که چقدر سن دارم. ولی همین الان کم نیستند فوتبالیست‌هایی که در ایران و خارج از ایران بازی می‌کنند و سن شان از من هم بیشتر است.
اصلا سن در فوتبال مطرح نیست و هرکسی بدنش جواب بدهد با هر سن و سالی می‌تواند در سطح اول فوتبال بازی کند. اگر سن در فوتبال مطرح بود الان مهدی رجب زاده با ۳۹ سال سن بهترین فوتبالیست ایران نبود. یا همین جباروف که در استقلال بازی می‌کند و ۳۵ سال سن دارد. کدام فوتبالیست بیست و سه چهار ساله از او بهتر است؟ همین جباروف می‌گوید می خواهد تا جام جهانی بعدی هم فوتبال بازی کند.
* جادوگر ها همدیگر را لو می دهند!
سوژه داغ این روزها بحث جاد و جادوگر در فوتبال است. من الان قصد ندارم در این باره صحبت کنم چون بلافاصله مرا محروم می‌کنند، هم خودم لطمه می‌خورم هم تیم سپیدرود که مسئولین، مربیان و هوادارانش به من اعتماد کرده و روی من حساب می‌کنند. اما به وقتش در خصوص سحر و جادو در فوتبال دست به افشاگری می‌زنم و آنوقت است که می بینیم خیلی از همین هایی که الان فاز مبارزه با سحر و جادو گرفتند خودشان ید طولایی در استفاده از آن دارند.
من با چشم خویش دیده‌ام مربیانی که در شورت و جوراب و کفش بازیکنان سحر و جادو می گذاشتند و هزاران دست از این کارها. خیلی از همین ها الان که می‌بینند هوا پس است فاز مبارزه با سحر و جادو گرفتند اما خودشان پیش قراول ساحران و جادوگران هستند. این آقایان منتظر افشاگری های من باشند.
فعلا هم که این آقایان خودشان دارند پته همدیگر را روی آب می ریزند و ما هم می نشینیم و نگاه می کنیم.
* فعلا با فیش حقوقی و ضمانت آزاد هستم
من انسانی نیستم که پشت و رو داشته باشم. از این اخلاق ها ندارم که پشت افراد یک حرفی بزنم جلوی روی آنها یک نوع دیگر رفتار کنم. مثلا چندی پیش در باره امیر قلعه نویی یک مصاحبه کردم و ایشان از من شکایت کرد و الان هم با فیش حقوقی و ضمانت آزاد هستم وگرنه باید بازداشت می شدم. اگر من علیه قلعه نویی مصاحبه کردم نمی روم جلوی روی او طور دیگری رفتار کنم.
همین چند وقت پیش و سر بازی سپیدرود با ذوب آهن خیلی ها به من گفتند با گل به سمت قلعه نویی برو. ولی من گفتم نمی توانم این کار را بکنم چون بر علیه قلعه نویی مصاحبه کردم. الان با چه رویی با گل به سمت او بروم؟ من برای کسی زیر و رو نمی کشم و پشت و روی من با همه یکی است. در فوتبال همه باید اینطور باشند.
* تعصب کی روش روی تیم ملی از ما ایرانی ها بیشتر است
به جرات می گویم کی روش نسبت به خود ما ایرانی ها به این تیم ملی عرق و تعصب بیشتری دارد. اینقدر که کی روش حرص این تیم و کلا حرص فوتبال ما را می خورد خود ما حرص آن را نمی خوریم. کی روش یکی از بهترین تیم های ملی تاریخ فوتبال ایران را ساخته و ما به سادگی به جام جهانی رسیدیم. برای اولین بار در طول تاریخ فوتبال دو بار پشت هم به جام جهانی رسیدیم و آنقدر انتظارات از تیم ملی بالا رفته که حالا مدعی صعود به مرحله بعدی هستیم.
این خیلی خوب است که انتظار از این تیم خیلی بالا رفته است، اما باید قدری هم واقع بین باشیم. ما به جام جهانی صعود کردیم درست، راحت هم صعود کردیم این هم درست. اما آیا حالا که صعود کردیم تیم ملی را به اندازه کافی تجهیز کرده ایم؟ آیا امکانات و به خصوص بازی های مورد نظر او را تدارک دیده ایم؟ آیا حریفان تدارکاتی خوبی را آماده بازی با تیم ملی کرده ایم که حالا انتظار صعود داریم؟
من دوست دارم قرعه کشی جام جهانی به گونه‌ای باشد که تیم ما با تیم های بزرگ مثل آلمان، برزیل، آرژانتین، انگلستان، پرتغال و امثال آن همگروه شود. حتی اگر منجر به عدم صعود به مرحله بعد شود. مردم هم دوست دارند که تیم ملی با تیم های بزرگ بازی کند و بازی سوپر استارهای فوتبال دنیا را مقابل ملی پوشان ببینند. بازی مقابل تیم های بزرگ و قدرت های درجه اول فوتبال دنیا جذاب تر از بازی با تیم های ضعیف تر است. حتی اگر قرار باشد به مرحله بعدی مسابقات صعود نکنیم.
