به گزارش تسنیم براساس این احکام، رسول سرائیان؛ مدیرعامل فعلی شرکت مخابرات ایران بهعنوان معاون وزیر ارتباطات و رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران انتخاب و جایگزین نصرالله جهانگرد شد؛ نصرالله جهانگرد هم با کنار گذاشته شدن از ریاست سازمان فناوری اطلاعات ایران بهعنوان معاون فناوری و نوآوری وزیر ارتباطات منصوب شد.
در پی این انتصابات، عملاً هیئت مدیره شرکت مخابرات ایران باید بهفکر انتخاب گزینهای برای مدیریت این شرکت باشد که گویا این تصمیم قرار است در جلسه امروز اتخاذ شود تا فردی برای سرپرستی انتخاب شده و در نهایت با تأیید سهامدار عمده این شرکت خصوصی به مدیریت منصوب شود.
با توجه به اینکه رسول سرائیان گزینهای نزدیک به دولت و سهامدار عمده شرکت مخابرات ایران بود و در نهایت توانست پس از کشمکشهای فراوان میان این دو بخش، بهعنوان حلقه واسطی عمل کرده و در پست مدیرعاملی شرکت مخابرات قرار گیرد تا دعواهای میان دولت و این شرکت به سرانجام رسد، پیشبینی میشود با رفتن وی به وزارت ارتباطات ترکیب اعضای هیئت مدیره مخابرات نیز بهجهت تداوم این رابطه حسنه، دستخوش تغییر شود.
در حال حاضر اعضای هیئت مدیره شرکت مخابرات ایران برات قنبری (رئیس هیئت مدیره)، مظفر پوررنجبر (نائبرئیس)، بابک تراکمه، لطیف وصلی و حمیدرضا رفیعی هستند که پیش از این قرار بود یکی دو گزینه از این افراد تغییر کند اما برای عدم از دست رفتن یکپارچگی حاکم بر این تیم، تصمیم مورد نظر از سمت سهامداران اجرایی نشد.
حال با رفتن سرائیان به وزارت ارتباطات و همچنین کنارهگیری برات قنبری از سِمت معاونت وزارت ارتباطات در دولت دوازدهم، پیشبینی میشود بهزودی تغییری در هیئت مدیره مخابرات را شاهد باشیم که شاید گزینه پیشنهادی دولت برای استقرار در ترکیب هیئت مدیره، سرائیان باشد تا بتواند با تکیه بر صندلی ریاست هیئت مدیره این شرکت توازن میان ترکیب جدید را حفظ کند.
البته در صورتی که قنبری هم در این پوزیشن ماندگار شود و براساس پیشبینیها بابک تراکمه که در حال حاضر عضو هیئت مدیره این شرکت است به مدیریت مخابرات منصوب شود، باز هم این توازن حفظ خواهد شد.
این ترکیبهای پیشبینیشده جزو نزدیکترینها به آرای دولتیها و سهامداران مخابرات است و با این حساب باید منتظر خروجی جلسه امروز هیئت مدیره این شرکت ماند؛ قطعاً در گام نخست فردی که بهعنوان جایگزین سرائیان در این شرکت انتخاب میشود، سرپرست خواهد بود تا به تأیید سهامدار عمده این شرکت برسد.
بهخلاف تغییرات منظمی که بر ساختار مدیریتی شرکت مخابرات ایران در زمان دولت گذشته حاکم شد و اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل بهصورت همزمان انتخاب شدند اما این تحولات یکباره که اکنون شاهد آن هستیم، میتواند عاملی برای بروز بینظمی در ساختار فعلی باشد.
قطعاً اگر اعضای مورد نظر دولت و سهامدار عمده براساس برنامه واحد و بهصورت یکجا انتخاب میشدند، زمینه شائبه و اعمال فشار پشتپرده برچیده میشد.
علاوه بر این ممکن است اعضای فعلی هیئت مدیره این شرکت خصوصی، فردی را بهعنوان سرپرست مخابرات انتخاب کنند که با تغییر هیئت مدیره مورد تأیید ترکیب جدید مدیریتی نباشد و بار دیگر دستور جلسه انتخاب مدیرعامل مخابرات روی میز هیئت مدیره قرار گیرد.
با وجود اینکه حکم اعضای فعلی هیئت مدیره مخابرات تا اردیبهشت ماه سال آینده برقرار است اما احتمال تغییر در ترکیب آن وجود دارد زیرا دولت که سهامدار بخشی از بلوک مخابرات است، تغییر کرده و دولتهای مختلف دیدگاههای مختص خودشان را درباره این هلدینگ بزرگ ارتباطی کشور دارند.
امید میرود با تغییرات احتمالی که بر ساختار مدیریتی بزرگترین هلدینگ ارتباطی کشور اعمال میشود، زمینه وفاق بین سهامداران عمده این شرکت و دولت بیش از پیش فراهم شود زیرا در گذشتهای نهچندان دور بهواسطه تضادی که در دیدگاههای این دو بخش مشاهده میشد، عملاً کشور از بخش توسعه ارتباطی عقب افتاد.