جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۹ آذر ۱۳۹۶ - ۱۱:۰۵

میزان کار مفید در ایران چقدر است؟

کار در کشورهای آسیایی جنوب شرقی به بهره‌وری حداکثری آن معطوف می شود اما در ایران وضعیت بهره‌وری کار، بسیار ناچیز و پایین است.
کد خبر : ۳۹۴۳۳۵
 
صراط:کار در کشورهای آسیایی جنوب شرقی به بهره‌وری حداکثری آن معطوف می شود اما در ایران وضعیت بهره‌وری کار، بسیار ناچیز و پایین است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران عنصر کار یکی از مولفه‌های اساسی و تعیین‌کننده در پیشرفت و شکوفایی و توسعه جوامع در عرصه های گوناگون، علی الخصوص حوزه اقتصادی به شمار می رود.
 
با مطالعه سیر و روند توسعه جوامع پیشرفته همچون برخی کشورهای شرقی و جنوب شرقی آسیا همچون کره، ژاپن، چین و...به این واقعیت انکار ناپذیر پی می بریم که اثرگذاری کار و مسوولیت پذیری افراد و گروه هایی که در عرصه ها و حوزه های گوناگون صنفی، تولیدی و خدماتی مشغول به فعالیت هستند به میزان قابل توجهی بالا است که گاهی مصطلح و شایع است، مردم در این جوامع کار را می پرستند.
 
محمد حسین محمدی،کارشناس مسائل اقتصادی در گفتگو خبرنگار اقتصاد و انرژی با اشاره به ضرورت ارتقای سطح بهره وری کار در ایران اظهار کرد: بهره وری کار یا همان کار مفید، مولفه و مقوله ای حائز اهمیت در رشد و شتابِ روند توسعه به شمار می رود و با نیم نگاهی به میزان کار مفید در کشورهای توسعه یافته، این واقعیت محرز می شود که تقریبا در تمامی آنها، بهره وری و کار مفید از ضریب مطلوب و قابل توجهی برخوردار است.
 
وی افزود: طبق آمار میانگین ساعت کار در کشوری همچون فرانسه یا ایالات متحده به 30 تا 33 ساعت در هفته می رسد که به واقع بصورت میانگین با کسر روز تعطیل (یکشنبه) در این کشورها، حدود 5 تا 5/5 ساعت کار مفید حاصل می شود.
 
محمدی تصریح کرد: با مقایسه میزان کار مفید موجود در ایران که در خوشبینانه ترین حالت ممکن در هفته به 11 ساعت نیز نمی‌رسد و در بخش دولتی این میزان بصورت متوسط 22 دقیق در روز است، به عمق تفاوت موجود پی خواهیم برد.
 
کارشناس مسائل اقتصادی گفت: با همه این اوصاف و با وجود توفیقاتی که کشورهای توسعه یافته در سایه کار مفید و بهره وری بالا به آن نائل شده اند، اکنون برخی کشورها همچون کره، ژاپن و تعدادی از جوامع اروپایی در حال کاهش ساعت کار خود هستند که البته این ایده با عنایت به مطالعات و مولفه هایی همچون لزوم تفریح و استراحت هر چه بیشتر نیروی انسانی در دستور کار قرار گرفته است.
 
وی افزود: ضریب کار مفید و میزان فعالیت در کشوری همچون ژاپن به میزانی است که گاهی نیروی انسانی به دلیل فعالیت بسیار زیاد، جان خود را از دست می دهد و این موضوع نه در فضای اجبار و استثمار و بهره کشی، بلکه ریشه در مسوولیت پذیری بالای مردم نسبت به کشور و سرنوشت و آینده مرز و بومشان دارد.
 
محمدی گفت: واکاوی عوامل موثر در پایین بودن ضریب بهره وری کار مفید در ایران از موضوعاتی است که باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد و البته نتیجه این بحث خروجی و اقدام عملیاتی باشد در غیر اینصورت برگزاری جلسات، سمینارها، تحقیقات بدون اقدام عملیاتی راه به جایی نخواهد برد.  آنچنان که تاکنون در بسیاری از عرصه ها، اقدامات پژوهشی و تحقیقاتی بسیار انجام شده اما هیچکدام حاوی نتیجه  قابل توجهی نشده است.
نظام دستمزد به نظام کارمزدی تبدیل شود
 
برخی کارشناسان، همچون علی اکبر لبافی معتقدند؛ برای خروج از این وضعیت و بهبود، ضریب بهره وری و کار مفید در کشور باید نظام دستمزد به کارمزدی مبدل شود.
 
البته وی بهبود فضای کسب و کار، سرمایه گذاری و تکمیل ظرفیت های خالی بنگاه های اقتصادی را از دیگر مولفه های تعیین‌کننده در ارتقای بهره وری کار در ایران عنوان می‌کند.
 
محمد اسماعیلی،کارشناس مسائل اقتصادی در گفتگو خبرنگار اقتصاد و انرژی اظهار کرد: حقوق ناکافی، نیروی انسانی فعال در بخش های گوناگون به فعالیت در مشاغل دوم و سوم، عدم ثبات شغلی و فعالیت در عرصه های غیر تخصصی را از عوامل اصلی پایین بودن بهره وری فعالیت نیروی انسانی در ایران است.
 
وی در ادامه افزود: مجموعه عوامل فوق، بی انگیزکی را در کالبد بخشی از نیروی انسانی فعال می دمد و در چنین شرایطی، بهره وری شایسته،کافی و لازم در بدنه فعالِ در بخش های متعدد وجود نخواهد داشت.
 
کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: بدون تردید در شرایطی که نیروی انسانی در حوزه تخصصی و مورد علاقه خویش مشغول به فعالیت شود و متعاقبا از حقوق کافی نیز برخوردار باشد، انگیزه چنین نیرویی برای فعالیت بیش از پیش افزایش خواهد یافت.
 
اسماعیلی در خاتمه یادآور شد: امید آن می رود نسبت به موضوع  افزایش بهره وری نیروی انسانی و کار در ایران چاره اندیشی شود که یقینا حصول این امر در دستیابی به سیاست های اقتصاد مقاومتی بصورت تعیین کننده‌ای موثر خواهد بود و البته تحقق آن با شعار ، توصیه و نصیحت میسر نمی شود؛ بلکه دستیابی به چنین ضرورتی مستلزم اجرایی ساختن مجموعه ای از اقدامات عملیاتی و کاربردی در سطوح مختلف آموزشی ، فرهنگی ، اجرایی، اداری و اقتصادی خواهد بود.