صراط: در بازار ایران رقبای اصلی فولکس تیگوان، کیا اسپورتیج و هیوندای توسان است که با توجه به قیمت هریک، این رقابت جای بحث و بررسی دارد؛ اما ورود رنو کجار آتش این نبرد را داغ‌تر می کند. در اینجا ما هم به استقبال این نبرد می‌رویم و این دو خودروی هم قامت را رو در روی یکدیگر قرار می‌دهیم.
به گزارش میزان رنو کاجار و فولکس واگن تیگوآن هر دو در کلاس کراساوورهای متوسط جای می‌گیرند، خودروهایی که بر اساس شاسی مشترک با دیگر محصولات برند خود و درنهایت بر روی شاسی خودروهای سواری ساخته شده‌اند و بیش از هر چیز مناسب رانندگی در شهرها هستند. هر دو خودرو باهدف پوشش تقاضای رو به افزایش کراساوورهای در بازار اروپا و جهان تولید شده‌اند و به دلیل ابعاد مشابه، رقابت سختی را به هم دارند.
ابعاد و ظاهر؛ نبرد آغاز می‌شود
هر دو خودرو از نظر ظاهری پیرو سبک طراحی محصولات دیگر شرکت‌هایشان هستند و به همین دلیل تیگوآن طراحی ظاهری ساده‌تری نسبت به کاجار دارد هرچند درنهایت هر دو خودرو ظاهری مناسب و دوست‌داشتنی دارند.
امکانات رفاهی و ایمنی؛ هر آنچه بخواهید
هر دو شرکت در سال‌های اخیر در زمینه عرضه امکانات رفاهی دست‌ودل باز عمل کرده‌اند و طیف کاملی از امکانات را بر روی خودروهای خود نصب می‌کنند و امکانات بیشتر را می‌توان به‌صورت آپشن خریداری کرد. البته در این زمینه رنو در مدل‌های استاندارد، امکانات بیشتری عرضه می‌کند هرچند درنهایت این امکانات را می‌توان بر روی فولکس واگن هم سفارش داد. در بازارهای جهانی هر دو خودرو از سیستم صوتی و سرگرمی مناسبی برخوردار هستند که با یک صفحه نمایش بزرگ، اطلاعات لازم را به راننده می‌رساند. سیستم صوتی هر دو خودرو مناسب است؛ در رنو سیستم صوتی Bose را می‌بینید و فولکس واگن هم Fender را ارائه می‌کند. سیستم‌های کمکی راننده مانند پارک اتوماتیک، سنسور‌های جلو و عقب، سیستم حرکت بین خطوط، سیستم ترمز اضطراری، سیستم هشدار نقاط کور، رادار جلو و ... در هر دو خودرو دیده شده است.
درمجموع در این بخش می‌توان دو خودرو را در وضعیت نسبتا یکسانی دانست و هرچند تفاوت‌هایی دیده می‌شود اما درنهایت هر دو خودرو نمونه‌های کاملی در کلاس خود هستند.
موتور؛ جدال وزن و قدرت
تنوع موتورهای رنو بیشتر از نمونه‌های عرضه شده از سوی فولکس واگن است و البته به دلیل آنکه رنو بیشتر بازارهای اروپایی را هدف گرفته است، موتورهای دیزل متنوع‌تری بر روی کاجار نصب می‌شود. در مقابل فولکس واگن بیشتر تیگوآن را برای بازارهای خارج از اروپا در نظر گرفته و به همین دلیل بر روی موتورهای بنزین سوز آن تمرکز کرده است. در زمینه قدرت موتور، کفه ترازو به نفع فولکس واگن سنگینی می‌کند چراکه موتورهای این شرکت با حجم بیشتر، قدرت بالاتری دارند و البته مصرف سوخت آن‌ها هم از موتورهای کاجار بیشتر است. هر دو خودرو طیف موتورهای مجهز به توربوشارژر را عرضه می‌کنند تا از این طریق بتوانند مصرف سوخت موتورها را کنترل کنند. تیگوآن مخصوص بازار اروپا با موتور 1400 لیتری 150 اسب بخار تولید می کند، اما در بازار ایران با موتور دو لیتری توربوشارژ بنزینی با قدرت 180 اسب بخار عرضه می‌شود. در مقابل کاجار موتور بنزین سوز 160 اسب بخاری را عرضه می‌کند که البته 1.6 لیتر حجم دارد و به این ترتیب بازدهی آن نسبت به حجم بهتر از موتور فولکس واگن است. البته رنو این قدرت کمتر را با وزن کمتر بدنه جبران می‌کند به‌گونه‌ای که رنو کاجار بسته به نوع موتور و سطح آپشن‌ها، حدود 100 تا 200 کیلوگرم سبک‌تر از تیگوآن است و همین مسئله باعث می‌شود توان کمتر موتورهای رنو در زمان حرکت چندان دیده نشود.
سیستم انتقال قدرت؛ به بیراهه نگاه کنید
هر دو خودرو با مجموعه‌ای از گیربکس‌های دستی و اتوماتیک به بازارهای جهانی عرضه می‌شوند. خریداران اروپایی به دلیل قیمت پایین‌تر گیربکس‌های دستی معمولا تمایل به خرید نمونه‌هایی با گیربکس دستی دارند اما به دلیل علاقه خریداران ایرانی به گیربکس‌های اتوماتیک، تیگوآن با گیربکس اتوماتیک وارد بازار ایران شده است و کاجار هم در صورت ورود قطعا با گیربکس اتوماتیک عرضه خواهد شد. گیربکس اتوماتیک هر دو خودرو از فناوری دو کلاچه بهره می‌گیرد که می‌تواند تعویض دنده‌های نرمی را به ارمغان بیاورد ضمن آنکه با دلیل وجود کلاچ در این گیربکس‌ها، اتلاف نیرو همانند گیربکس‌های اتوماتیک عادی در آن‌ها دیده نمی‌شود و البته تعویض دنده‌ها نیز بسیار سریع خواهد بود. تیگوآن در بازارهای جهانی با گیربکس‌های 6 و 7 سرعته اتوماتیک دو کلاچه عرضه شده است که نمونه‌های وارد شده به ایران از نوع 7 سرعته هستند. کاچار هم با نسل جدید گیربکس‌های 6 سرعته اتوماتیک دو کلاچه رنو عرضه می‌شود تا از این نظر دو خودرو در یک سطح باشند.
هردوی این خودروها در کلاس کراساوورهای متوسط جای دارند و به همین دلیل نباید انتظار یک رانندگی آفرود از آن‌ها را داشت. با این دیدگاه هر دو خودرو به‌صورت استاندارد در اروپا با ساختار دیفرانسیل جلو عرضه می‌شوند اما هردوی آن‌ها را می‌توان به‌صورت دو دیفرانسیل هم سفارش داد تا اگر علاقه‌مند بودید گاهی از مسیر اصلی خارج شوید، مشکلی وجود نداشته باشد. تیگوآن عرضه شده در ایران از سری دو دیفرانسیل است. البته همچنان می‌توانید از وضعیت تک دیفرانسیل هم برای کاهش مصرف سوخت در هر دو خودرو استفاده کنید اما برای مواقع ضروری تنها با چرخاندن یک ولوم کوچک هر دو خودرو به نمونه‌های دو دیفرانسیل تبدیل می‌شوند. رنو در این بخش علاوه بر این دو وضعیت، حالت Auto را عرضه می‌کند که بنا به شرایط وضعیت گشتاور ارسالی به محورها را مدیریت می‌کند و در مقابل فولکس واگن چند حالت پیش‌فرض برای سیستم دو دیفرانسیل در نظر گرفته است که بسته به نوع مسیر انتخابی از سوی راننده، میزان گشتاور مدیریت می‌شود. هرچند دو خودرو تفاوت‌هایی در این بخش دارند اما وضعیت کلی آن‌ها یکسان است و درنهایت سیستم به‌طور خودکار میزان گشتاور ارسالی به چرخ‌ها را مدیریت می‌کند تا خودرو بتواند از زمین‌های لغزنده و مسیرهای سخت عبور کند.
هرچند رقابت دو خودرو تا حد زیادی شانه‌به‌شانه پیش می‌رود اما وقتی پای خرید دو خودرو به میان می‌آید شرایط متفاوت می‌شود چراکه در این جا رنو با قیمت کمتر نسبت به تیگوآن می‌تواند گزینه جذاب‌تری برای خریداران باشد. در مدل‌های فول آپشن و با در نظر گرفتن این نکته که امکانات استاندارد کاجار اندکی بیشتر از تیگوآن است، اگر بخش عمده آپشن‌های موجود را در زمینه‌های رفاهی و ایمنی بر روی هر دو خودرو سفارش دهید رنو کاجار در شرایط برابر تقریبا سه هزار یورو ارزان‌تر از فولکس واگن تیگوآن است و همین مسئله می‌تواند برگ برنده بزرگی برای آن باشد. هرچند در حال حاضر قیمت نهایی عرضه تیگوآن در بازار ایران 290 میلیون تومان اعلام شده و هنوز هم برنامه‌ای برای عرضه کاجار به بازار اعلام نشده است، اما با شرایط فعلی تعرفه‌های واردات می‌توان پیش‌بینی کرد در صورت ورود رنو کاجار، رنو بیش از 20 میلیون تومان ارزان‌تر از تیگوآن به فروش خواهد رسید و همین مسئله می‌تواند کفه ترازو را به نفع رنو سنگین کند.
