صراط: سعید مظفری زاده یکی از داوران به نام و موفق ایران در عرصه بین المللی بود. او داور الیت فیفا بود اما هیچگاه نتوانست در جام جهانی سوت بزند. او در سال ۱۳۷۸ داوری را شروع کرده و از سال ۱۳۸۴ در لیگ برتر ایران قضاوت می‌کند.
مظفری زاده پس از فضاوت در شهرآورد هفتاد و هشتم تهران در ۲۷ دی ۱۳۹۲ از دنیای داوری برای همیشه خداحافظی کرد. او پس از خداحافظی از داوری برای ادامه تحصیل به کانادا رفت و چندی پیش و پس از 4 سال به ایران بازگشت. او پس از بازگشت به برنامه 90 رفت و در یک صحنه جنجالی را کارشناسی کرد. او مهمان کافه خبر بود و به سوالات ما پاسخ داد:
*در برنامه نود شما در یک بزنگاه تاریخی یک قانون از خودتون در آوردید، نمی دانم این قانون کجای قوانین فیفا بود و این قانون تبدیل شد به سوژه فضای مجازی و مردم هم آن را سوژه ککردند و مثل اینکه خیلی هم خندیدند. اینکه بازیکن در مسیر دروازه بان قرارگرفته است را ازخودتون در آوردید؟
من از خود حرفی نزدم و این قانون است و شما می توانید این قانون را در سایت فیفا مشاهده کنید. اگر اینجا کتاب قانون وجود داشته باشد من آن را به شما نشان می دهم. بازیکن اگر در آن شرایط زمین بازی را ترک کند و بعد وارد بازی شود و بعد در بازی دخالت کند حتی می تواند موجب اخطار گرفتن بازیکن هم شود. بحث ما در نود هم همین بود که ایا بازیکن لحظه پرتاب توپ وارد زمین بازی شده بود یا نه. آن تصویر مبهم بود و خیلی بازیکن به خط نزدیک بود و برای من هم قابل تشخیص نبود که نظر دقیقی بدهم. به همین دلیل من گفتم که حق را به داور بازی می دهم که این بازیکن داخل زمین بوده است یا بیرون.
*این قانون قسمت دیگری هم دارد...
چی هست ادامه این قانون؟
*خودتان درباره اش صحبت کردید
در مسیر دروازه بان قرار گرفتن؟ در همین قانون می گوید که وقتی بازیکن از بیرون به داخل زمین می آید و خود را در مسیر حرکت بازی قرار می دهد قطعا مرتکب خطا شده است. این قانونی نیست که من از خود بگویم و این در قوانین داوری وجود دارد.
*در ادامه قانون گفتید بندی وجود دارد که ممکن است این حرف را نقض کند.
در ادامه قانون بندی وجود ندارد که این حرف را نقض کند. قانون می گوید، اگر بازیکن به منظور استفاده از خطای آفساید این کار را انجام دهد قانون وجود دارد. حالا اینکه آیا بازیکن به چه منظوری این کار را می کند قابل تشخیص نیست. ولی این قانون وجود دارد و تصمیم داور در آن برهه از زمان از لحاظ قانونی درست بوده است.
*فضایی که ایجاد شد، آن شوخی ها و جوک هاو... مثل اینکه خودتان هم خیلی با این جریانات کیف می کنید؟
بله، من به هر حال دوست داشتم مردم بخندند و همین که مردم خوشحال هستن و می خندند من خوشحال می شوم از شادی مردم.
*فکر می کنم خودتان هم تا چند روز هرجا می رفتید همه از این قانون صحبت می کردند.
بله، هرجا میرفتیم مردم از این قانون صحبت می کردند.
*در مورد برگشت خود بگویید. شما 4 سال ایران نبودید و مثل اینکه زمانی که بازگشتید خیلی شوکه شده بودید؟
بله من احساس کردم زمانی که داشتم از ایران می رفتم، مردم چهره بشاش تری داشتند ولی الان نه.
*شما بعد از سال 92 رفتید و زمانی که بازگشتید مثل اینکه کم امید تر از قبل شده بودید؟
خیلی دوست دارم مردم شاد باشند و شادی کنند. وقتی که هرچی مسائل و مشکلات به مردم فشار می اورند قطعا آن ها دچار ناراحتی می شوند و چهره ان ها نا امید می شود.
*مصداق شما برای اینکه اوضاع اقتصادی بدتر شده است...
من چند روز اول که به خیابان ها می رفتم گربه زیاد می دیدم و متوجه می شدم گربه ها هم خیلی لاغر هستند پس مشخصا فضا فضای خوبی نیست( باخنده) به دلیل اینکه قدیم گربه ها خیلی چاق تر بودند.
*برسیم به داوری شما. خودتان خیلی با بغض داوری را کنار گذاشتید و این قشنگ ترین واژه ای است که می توان برای آن به کار برد. تقریبا هر 5 الیت ما هم مثل شما در 40 سالگی از کنار رفتند.
بله، ما حدود 5 یا 6 داور ادیت آسیا بودیم به جز فغانی که تقریبا با هم از داوری خداحافظی کردیم. فغانی از ما چند سالی کوچک تر است ولی او روحیه خوبی داشت و او جام جهانی را پیش رو دارد. امیدوارم به او و اگر برای آن ها بدشانسی پیش نیاید و اتفاق خاصی رخ ندهد، این تیم داوری تا اخرین مراحل جام جهانی می رود و به موفقیت می رسد. امیدوارم بعد این جام جهانی فغانی انگیزه خود را ازدست ندهد و تصمیمات ما را نگیرد به دلیل اینکه جامعه داوری ما به او احتیاج دارد. درست است که جو داوری ما خراب است و اصلا خوب نیست ولی او نباید کنار بکشد. داوران ما نه تنها از لحاظ سخت افزاری حمایت نمی شوند و همین آخرین اردو که در نیم فصل و در کیش برگزار شد.
*گفته می شد به داورها پیاز، سیب زمینی و تخم مرغ به عنوان غذا داده می شد!
غذای بچه ها داوری تخم مرغ آب پز بود. کسی که از صبح تا شب در کلاس و در حال تست بوده ، غذایش برای شام تخم مرغ بوده است. من فکر می کنم از سال های بعد داوران باید بقچه های خود را ببندند و غدای خودشان را هم ببرند. فدراسیونی که تا چند روز قبل از ان اعضای مجمع عمومی که قرار بود رای دهند را به اتفاق خانواده هایشان دعوت می کند و در هتل 5 ستاره بهترین غذا را به آن ها می دهند. اما حاضر نیست حتی بلیط داوری را بدهد که قرار است برای فدراسیون قضاوت کند. حتی فدراسیون گفته است آن ها باید روی پای خود بایستند و خودشان بلیط تهیه کنند و آن هم از وضعیت غدا که یک شب الویه بسته بندی و تخم مرغ و... . این اوج بی احترامی است.
*چرا این همه پول در حال خرج شدن است ولی همیشه داوران دارند ناله می کنند؟ در حالی که باید همه هزینه ها برای قاضی صرف شود تا اتفاقات بدی رخ ندهد. به طور مثال تو خودت داری با وایت کپس همکاری می کنی و می گویی در آن جا همه چیز بر عهده باشگاه ها است و ... این درست است؟
در ان جا به این شکل است که همان طوری که باشگاه بازیکنان را پرورش می دهد، داوران را هم پرورش می دهد و آن ها را حمایت می کند. در آن جا ما تدریس کنندگان حدود 10 یا 12 نفر هستیم و ماهانه دور هم جمع می شویم و به صورت آنلاین کلاس ها را برگزار می کنیم و حتی کسانی که خیلی با ما فاصله دارند می توانند کلاس را به شکل آنلاین دنبال کنند. آن جا با این اماکانات از داوران حمایت می شود، ولی اینجا کلاس آمادگی داوران با شرایط خیلی بد در نیم فصل لیگ برتر صورت می گیرد. داوران درجه یک ما حتی در یان کلاس ها حاضر نمی شوند گاهی اوقات تا هزینه بلیط کم شود و به فدراسیون فشار مالی نیاید. ما فقط دنبال این هستیم که یک کلاسی را برگزار کنیم و به موارد دیگر توجهی نداریم. تا آن توجه که باید باشد، نباشد و فدراسیون این نگاه را به داوری داشته باشد،شرایط همین است. از قبل هم همین بوده و هرکس که آمده، فقط قول داده است. اگر در فردا روزی فغانی فینال جام جهانی را سوت بزند، قطعا ذره ای از از این افتخار برای فدراسیون ایران و مسولان مربوطه نخواهد بود و این افتخار به یقین برای خود او است. مسولان حتی حاضر نیستند اسپری محو شونده را برای داوران تهیه کنند، چه برسد به دیگر مسائل. داوران ما در حال حاضر دارند از لباس های زمستانی سال های گذشته استفاده می کنند و خیلی مشکلات دیگری برای داوران وجود دارد که کسی به آن ها رسیدگی نمی کند. این عین حقیقت است. داوران دیگر احترامی در فوتبال ندارند و هرکسی و با هر لحنی با ان ها صحبت می کند. من چند تا گزارش به فدراسیون فوتبال ارسال کرده بودم که بعد از مدتی نیست و نابود شد و حضوری مراجعه کردم و...
*آن پرونده ها چه بود؟
من یک گزارشی ارائه کردم علیه یک مدیرعامل که رفتار ناشایستی داشت. برای یک بازیکن بزرگ من گزارشی رد کردم که توی زمین به من گفته بود لنگی و...(با خنده) و مسائلی از این دست.
*مگر آن بازیکن محروم نشد؟
با پیگیری های مکرر خودم یک جلسه محروم شد. من نسبت به کار خود خیلی متعهد بودم.
*نکته ای که همیشه برای من جذاب بوده است که درباره اش بدانم این است که، به نظرم ما در بازی های ملی هنوز خطاهایی می کنیم که خیلی بچه گانه است و عواقب بدی هم داشته است. شاید بخشی از این قضیه مربوط باشد استاندارد نبودن قضاوت ها در لیگ خودمان ولی شاید سوت هایی که فغانی که در بازی های خارج از کشور می زند را اینجا نمی زند.
من در کارشناسی های خود در همه جا گفتم که بازیکنان ما خیلی کارت بی مورد دریافت می کنند و همین کارت ممکن است در جایی که نباید پیش آید، پیش بیاید و حتی ما را از جام جهانی حذف کند. نمونه اش هم خطای سعید عزت الهی است. من بعد از این خطا گفتم که نه تنها باید کارت قرمز می گرفت بلکه باید محروم چند جلسه ای می شد. اما الان یکی از دوستانی که با فدراسیون هم همکاری می کند در این رابطه می گوید نه تنها خطا نبود بلکه محرومیتی هم در کار نخواهد بود! و بعد دیدیم که چه شد. وقتی فدراسیون باری به هرجهت اظهار نظر می کند و آن قانون به خوبی اعمال نمی شود، چه از طرف داور و دیگر دوستان نتیجه اش می شود که تیم های باشگاهی و تیم ملی ما درست در حساس ترین زمان ها به مشکل می خورند.
*به نظر شما آیا یک مشاور داوری، مثل فغانی که فکر نمی کنم کسی به اندازه ی او در آسیا به قوانین آشنا باشد. چرا یک مشاور داوری و داور خوبی مثل او ازش نمی خواهند که چند جلسه کلاس توجیهی در تمرینات تیم ملی بزارند.
مطمئن باشید اگر در هرجا دیگر از این دنیا بود این کار انجام می شد. متاسفانه مسولان ما داوری را در پایین ترین نقطه می بینند.
*خود کی روش هم به نظرم یکی باید بهش بگوید.
دوست عزیز من مدیر رسانه ای تیم ملی است و در زمانی که فعالیت می کرد من هر چیزی که به نظرم مفید می آمد برای کمک به تیم ملی در اختیار ایشان می گذاشتم تا در جلسات با کی روش این موضوعات را مطرح کنند و فکر می کنم خیلی از ان موضوعات برای تیم ملی مفید هم بود. ولی قطعا فدراسیون باید کسی که تجربه کافی و بین المللی را دارد در اختیار تیم ملی بگذارد و تا او تمام نکات را به کی روش بگوید. شاید همان یک نکته ای که آن فرد با تجربه می دهد بتواند حتی تیم ملی را از شرایط بحرانی در جام جهانی بیرون آورد.
*به نظر من قوانین کمی تغییر کرده است و به دلیل اینکه ما دفاعی بازی می کنیم خیلی می تواند به ما کمک کند.
قوانین که تغییر زیادی کرده است. قطعا همینطور است و با توجه به اینکه متوجه قوانین جدید هستند ولی با اینکه قوانین، خیلی کلی و زیاد بود فکر می کنم هنوز نکاتی وجود دارد که حتی بازیکنان و مربی های ما نمی دانند. باید این قوانین را به طور کامل متوجه شد به دلیل اینکه ممکن است ندانستن این قوانین به ما ضربه سنگینی وارد کند.
*یکی، دوتا خاطره از اخراج هایی که در زمین مسابقه کردید برای ما تعریف می کنید؟ فکر می کنم همه شما معروف ترین چالشتان با فرهاد مجیدی بوده است و آن ضربه های آرنج به صورت بازیکنان و... .
من در بازی استقلال و سپاهان یکی از همین صحنه ها را از دست دادم که منجر به گل برای استقلال شد و من حتی بازیکن سپاهان را اخراج کردم و این یک اشتباه بزرگ برای من بود. بله، فرهاد مجیدی زیاد از دستانش استفاده می کرد و به هر حال هر بازیکنی یک قلقی دارد. نمونه اش هم صابر میرقربانی بود که همه می دانستند برای گرفتن پنالتی خود را زمین می زند. داوران در هر صورت بازی ها را دنبال می کنند و بازیکنان را زیر نظر دارند.
*در حال حاضر طارمی هم همین شکل حساسیتی روی آن دارند؟
من چند تا تمارض ازش دیدم ولی خب گاهی اوقات هم خطا روی او صورت می گرفت. هستند بازیکنانی که بجای تمرکز در بازی به گرفتن خطا تمرکز می کنند و این توجه داوران را بیشتر جلب می کند.
خاطره جالبی را برایتان تعریف کنم، من با یکی از دوستان رسانه ای خود برای دیدن بازی های لیگ قهرمانان آسیا رفته بودیم و من از زمین که بیرون می آمدم دوست من هم کنار زمین بود و داشت کارش را انجام می داد رفت کنار سرمربی تیم ژاپنی و می خواست سوالی کند و آن سرمربی که اری هان بود گفت: ایرانی هستید( قبلا این مربی در ایران کار کرده بود)، پس سمت من نیایید به دلیل اینکه هر سه بازی گذشته ما را داوران ایرانی قضاوت کردند آقایان فغانی،ترکی و خودم(سعید مظفری زاده) و ما همه را باختیم.
*فکر کنم شما یک پنالتی را از 40 متری برایش گرفتید؟
پنالتی که من گرفتم درست بود و فقط من به صحنه کمی دور بودم. ولی آری هان چون این بازی ها را باخته بود به ما خیلی معترض بود. او حتی حاضر نشد که با دوست رسانه ای من مصاحبه کند.
شما فکر کنم 40 متری دویدید تا به صحنه پنالتی رسیدید. باران هم می آمد. درست است؟
بله بارندگی شدید بود و من هم بله یک 40 متری دویدم تا به صحنه رسیدم.
*به خودتان در آن لحظه نگفتید که شاید خطا نبوده باشد؟
من کاملا مطمئن بودم و اگر شکی داشتم سوت نمی زدم.
*کمک داور شما هم روی خط نبود؟
بله به دلیل ضد حمله ای که شده بود این اتفاق افتاد. من تلاش خود را کردم تا حداقل از آن فاصله دید بهتری داشته باشم. ولی قطعا خطا بود و تصمیم من با توجه به نظرات کارشناسان درست بود.
منبع: کافه خبر
