صراط: درست همانطور که پیش بینی می شد اسکی بازان ایرانی موفق شدند بیشتر از انگشتان یک دست و حتی دو دست مدال در رقابتهای قهرمانی آلپاین بزرگسالان آسیا کسب کنند. رقابتهایی که اگرچه باید آن را فرصتی بزرگ برای اسکی ایران دانست اما پیش از آن باید این واقعیت را پذیرفت که این مسابقات سطح کیفی پایینی داشت.
به گزارش مهر، اسکی بازانی از ۱۰ کشور قزاقستان، قرقیزستان، پاکستان، افغانستان، چین تایپه، کره جنوبی، تاجیکستان، ازبکستان، مغلوستان، هند به همراه ایرانی ها در این رقابتها حاضر شدند و نمایندگان کشورمان در پایان با کسب ۱۲ مدال (دو طلا، شش نقره و چهار برنز) موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی آسیا شدند. غیبت ژاپن، چین و ورزشکاران برتر کره جنوبی در این رویداد باعث شد تا شانس نمایندگان کشورمان برای کسب مدال تا جایی بالا برود که در بسیاری از رشته ها رقابت تنها میان ایرانی ها و قزاق ها بود. با این حال باید به فدراسیون اسکی که عملکرد ناموفقی در المپیک زمستانی داشت برای این میزبانی آبرومندانه تبریک گفت، البته این تبریک را باید نثار عوامل پیست بین المللی دربندسر کرد که صفر تا صد برگزاری این رویداد را عهده دار بودند.
تشکیل دیرهنگام ستاد برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا آلپاین
نگرانی های خانواده اسکی از بی تفاوتی برخی مسئولان نسبت به میزبانی اسکی ایران در اسفند تا ماه ها پیش ادامه داشت. حتی ستاد برگزاری این رویداد چند روز قبل از آغاز رقابتها تشکیل شد و هیچ اطلاع رسانی هم در این خصوص نشد که رئیس، قائم مقام، دبیر، مسئولان کمیته های مختلف این میزبانی آسیایی چه افرادی هستند.
فدراسیون اسکی به عنوان متولی اصلی برگزاری این رقابتها صفر تا صد کار را بر گردن میزبان(پیست بین المللی دربندسر ) انداخت. در این میان بسیاری از دربندسری ها که زیر بار فشار تامین هزینه این میزبانی قرار گرفته بودند مثال جالبی را در میان خود رد و بدل می کردند که گویی فدراسیون یک جشن عروسی برگزار کرده و هزینه شام مهمانان را به تالار برگزار کننده سپرده است. هرچند تفاهم نامه سپردن این میزبانی به دربندسر با قبول پرداخت هزینه های آن توسط میزبان همراه بود و نمی شود در این زمینه خرده ای به فدراسیون اسکی گرفت.
برگزاری افتتاحیه بدون حضور مسئولان
مراسم افتتاحیه این رقابتها بدون حضور مسئولان ارشد وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک برگزار شد. گویی برگزار کنندگان یک جشن دورهمی برای این رویداد تشکیل داده بودند و خبری از حضور متولیان اصلی ورزش کشور نبود. اما باید به اسکی که المپیک زمستانی را در سکوت خبری و بی توجهی محض به رسانه ها به پایان رساند بابت برگزاری نشست رسانه ای پیش از مسابقات تبریک گفت چرا که تعداد زیادی از خبرنگاران در جریان برگزاری این رویداد آسیایی قرار گرفتند.
دربندسری ها سنگ تمام گذاشتند
مجموعه پیست بین المللی دربندسر با وجود اینکه هزینه های زیادی برای این میزبانی متحمل شد اما به شایستگی تمام آن را به پایان رساند. نقش آفرینی همه بومیان این منطقه و خانواده اسکی در کنار هم با وجود همه مخالفت ها، انتقادها و حتی گلایه ها برای برگزاری هرچه بهتر این رویداد در نوع خود کم نظیر بود. پخش زنده تلویزیونی صدا و سیما از هر سه روز مسابقه در شرایط آب و هوایی سرد و سخت از اتفاقات خوب این رقابتها بود که باید آن را به فال نیک گرفت. شرایط اسکان مهمان های خارجی شرکت کننده، انتقال آنها و حفظ امنیت توسط ماموران نیروی انتظامی و امنیتی میزبانی نسبتا ایده آلی را از دربندسر به یادگار گذاشت.
انحصار تمام نشدنی در معرفی نماینده فدراسیون جهانی
نماینده فدراسیون جهانی اسکی در این رویداد آسیایی باز هم کسی نبود جز دبیر فدراسیون! در حالی که وی می تواند به عنوان یک چهره اثرگذار در آموزش و تسهیل شرایط افزایش تعداد نمایندگان دارای شرایط حضور در رویدادهای بین المللی(TD) باشد در هر رویداد داخلی و حتی خارجی به عنوان تنها نماینده ایران معرفی شده و از دستمزد چندهزار دلاری این موضوع بهره می برد.
حضور بهرام ساوه شمشکی در اسکی می تواند با تجارب و تخصص وی به نقطه ای مثبت تبدیل شود اما برخی انحصارها در اسکی نارضایتی هایی را در میان خانواده همین رشته به وجود آورده است. نارضایتی هایی که موج آن حتی به میان المپین های اسکی هم کشیده شده است.
چرا نماینده ای از کنفدراسیون اسکی آسیا در مسابقات قهرمانی آسیا حضور نداشت؟
این سوال می تواند مهمترین پرسش از برگزار کنندگان این رویداد آسیایی و فدراسیون اسکی باشد. چرا هیچ نماینده ای از کنفدراسیون اسکی آسیا برای حضور در این رویداد آسیایی به ایران سفر نکرد؟ این موضوع از ملزومات برگزاری هر میزبانی است چرا که نمایندگان بین المللی این رشته ورزشی را با امکانات و سطح فنی اسکی ایران و توانمندی ایرانی ها برای میزبانی رویدادهای مختلف آشنا می کند و زمینه افزایش تعاملات ورزش ایران با کنفدراسیون اسکی آسیا فراهم می شود. فرصتی که مشخص نیست با چه توجیه و دلیلی از دست رفت.
خبرنگاران زیر بهمن فراموشی مسئولان
تلاش کمیته روابط عمومی برگزار کننده برای پوشش رسانه ای این مسابقات مطلوب بود، به ویژه پخش زنده همه روزه آن. البته در روز پایانی برخی بی احترامی ها از طرف مسئولان شمیرانات و همراهان وی به خبرنگاران شد و صحنه های درگیری لفظی هم به وجود آمد که به نظر می رسد وظیفه برخورد و جلوگیری با آن بر عهده کمیته تشریفات این رویداد بود، کمیته ای که مشخص نیست وجود خارجی داشت یا خیر.
پس از آمدن وزیر ورزش و جوانان به پیست بین المللی دربندسر همه آن قدر درگیر پذیرایی از وزیر ورزش شدند که هیچ کس حواسش به تنها سه خبرنگار تخصصی این حوزه نبود. همه مهمانان و حتی مردم عادی سوار بر تله کابین به سمت مراسم اختتامیه در قله رفتند اما تنها به سه خبرنگار حاضر در مراسم اجازه حضور در این اختتامیه داده نشد و این یکی از ناپسندتین صحنه های این میزبانی بود. میزبانی که به لطف تلاش اصحاب رسانه پوشش داده شد و این پاسخ مناسبی برای زحمات خبرنگاران نبوده و نیست.
بازیهای آسیایی و المپیک تنها محک اصلی در اسکی
رقابتهای قهرمانی اسکی آلپاین آسیا که عموما کشورهای صاحب نام آسیایی برای حضور در آن سرمایه گذاری خاصی نمی کنند می تواند سکوی پرشی برای اسکی بازان ایرانی باشد. حالا که نمایندگان ایران با ۱۲ مدال اعتماد به نفس از دست رفته خود را پیدا کرده اند باید فکری به حال بازیهای آسیایی و المپیک زمستانی کنند. همین امروز باید با قاطعیت گفت دیگر هیچ توجیهی پس از المپیک زمستانی ۲۰۲۲ قابل قبول نیست. اسکی حقش را از این رویدادهای معتبر می خواهد و حقش چیزی نیست جز پیشرفت.
پیست بین المللی دربندسر، برای اسکی ایران آبروداری کرد. با سیلی صورتش را سرخ نگه داشت تا میزبانی شایسته ای از این رویداد آسیایی انجام دهد و این اتفاق هم افتاد. حالا انتظار خانواده اسکی و به ویژه قهرمانان این رشته از فدراسیون این است که به وعده هایش عمل کند. بدون شک "زمان" بهترین قاضی برای عملکرد مسئولان فدراسیون اسکی خواهد بود.
