اقتصاد کشور در چندسال گذشته شرایط خوبی را سپری نکرد و حالش خوب نبود اما این بد احوالی جدای همه شرایط بین المللی حاکم ریشه های محکمتری در داخل داشت که از دالان نگاه افرادی می گذرد که از قضا خود را دلسوز و خدوم معرفی می کنند. منحصر کردن برخی فعالیتهای اقتصادی و کسب و کارهای نوپا که بازار جدید و هدف اقتصاد هستند به افراد خاص سبب شده که همیشه در کنار برخی محصولات و خدمات که امروز برای خود برند شده اند نام عده ای همیشه دیده شود و گویا این افراد خود را صاحبان صنعت کشور در هر حوزه ای می دانند. بازار رقابتی مسئله ای که در کشور ما با برخی ملاحظات و موضع گیریهای سیاسی همراه است و به محض اینکه یک فعالیت با پشتیبانی نهاد خاص و یا جریان خاص انجام می شود ولو اینکه کمک حال افراد جامعه و اقتصاد کشور باشد تقبیح می شود و این آغاز عقب افتادگی در کشمکش های شخصی و غیرکارشناسی است. به عنوان مثال انحصار بازار خودرو در چند دهه گذشته توسط دو گروه خودروسازی سبب شد که برخی از کشورهای درجه چندم آسیا که مدتها حسرت رسیدن به شرایط اقتصادی ما را می خوردند حالا بسیار جلوتر از ما قدم بردارند و کمپانیهای معروف خودروسازی را داشته باشند و ما هنوز در پی این باشیم که چطور می توان در خودروهای داخلی ایمنی بشتری را به وجود آورد. بدون شک این دیوارکشی در هر حوزه ای می تواند اثرات سوء خود را سالها گریبانگیر فضای داخلی کشور بکند. آزادی اقتصادی و فعالیت در کسب و کارهای جدید که با فنآوری ارتباط مستقیم دارند سبب می شود که هربار آزموده ها را آزمون نکینم و خود را در مسیر پیشرفت با جامعه نرم افزاری دنیا که با سرعت زیادی در حال حرکت است قرار دهیم. موضوعی که این روزها تبدیل به یک دغدغه شده این است که متولیان امور و دست اندرکاران با شعارهای خود همرنگ نیستند و وقتی پای منفعتهای سازمانی و فردی به میان می آید ایدئولوژی یک بازنده همیشگی است.
نفس استفاده از پیام رسان داخلی آن هم در سال حمایت از کالای ایرانی که محصولات دیگر در حوزه نرم افزاری را هم شامل می شود بسیار پسندیده است. اما وقتی به ماهیت این موضوع نگریسته می شود باز هم عملکرد نخ نما شده عده ای را نشانه می رود که از نمد چنین فضایی برای خود کلاه درست می کنند. مطرح شدن چند اسم محدود در پیام رسانهای داخلی در صورت فیلترینگ تلگرام و حمایت عده ای از افراد صاحب منصب از این اسامی فضای نامناسبی را ایجاد کرده که احتمالات زیادی در به وجود آمدن آن می تواند نقش داشته باشد.
فضای کسب و کار در تلگرام برخی را به بازار خوبی رساند و عده ای که از این طریق برای خود اسم و رسمی بهم زده بودند و تبلیغ خدماتشان در اکثر کانالهای معروف تلگرام به چشم می خورد از همین حالا رایزنی های خود را برای اینکه کجا باشند آغاز کرده اند تا دچار سردرگمی نشوند. اما خب این پایان ماجرا نیست پیام رسانهای داخلی همین حالا هم کم نیستند و مسیر بازار وقتی چندپاره شود اثربخشی خود را از دست می دهد بنابراین باید رایزنی ها آنقدر قوی باشند تا هم سطح اعتماد مردم به خود جلب کنند و هم نگرانی عده ای را مرتفع کنند. وقتی چنین فضایی در اختیار همه قرار نمیگیرد تصمیم به فیلتر شدن تلگرام هم سر از جاهای دیگری درمی آورد که سهم بردن از در اختیار قرار دادن چنین فضایی موضوع اصلی است. برندسازی عده ای برای تعدادی از پیام رسانهای داخلی خواسته یا نخواسته بازی کردن در زمین مورد انتظار افراد خاص خواهد بود.
سازمانها و شخصیتهای دولتی و گاها رسانه ملی با انتخاب چند پیام رسان داخلی و اعلام آن به نوعی رپورتاژ آگهی پیام رسان مورد استفاده می شوند. ضعفهای عمده پیام رسانی که این روزها در همه شبکه های تلویزیونی می بینیم بر کسی پوشیده نیست و گاف بزرگ آن در قائله وزیر جوان هنوز در بین افکار عمومی نقش خاطره می زند. در اختیار قراردادن چنین امکانی برای چند پیام رسان محدود در واقع توسعه بازار آنها را موجب می شود و نوع دیگری از بنگاهداری است. غرض استفاده از پیام رسان ایرانی خواهد بود و این موضوع شامل همه پیامرسانهای داخلی می تواند باشد. به انضمام اینکه برتری چند پیام رسانی که این روزها نامشان زیاد شنیده می شود نسبت به تلگرام چیست؟
انتقال از یک پیام رسان به یک پیام رسان دیگر باید برای کاربران تفاوتی داشته باشد که این تفاوت در نوع ارائه خدمات است که متأسفانه در پیام رسانهای مورد بحث تنها شاهد یک کپی ناقص از تلگرام هستیم.
با همه آنچه گفته شد این ضعفها کاملا برطرف شدنی هستند به شرطی که شرایط رقابت برای برندینگ وجود داشته باشد. وجود چنین بستری می تواند به انتقال تکنولوژی بومی بسیار کمک کند. از طرفی می توان شرایطی ایجاد کرد که همه پیامرسانهای داخلی در یک قالب و با ارائه خدمات متفاوت علاوه بر اینکه به یکدیگر کمک می کنند بتوانند وجود برخی ضعفها را همپوشانی کنند. اما نوع برخورد و نوع تفکری که نسبت به فعالیت برخی وجود دارد عینا مصداق نگاه به سرویسهای بیگانه است.
