اعتقاد مهدویت در شیعه نیز از این امر مبرا نیست، باور مهدوی مانند هر اعتقاد دیگر از آفت و آسیب در امان نیست و نخواهد ماند. اگر در زمان مناسب و به موقع آن را هرس ننماییم، اعتقادات هرز این تفکر ناب را مورد خدشه قرار خواهند داد.
تعیین زمان برای آمدن منجی موعود
توقیت یعنی تعیین زمان برای آمدن منجی موعود یکی از تیشه های انحراف بر پیکره این اعتقاد ناب است که برخی افراد با انجام آن و تعیین وقت، شور و شوقی خاص و البته کاذب هر چند در زمان کوتاه در میان افراد بشر ایجاد می کنند. مخفی بودن زمان ظهور از امور مسلم و قطعی است که توسط ائمه (علیهم السلام) بارها مطرح شده است. چنانچه فضیل از امام محمد باقر علیه السلام در مورد وقت ظهور پرسیدند و ایشان پاسخ دادند : آنان که وقت برای آن تعین می کنند دروغ می گویند .[1]
و در روایتی دیگر ابوبصیر در این مورد از امام صادق علیه السلام کسب تکلیف نمودند که حضرت در جواب ایشان فرمودند: آن که برای آن امر وقت تعیین کند دروغ گفته است.. ما در گذشته وقتی تعیین نکرده ایم و در آینده نیز هرگز وقتی برای آن تعیین نخواهیم کرد. [2]
سیره علما نیز بر آن قرار گرفته است که وقتی بر این امر مهم تعیین ننموده اند، ولیکن چندی است افرادی در موقعیت های مختلف دست به تعیین وقت برای ظهور می زنند و با توجه به تحولات اخیر در عرصه بین اللملی اقدام به تعیین وقت حدودی می نمایند و و تحولات را زمینه ساز اصلی ظهور می دانند . اما از آنجا که کسی بر این امر آگاه نیست لذا این امر پیامدهای آسیب زایی را در پی خواهد داشت. چنانچه با عدم تحقق وعده ی دروغین یأس و ناامیدی در بین افراد ایجاد خواهد شد. نسبت به اصل ظهور بدبینی به وجود خواهد آمد و در اثر تکرر وعده های محقق نشده قلب ها قساوت پیدا خواهند کرد و افراد سست ایمان از اعتقادشان باز خواهند گشت. این امر علاوه بر عوام فریبی، باعث ایجاد توهم و خیال پردازی در افراد خواهد شد این امر تعجیل و شتاب در امر ظهور را به همراه دارد .
منتظران حقیقی می توانند با تکذیب این افراد و به مبارزه با این امر بپردازند چنانچه امام صادق علیه السلام به محمد بن مسلم نیز فرمودند : ای محمد هر کس از جانب ما به تو خبر دهد که وقتی برای ظهور تعیین کرده ایم، بی مهابا و ترس او را تکذیب کن!! زیرا ما برای هیچ کس وقت تعیین نمی کنیم.[3] از این کلام حضرت می توان دریافت که منتظر واقعی دچار شخصیت زدگی نخواهد شد. و بزرگی افراد نباید مانع تکذیب وی در این امر شود .
وظیفه علما و اندیشمندان است تا در این باره روشنگری نمایند تا افراد به نزدیک بودن ظهور همراه با تسلیم در برابر امر الهی اعتقاد داشته باشند. و همچنین کار کارشناسانه و دقیق بر اساس منابع معتبر در مورد علائم و شرایط ظهور می تواند در روشنگری افراد نقش بسزایی داشته باشد. به همین دلیل لازم است صرفا به جای تبلیغ فردی و احساسی نسبت به امر ظهور و همچنین رویکردهای صرفا تاریخی و کلامی ظهور به لحاظ اجتماعی و فرهنگی نیز این مساله مورد بررسی قرار گیرد.
پی نوشت:
[1] . طوسی، الغیبه، ص 425.
[2] . همان، ص 426
[3] . نعمانی، الغیبه، ص289
