خبر فساد و اختلاس در سیستم اقتصادی ما خبر جدیدی نیست و انگار عده ای دیگر از ریسمان سپید و سیاه نمی ترسند و کار خودشان را می کنند. چند وقت پیش بود که خبر بانک سرمایه خبرساز شد و علیرغم اینکه گفته می شد برخی از این مبالغ که زحمت اختلاسش را کشیده اند معوقات بانکی است اما دست آخر نه تنها معوقات بانکی نبود بلکه خط و نشان عده ای بود که برای خودشان دکان بازاری راه انداخته بودند و روی پیشخوانهای حساب مردم و عرق جبین معلمان جولان می دادند. هرچند که این موضوع را هم مانند سایر اتفاقات مشابه زمانی خبردار شدیم که پولها بین خودشان تقسیم شده بود. مهمترین موضوع در بیان ابعاد فساد بانکی در بانک سرمایه پیدا شدن ردپاهایی بود که از قضا معتمد بودند و خیلی ماهرانه خودشان را به مظلومیت زدند تا بعد از فاجعه مشخص شود که باید در انتصابها ملاکها را تعدیل کرد و به منطق رساند.
بانک سرمایه که باید بله قربان گوی برخی بدهکارانش می شد حالا برند دیگری جدای اسم و رسمی که در این مدت با هر مسئله ای به دست آورده بود دارد و برای از بین بردن آن باید زمان را مجاب به عقب نشینی کرد.
در شماره ی سی و یکم هفته نامه نبض بازار به سراغ این پرونده رفتیم تا شاید بتوانیم برای آن داستان دیگری بنویسیم اما وقتی اوراق جراید و مسببین و مقصرین را ورق زدیم تنها جراحت ماجرا عمیقتر شد.
در این شماره از هفته نامه نبض بازار ابتدا چالشهای نظام بانکی مورد تحلیل قرار گرفته و سپس به سراغ بانک سرمایه رفتیم تا ماجرا را واکاوی کنیم. صحبتهای جنجالی مدیرعامل سابق بانک از خواندنی های این شماره است که البته تأسف برانگیزست.
