سنت ثابت امام خمینی(ره) علاوه بر ساده‌زیستی ایشان که زبانزد عام و خاص است، این بود که هیچ‌گاه برای یک شخص به دلیل اینکه صرفاً وجه سنگینی را به‌عنوان وجوهات پرداخت می‌کند، امتیازی قائل نمی‌شدند.
به گزارش تسنیم، ایشان همچنین منتی بر دریافت‌کنندگان وجوهات نمی‌گذاشتند و طبق گفته نزدیکان امام راحل اگر متوجه می‌شدند که پرداخت کننده وجوه شرعی وضع خوبی ندارد و از اقشار مستضعف است، وجه مربوطه را بعد از قبول و قیض برای پرداخت‌کننده، مسترد می‌کردند.
متن زیر خاطره‌ای از حجت‌الاسلام و المسلمین محمدحسن رحیمیان است عضو اصلی دفتر امام راحل و شاگرد ایشان در نجف است که در کتاب "در سایه آفتاب" نقل شده است:
یکی از تجار ایرانی مبلغی سنگین به‌عنوان وجوه شرعی، در نجف خدمت حضرت امام آورده بود. ضمن تقدیم وجه، گویی در اثر بدآموزی دیگران و ضعف ایمان، از موضع کسی که از پول هنگفتی دل کنده و امتیاز آن را به دیگری اعطا کرده، درخواست کرد که حضرت امام به اصطلاح تخفیفی برایش بدهند و مثلا خمس اتومبیلش را - که خمس به آن تعلق گرفته بود- از او نگیرند.
حضرت امام کل وجه را جلوی او گذاشته و فرمودند "بردار و برو. شما گمان می‌کنید حالا که این پول را اینجا آورده‌اید، منتی بر ما دارید؟ نخیر. این ما هستیم که بر شما منت داریم چرا که با پرداخت آن و قبول ما شما بری‌الذّمّه می‌شوید و تازه اول مسئولیت ما است"
