اینطور که از شواهد و قرائن برمی‌آید باید قید برگزاری یک بازی دوستانه بزرگ و خوب دیگر را برای تیم ملی زد.
به گزارش جوان، به نظر می‌رسد باید به همان یک بازی با تیم نیم‌بند ترکیه قناعت و تیم‌مان را با همین حریفان دست‌چندمی راهی روسیه کنیم. این روزها که رئیس فدراسیون فوتبال روی تخت بیمارستان بستری است، خیلی راحت‌تر از قبل بازی‌ها لغو می‌شود، اینقدر راحت که اصلاً صدای کسی هم درنمی‌آید، هرچند که قبل از این هم که مهدی تاج سلامت بود و می‌توانست امور فدراسیون خود را بگرداند چنین اتفاقی نمی‌افتاد، اما حداقلش این بود که اگر دیداری لغو می‌شد، حریف دیگر برایمان شاخ و شانه نمی‌کشید!
این روزها خبر می‌رسد که بازی تیم ملی مقابل یونان کنسل شده است. خب این خبر چندان غیرمنتظره هم نبود که بخواهیم به‌خاطرش شوکه شویم یا حتی ناراحت، اما قصه وقتی جالب می‌شود که یونانی‌ها عنوان می‌کنند فدراسیون فوتبال ایران روابطش را با فدراسیون فوتبال این کشور به حالت تعلیق درآورده است. اینجا هم که همه درگیر وضعیت سلامت رئیس فدراسیون فوتبال هستند و کسی پیدا نمی‌شود که جواب درستی به این خبرها بدهد.
البته داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود، آقایان جست‌وجوگر حریف برای تیم ملی فوتبال بلافاصله بعد از کنسل شدن بازی برابر یونان گشتند و کوزوو را پیدا کردند، تیمی که هر چقدر بگردید نمی‌توانید نام آن را در رنکینگ فیفا پیدا کنید، مگر آنکه از عدد 150 رد شوید. با این حال اگر فکر کرده‌اید که آنها راضی به بازی با ما شده‌اند، سخت در اشتباه هستید. کوزوو شرایط ایران را نپذیرفت تا تیم ملی دوباره بدون حریف تدارکاتی بماند.
این اوج هنرنمایی یک فدراسیون برای برپایی بازی تدارکاتی است، آن هم برای تیمی که به جام جهانی صعود کرده و در جمع 32 تیم برتر جهان حضور دارد. این روزها فدراسیونی‌ها یک علت تازه برای این سردرگمی و بی‌برنامگی پیدا کرده‌‌اند، آن هم چیزی نیست جز بستری شدن مهدی تاج در بیمارستان، البته نه در ایران بلکه در ترکیه. این روزها شاهد هستیم که تیم‌های حاضر در جام جهانی چگونه بازی تدارکاتی برگزار می‌کنند. به همین حریف اولمان یعنی مراکش نگاه کنید، خودتان متوجه داستان می‌شوید. مراکشی‌ها با اوکراین بازی کردند و دیدارشان مساوی شد.
سال‌هاست که برگزاری دیداری دوستانه و خوب برای فوتبال ایران به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده است. علت آن را نیز فقط و فقط باید در راهروهای فدراسیون فوتبال جست‌وجو کرد، جایی که عزمی برای پیدا کردن حریف در آن پیدا نمی‌شود. علاوه بر این حالا باید گفت فردی کاربلد نیز در این فدراسیون عریض و طویل برای انجام این مهم وجود ندارد.
اینکه ما امروز به دنبال حریف تدارکاتی بزرگ و خوب برای تیم ملی باشیم، کاری است که به طور حتم نتیجه‌ای نمی‌توان برای آن متصور بود. سال‌هاست که علاقه‌مندان به فوتبال خوب می‌دانند که تقویم فیفا برای برگزاری بازی‌های تدارکاتی به ویژه در آستانه رقابت‌های جام جهانی از مدت‌ها و حتی چند سال قبل بسته می‌شود و تمام تیم‌ها چه آنهایی که در جام جهانی حضور دارند و چه آنها که غایب هستند، می‌دانند که در کجا، چه تاریخی و با چه تیمی بازی خواهند داشت. این یک عرف تعریف شده در فوتبال دنیاست، اما ما هیچ جایگاهی در این برنامه مدون و منظم نداریم. فقط گهگاهی از روی شانس و تصادف یک دیدار مهیا می‌شود و ما در آن حضور پیدا می‌کنیم.
این روزها فدراسیون فوتبال بدون رئیس فوتبال بی‌در و پیکرتر از همیشه است و تیم ملی در اروپا حیران و سرگردان برای پیدا کردن حریف تدارکاتی این در و آن در می‌زند. این روزها آنهایی که در فدراسیون فوتبال هستند فکر بستن چمدانند و آنها که در ترکیه به سر می‌برند در پی گشت و گذار و البته حضور در بالین رئیس مریض، این وسط کرش و مردانش هستند که فعلاً فقط تمرین می‌کنند. در این بین اما سؤال اینجاست که این تمرین‌ها بدون قرار گرفتن در آزمون یک بازی تدارکاتی مناسب و مهم جواب خواهد داد؟! پاسخ به طور حتم منفی است. کمتر از دو هفته دیگر به آغاز جام جهانی باقی مانده و تیم ملی ایران عاجز از برگزاری یک بازی تدارکاتی مناسب. تنها می‌توان امیدوار بود و البته دست به دعا برداشت که پاسخ سؤال بالا در جام جهانی به تیم ملی داده نشود که آن وقت باید تیم و فدراسیون را با هم تعطیل کرد و به فکر ساز و کاری جدید و تازه برای فوتبال ایران بود.
