از آنجا كه این گفتوگو بسیار طولانی بود، در زیر خلاصهای از آن را از نظر میگذرانید.
روزنامه خبرورزشی نوشت:ژاوی ۳۸ سالگیاش را تجربه میكند. وقتی كه جوان بودید تصور میكردید روزی تا این سن بازی كنید؟
راستش را بخواهید نه. آدمی با سنش كه بالاتر میرود ارزیابی میشود ولی من هنوز از بازی فوتبال لذت میبرم. البته واضح است كه در سطحی دیگر، در باشگاهی دیگر و در تیمی كه در رقابتهای آسیایی بازی میكند. با این حال هنوز باانگیزه هستم. هدفم این است تا زمانی كه مصدومیت مانعم نشود بازی كنم. همه آنهایی كه از فوتبال خداحافظی كردهاند به من میگویند سعی كنم ادامه بدهم چون در آینده دلم برای فوتبال تنگ میشود. به همین خاطر سعی میكنم تا زمانی كه بدنم اجازه بدهد بازی كنم.
فردای روز مسابقه، كدام قسمت از بدنتان بیش از بقیه اعضا درد میكند؟
همه جایش (میخندد). دردها از زانو شروع میشود و تا كشاله میرسد ولی خب، من این شانس را داشتهام كه هیچ وقت به صورت جدی مصدوم نشدهام، موردی كه باعث شده به فوتبالم ادامه دهم. اگر شما خوب تمرین كنید و ریتم مناسبی را انتخاب و سپس مراقب وزن و تغذیهتان باشید میتوانید تا ۳۸، ۴۰ سالگی بازی كنید، البته در لیگی پایینتر، مثل لیگ قطر که چندان فیزیكی نیست و بیشتر تكنیكی است، به همین خاطر به درد من میخورد.
و ژاوی قرار است چه زمانی مربیگری را شروع كند؟
فكر میكنم خیلی زود. همین امسال در مادرید مدرک مربیگریام را میگیرم كه میتوانم با آن هدایت یک تیم را به دست بگیرم. قطریها میخواهند همین جا باشم و به آنها برای جام جهانی ۲۰۲۲ کمک كنم تا تیم قویای بسازند. میخواهم به قطریها كمک كنم. البته كار سادهای نیست چون در این كشور شما ۶هزار فوتبالیست ندارید. این فرصت را داشتهام كارم را به عنوان مربی شروع كنم. من همین حالا با سرمربی فعلی قطر یعنی فلیكس سانچس كه یكی از دوستانم است، مشغول همكاری هستم.
تصمیمتان برای ترک بارسا چطور بود؟ برایتان سخت بود؟ احساس نوستالژیكی داشت؟
نوستالژی كه نه چون با این حس بارسا را ترک كردم كه به همه جامها رسیدم؛ بهترین دوران حرفهایام را آنجا سپری كردم. البته یكی از بدترین دورانم هم همان زمان شروعم در این باشگاه بود، زمانی كه بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ تقریباً هیچ جامی نبردیم. حالا كه به همتیمیهای سابقم از طریق تلویزیون نگاه میكنم كه برای بازی در لیگ قهرمانان وارد زمین میشوند، حس میكنم همه این كارها را قبلاً انجام دادهام. بخشی از روح من در بارساست چون قهرمانیهای زیادی در این تیم داشتهام. از این لحاظ خیلی خوشحالم و به خودم افتخار میكنم. حالا من وارد یک مرحله دیگر شدهام، مرحلهای متفاوت. حالا به عنوان یک مربی نگاهم به سمت آینده است.
شما همیشه خیلی از مسی تعریف كردهاید. بازیكنی كه این روزها دیگر برای خودش یک «ژاوی» شده؛ بازیسازی میكند، تیم را هدایت میكند، ریتم بازی را كند و تند میكند و سازماندهی حملات را به عهده دارد. نظرتان درباره مسی چیست؟
مسی میتواند نقش ژاوی، راكیتیچ، بوسكتس، اینیستا و سوارس را به خوبی ایفا كند. این پسر همه كاری را خوب انجام میدهد. اگر او را در قلب خط دفاعی هم بگذارید، بهترین مدافع میانی دنیا میشود. اگر بخواهد از تو توپ را بگیرد، قطعاً این كار را میكند. اگر بخواهد دریبلت كند، این كار را انجام میدهد. اگر بخواهد به تو پاس دهد، بهترین پاس ممكن در دنیا را برایت ارسال میكند. بخواهد ضربه ایستگاهی بزند به كنج دروازه میزند. به عنوان یک فوتبالیست، او را نمیشود با هیچكس دیگری مقایسه كرد. او مثل مارادونای زمان خودش است، مثل پله عصر خودش. در حال حاضر او بهترین بازیكن تاریخ فوتبال است.
پس تنها كسی كه میتواند خیالش راحت باشد كه مسی جایش را نمیگیرد، تراشتگن است...
(میخندد) مسی قالب كلی برای یک بازیكن فوتبال است؛ او همزمان جنگنده، برنده، كوشا و فداكار است. در هر كاری كه میكند درخشنده است. باید تا زمانی كه میتوانید بازی كنید و از حضورش لذت ببرید چون هیچ بازیكنی در كالیبر او دیگر پیدا نمیكنید.
شما نقشی اساسی در حل مشاجره مسی با لوئیس انریكه داشتید، زمانی كه در بازی برابر رئال سوسیهداد او را روی نیمكت نشاند.
همه آن ماجراها بین خود بازیكن و مربی حل میشود. در این كار بعضی وقتها تنش پیش میآید، اعصابخردی دارد و لحظات سختی هم به دنبال دارد. بعضی وقتها بالاخره خیلی موارد با حرف زدن حلوفصل میشود. من به عنوان كاپیتان تیم سعی كردم كمی شرایط را بین این دو نفر مهیاتر كنم، همین. بیش از اندازه به یک موضوع ساده دامن زده شد. موضوع كاملاً ساده و پیشپاافتادهای بود ولی وقتی بحث مسی وجود داشته باشد همه چیز را بزرگ جلوه میدهند.
قبول دارید توپ طلایی كه مسی سال ۲۰۱۰ برد بیشتر سهم شما یا اینیستا بود كه با اسپانیا قهرمان جام جهانی شدید؟
نه، نه، نه. در آن زمان كه گواردیولا اسم مسی را به عنوان بهترین بازیكن دنیا خواند، فكر كردم عدالت در فوتبال رعایت شده است. دلیل سادهاش هم این بود كه مسی بهترین بود. بهتر از اینیستا، ژاوی و بوسكتس. چرا؟ چون او در همه بخشهای بازی تأثیرگذار بود. این همان چیزی است كه قبلاً هم گفتم: مسی میتواند جای ژاوی بازی كند ولی ژاوی نمیتواند مسی باشد. نه در آن سال، بلكه در بقیه سالها هم حق مسی بردن توپ طلا بود. اگر بهترین بازیكن دنیا را قرار باشد انتخاب كنیم، بدون تردید، لیونل مسی است. حالا اگر قرار است توپ طلا را به بازیكنی بدهید كه بیشترین دستاورد تیمی را داشته دیگر بحث متفاوت است.
و در این بین كریستیانو رونالدو كجا قرار میگیرد؟
رونالدو به خاطر جامهایی كه برده جایگاه بالایی دارد. او بازیكنی بزرگ و گلزنی تاریخی است ولی همچنان مسی وجود دارد، كسی كه از همه بالاتر است، از كریستیانو و بقیه.
در آرژانتین بسیاری میگویند مسی برای بالاتر از مارادونا قرار گرفتن به این نیاز دارد كه جام جهانی را ببرد. چه نظری دارید؟
مسی به این جام نیاز ندارد؛ او بهترین بازیكن تاریخ است و كسی را بهتر از او نمیبینم. موضوع مقایسهاش با مارادونا كه قهرمانی برای همه بود را درک میكنم. كاری كه او برای آرژانتین كرده از همه بازیكنان كنونی این تیم بیشتر است و به همین خاطر است كه مردم میگویند مسی كاری كه مارادونا كرده را انجام نداده است. اینها را میفهمم ولی از لحاظ سطح فوتبالی مسی كاری كه مارادونا ۳۰ سال بعد انجام داده را انجام داده. در سال ۲۰۱۸، همهچیز چندین برابر سختتر شده؛ هم تاكتیکها، هم جدالهای فیزیكی، هم از لحاظ تكنیكی و هم از لحاظ ذهنی. در همه این فاكتورها مسی بازیكن خوبی است. به نظر من اوج بازی یك بازیكن ۳۰ سالگی است و از همینرو مسی تازه كارش شروع شده. به نظرم مسی بهترین بازیكن تاریخ است و بعد از او مارادونا ایستاده است.
و فكر میكنید، جام جهانی روسیه آخرین جام جهانی مسی است؟
نه، به نظرم با توجه به سطح فیزیكی و بدنی مسی، او میتواند در جام جهانی قطر هم بازی كند. البته بستگی به خودش و ذهنیتش دارد.
به نظر شما چه تیمی بخت بیشتری برای قهرمانی در جام جهانی روسیه دارد؟
به نظرم همان همیشگیها مدعی اصلی هستند: آرژانتین، برزیل، آلمان و بعد اسپانیا. اگر تیمهای شگفتیساز را هم لحاظ كنیم باید از بلژیک، انگلیس و فرانسه نام ببریم. اگر اتفاق غیرمنتظرهای رخ ندهد، فكر میكنم آرژانتین و برزیل بالاتر از بقیه هستند.