بی‌شک مسیح علینژاد را باید یکی از فعال‌ترینخبرنگاران ایرانی خارج از کشور دانست. خبرنگاری که از روزنامه همبستگی شروع کرد، خبرنگار پارلمانی خبرگزاری ایلنا شد، برای روزنامه‌های اصلاح‌طلب یادداشت نوشت و سپس راه خارج از کشور را در پیش گرفت.
به گزارش فارس وی با انتشار مطالب جنجالی در وبلاگ و فیس‌بوک توانست نامی برای خودش دست و پا کرد و بلافاصله مورد توجه رسانه‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای مانند رادیو فردا، صدای آمریکا، بی‌بی‌سی فارسی، من و تو و ... قرار گرفت.
مسیح علینژاد حالا فعال‌ترین خبرنگار ایرانی خارج از کشور است اما نه خبرنگاری که برای منافع و ارزش‌های کشورش فعالیت می‌کند، خبرنگاری که حتی خانواده‌اش هم از او اعلام برائت می‌کنند.
خانواده مسیح علینژاد
* انتشار پست‌های تکراری
مسیح علینژاد در این سال‌ها کمپین «نه به حجاب» راه‌اندازی کرد اما پس از عدم استقبال دختران و زنان ایرانی از کمپین «نه به حجاب»، مسیح علینژاد کمپین «چهارشنبه‌های سفید» را با حمایت همه جانبه رسانه‌های غربی به راه انداخت اما بررسی خبرنگار ما نشان می‌دهد، که تعداد زیادی از فیلم‌های منتشر شده کمپین چهارشنبه‌های سفید تکراری است.
به تعدادی از این نمونه‌های تکراری توجه کنید:
* چرا تکرار؟
اما چرا علینژاد به جای عدم انتشار فیلم‌های کمپین «چهارشنبه‌های سفید»، دست به انتشار فیلم تکراری می‌زند؟
پاسخ این سوال را باید در قراردادهایی که چند سال گذشته بین او و شورای مدیران خبررسانی(مشهور به «BBG») وابسته به دولت آمریکا، بسته شده پیدا کرد. اسناد وب‌سایتی که به انتشار اطلاعات درباره دولت آمریکا اختصاص دارد، نشان می‌دهد «مسیح علینژاد» قراردادهایی به ارزش بیش از ۲۳۱ هزار دلار با دولت آمریکا امضا کرده است.
نکته تامل برانگیز دیگر این که به نظر می‌رسد دلارهای غربی‌ها باعث شده او در این سال‌ها ابتدایی‌ترین تکنیک‌های خبری را هم فراموش کند. برای نمونه علینژاد در ویژه برنامه پنج‌شنبه شب‌های صدای آمریکا (14 تیرماه) کلیپی از برخورد نامناسب ماموران شهرداری را منتشر کرد و از قالیباف به عنوان شهردار تهران خواست تا جلوی زیردستان خود را بگیرد! یعنی او حتی نمی‌داند محمدباقر قالیباف بیش از 7 ماه است که این پست را واگذار کرده و بعد از او 2 شهردار دیگر روی کار آمدند.
* تکرار؛ حربه قدیمی
البته انتشار مطالب تکراری در رسانه‌های ضدانقلاب به امری عادی تبدیل شده است. به طوری که طی روزهای گذشته نیز، رسانه‌ها و کانال‌های ضدانقلاب پس از عدم استقبال مردم ایران از فراخوان‌های آنها، دست به انتشار پست‌های قدیمی زدند تا مردم را برای فعالیت علیه نظام تحریک کنند.
