نشست تخصصی «چهل شاهد» با موضوع بررسی ۴۰ سال عکس انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و با حضور رسول صدرعاملی، قاسم محمدی از عکاسان پیشکسوت انقلاب اسلامی و ساسان مویدی و علی فریدونی از عکاسان پیشکسوت دفاع مقدس در موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد.
به گزارش فارس، رسول صدر عاملی به عنوان تنها عکس ایرانی حاضر در نوفل لوشاتو در دوران حضور امام خمینی (ره) در این نشست گفت: در فرانسه جامعه شناسی می‌خواندم که سردبیر اطلاعات تماس گرفت و گفت به نوفل لوشاتو برم و من شدم پای ثابت دهکده نوفل لوشاتو. آن روزها احساس مسئولیت زیادی داشتم از ۸ صبح تا موقعی که نور بود عکاسی می‌کردم بعد به مسافران می‌دادم تا عکس‌ها را به روزنامه اطلاعات برسانند.
وی ادامه داد: تقریباً آنچه در رسانه‌های ایران از نوفل لوشاتو منتشر شد حاصل کار من است. روزی ۱۰۰ حلقه عکس می‌گرفتم و ۵۰ حلقه آن را انتخاب می‌کردم و بقیه را به عکاسان خارجی به قیمت ۱۰ فرانک می‌فروختم و با آن دوباره نگاتیو می‌خریدم.
این عکاس پیشکسوت افزود:گزارش امام آمد اطلاعات و عکس درون هواپیما هم کار من بود و خوشحالم که جزیی از این اتفاق بزرگ تاریخ ایران بودم.
صدرعاملی با اشاره به نیاز امروز جامعه به عکاسی اجتماعی گفت: حال امروزمان خوب نیست و عکاسی اجتماعی می‌تواند به بیان نقاط ضعف و قوت جامعه بپردازد. عکاسی اجتماعی نیاز به پا نوشت ندارد و خودش گویاست.
او اظهار داشت: عکاسی هیچ گاه قدر دانسته نمی‌شد و همیشه شوق و علاقه بود که عکاسان را در این راه نگه می‌داشت. من در ۵ سالگی وقتی می‌دانم کسی روزنامه می‌خواند حسرت می‌خوردم از همان موقع بود که دوست داشتم روزنامه‌نگار شوم و اگر روزنامه‌ها تبدیل به بولتن نمی‌شدند باز هم روزنامه‌نگار می‌ماندم.
صدرعاملی تصریح کرد: آن روز یک فریم عکس گرفته می‌شد هزاران نفر به آن نگاه می‌کردند و هزاران بار دیده می‌شد؛ اما متاسفانه امروز عکس گرفته می‌شود، اما دیده نمی‌شود. در هر دو دقیقه به اندازه تمام قرن ۱۹ عکس می‌گیریم؛ اما بی تامل از کنار همه آنها رد می‌شویم. عکس گرفته می‌شود تا دیده شود.
او تفکر و اندیشه را مهمترین بخش عکاسی دانست و گفت: هر کس از زاویه دید خودش است که متفاوت می‌شود. این ایده‌پردازی است که باقی می‌ماند امروز عکاسی اجتماعی به دلیل عدم آموزش مناسب قربانی شده است.
این فیلمساز برجسته کشور تصریح کرد: عکاسی اجتماعی ایران امروز دارد منهدم می‌شود و رو به نابودی است. در روزهای انقلاب شوق و رغبت ثبت وقایع بسیار زیاد بود و عکاسان تمام تلاش خود را برای ثبت لحظات به کار می‌گرفتند که حیرت انگیز بود و هزاران نفر با تامل این عکس‌ها را که محصول تلاش‌های فراوان عکاسان بود را نگاه می‌کردند. در دوران انقلاب استعداد عکاسی بسیاری شکوفا شد و قاسم محمدی‌ها تکثیر شدند.
صدرعاملی هدفمند بودن، داشتن شوق، صداقت و شرافت را از مهمترین ویژگی‌های عکاسی اجتماعی دوران انقلاب دانست و بیان کرد: هدفمند بود عکاسی آن روز در ناخودآگاه و خود آگاه عکاسان بود و امروز عکاس باید با بهره گیری از هدفمندی خودآگاه خود در یک واقعه اجتماعی نظاره‌گر نبوده و جریان سازی کند. عکاسان آن روز با عشق و علاقه و صداقت شروع کردند.
