با بدتر شدن اوضاع اقتصادی و افزایش نارضایتی مردم از روحانی و عملکرد دولت و مسئولین، انتقادات و حملات به بازیگران و سلبریتیهایی که در انتخابات به طرفداری و تبلیغ از روحانی پرداخته بودند، از طرف مردم افزایش یافته است. امیر مهدی ژوله نیز یکی از این سلبریتیها بود که روحانی را تبلیغ کرده بود و اکنون آماج حملات کاربران قرار گرفته است. وی در واکنش به این انتقادات و حملات در اینستاگرام خود نوشت:
«توضیح -بعضی -المسائل. (قسمت اول)
مساله اول:همین شما سلبریتیها بودید که گفتید به روحانی رأی بدید... بوق... بوق (زیر هر پستی فوتبالی باشه، سینمایی باشه، گرونی دلار و طلا باشه یا اکسنشن فلانی، اولین کامنت همیشه همینه)
توضیح:
اولا همه سلبریتیها نگفتن به آقای روحانی رأی بدید. خیلی از سلبریتیها گفتن به کاندیداهای دیگه رأی بدید. مثلا اقای مقصودلو در ازای وعده رفع موانع برگزاری کنسرتش، از اقای رئیسی حمایت کرد. ما که طرف رو از نزدیک هم ندیدیم تا حالا، وعدهای هم که بهمون ندادن، افطاریشون هم که دعوتمون نکردن.
دوما به جز هزارتا سلبریتی، ببست و دو میلیون نهصدو نود و نه هزارتا غیر سلبریتی هم به اقای روحانی رای دادن. چون اینا هم مثل اونا فکر میکردن ایشون موفق میشن بعد از برجام، سامانی به اوضاع اقتصادی مملکت و معیشت مردم بدن. در نتیجه اگه گولی هم باشه ما از مردم خوردیم، نه مردم از ما.
سوما سلبریتیها از لپ لپ که کاندیدا در نیاوردن به مردم معرفی کنن. سابقه و نگاه و رویکرد چهل ساله اقای روحانی (خوب یابد) رو هم اگر ندیده بودیم، چهارسال ریاست جمهوری دوره اولشو (خوب یابد) که دیده بودیم. فیلمهای تبلیغاتی و برنامههای مدون و ساعتها مناظره. اینو چی میگی؟
چهارما سلبریتیها قرار نیست جای احزاب سیاسی رو پرکنن، قرار نیست روزنامه باشن. سلبریتیها الزاما (وحتی عموما) متفکر و روشنفکر و جامع شناس نیستند. سلبریتیها پیشگو و ایینه بین و رمال هم نیستند. سلبریتیها دنباله رو مردمند، سوار بر موج اول احسات و هیجانات مردم نسبت به اخبار. فقط شاید شاید با اندکی اندکی ادراک بیشتر یا تحلیل بهتر یا بیان رساتر اتفاق، شااااید؛ و همین! اگرتا حالا اشتباه فهمیده بودین و توی تصمیمات مهم زندگی تون دنبال بازیگر و خواننده و فیلمنامه نویس و دابسمش کار و امثالهم راه افتاده بودید، همین حالا یه دستی بکشید، گردش کنید برید سمت جادههای اصلی!
پنجما درد همین جاست که اونایی که قدرت و مسئولیت و امکان و توان در اختیارشونه به جای پاسخگو بودن در جایگاه منتقد و معترض و سوال کننده قرار گرفتن، بعد روزنامه نگار و هنرمند و روشنفکر که باید نقد کنن، مطالبه گر باشن، سوال کنن، دارن جواب پس میدن که چرا به مردم گفتن ما به فلانی رأی میدیم!
برید سوالاتون رو از اونایی بپرسید که جوابا پیششونه. ما هم مثل شما سوال داریم..
حال و روزمون خوب نیست. حال و روزمون خوب میشه ایشالا. این مردم هم خدایی دارن»