۵ دلیل برای شکست تحریم‌های آمریکا علیه ایران

تحریم‌های اقتصادی صورت گرفته از سوی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران دیر یا زود شکست خواهد خورد. کارشناسان ابعاد مختلف این موضوع را بررسی کردند و دلایلی برای عدم موفقیت ترامپ در اعمال تحریم‌ها علیه ایران ارائه کردند.
به گزارش ایلنا در تاریخ ۶ نوامبر، تحریم‌های ایالات متحده علیه صادرات نفت ایران به اجرا درآمد. تحلیلگران و کارشناسان پیش‌بینی‌های مختلفی در مورد مقدار کاهش صادرات نفت ایران تحت تاثیرتحریم‌ها اراده می‌دهند.
پیش‌بینی‌های آنها از پانصد هزار بشکه در روز تا ۲ میلیون بشکه در روز متغیر است، همچنین آنها میانگین درآمد صادرات نفت ایران را حدود ۲.۲ میلیارد دلار می‌دانند.
«ممدوح سلامه» اقتصاددان حوزه نفتی می‌گوید که اکثر این پیش‌بینی‌ها، براساس تخمین‌های نامناسب و عدم درک درست از بازار جهانی نفت و تفکر خیالی و بر اساس رویاپردازی بوده است.

وی ادامه داد:من بارها گفته‌ام که تحریم‌های آمریکا علیه ایران محکوم به شکست است و ایران یک بشکه از صادرات نفت خود را از دست نخواهد داد. بر اساس واقعیت‌های موجود در بازار صحبت می‌کنم و پنج دلیل برای این گفته‌ام دارم.
این اقتصاددان حوزه نفتی در تشریح دلایل خود به موارد ذیل اساره کرد:

اول اینکه اکثریت قریب به اتفاق ملت‌های جهان و خریداران اصلی نفت خام ایران معتقدند که اصل تحریم‌ها علیه ایران غیرمنصفانه است، بنابراین با آنها موافق نیستند. بنابراین همچنان به خرید نفت خام ایران ادامه خواهند داد. هم چنین ایران هیچ یک از شرایط قرارداد هسته‌ای را نقض نکرده است.

واقعیت دوم این است که یوآن نفتی عملا اثربخشی تحریم‌های ایالات متحده را خنثی کرده و راه دیگری را برای جلوگیری از تحریم‌ها و مقابله با دلار نفتی فراهم کرده است.

واقعیت سوم این است که چین تحت تعرفه‌های نفوذآمیز آمریکا قرار دارد و روسیه نیز از سال ۲۰۱۴ با تحریم‌های آمریکا مقابله کرده است، بنابراین این دو کشور شکست دادن تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران را نوعی اقدامی تلافی‌جویانه علیه ایالات متحده آمریکا می‌دانند.

واقعیت چهارم این است که چین با تصمیم به خرید تمام صادرات نفت ایران به مبلغ ۲.۲ میلیارد دلار به دنبال انتقام‌جویی علیه جنگ تجاری ایالات متحده، می‌تواند تحریم های ایالات متحده علیه ایران را خنثی کند.

واقعیت پنجم این است که ۹۵ درصد صادرات نفت ایران به کشورهایی ارسال می‌شود که با تحریم‌های آمریکا مواجه نخواهند شد؛ چین (۳۵ درصد)، هند (۳۳ درصد)، اتحادیه اروپا (۲۰ درصد) و ترکیه (۷ درصد).

اتحادیه اروپا اعلام کرده است که از تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران دفاع نمی‌کند و با آن مقابله خواهد کرد و در حال حاضر یک مکانیسم را برای جلوگیری از تحریم‌های ایالات متحده و ادامه تجارت با ایران آماده کرده است. علاوه بر این، قانون جدیدی را برای دفاع از شرکت‌های اروپایی که با ایران فعالیت می‌کنند تنظیم کرده است.

اتحادیه اروپا قدرت اقتصادی بالایی دارد و بزرگترین بلوک تجاری در جهان است که ۲۵ درصد از اقتصاد جهانی را تشکیل می‌دهد و در مقایسه با ۱۸ درصد از ایالات متحده آمریکا بسیار قدرتمندتر است.

اگر ایالات متحده برای مقابله با ایران اقدامی علیه اتحادیه اروپا انجام دهد، اتحادیه اروپا می‌تواند در جهت تلافی دست به کار شود. اگر ایران نتواند اروپا را برای این پشتیبانی راضی کند، قطعا اروپا قطعنامه هسته‌ای را به طور کامل رها خواهد کرد. نتیجه چنین وضعیتی، تشدید تنش بین ایالات متحده و ایران است که احتمالا منجر به جنگی در سراسر منطقه خلیج فارس خواهد شد.

هند اخیرا به شدت تحت فشار ایالات متحده قرار گرفته است تا خرید نفت خام ایران را به صفر کاهش دهد. هند پس از چین و ایالات متحده به ترتیب بر حسب قدرت خرید، سومین اقتصاد جهان را دارد و سومین واردکننده نفت خام جهان است. علاوه بر این، دومین مشتری بزرگ ایران است که ۳۳ درصد از صادرات نفت خام ایران را تشکیل می‌دهد.

هند به دنبال منافع ملی خود است. بنابراین، هرگز واردات نفت خام ایران را متوقف نخواهد کرد، همچنان واردات نفت ایران را ادامه می‌دهد .

در درجه بعد ترکیه که ۷ درصد صادرات خام ایران را تشکیل می‌دهد، مقصد بعدی صادرات نفتی ایران است و قبلا اعلام کرده است که تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران را به رسمیت نمی‌شناسد. در کل ۹۵ درصد صادرات نفت ایران خارج از تحریم‌های ایالات متحده صورت می‌گیرد.

نویسنده این گزارش در ادامه با طرح این سوال که آیا جنگ تجاری شدت گرفته بین ایالات متحده و چین به کاهش تقاضای جهانی برای نفت منجر خواهد شد؟ نوشت: جنگ تجاری در حال افزایش بین ایالات متحده و چین تقریبا بر تجارت جهانی و تقاضای نفت تاثیر می‌گذارد.

اگر چین با افزایش تعرفه‌های ایالات متحده از کسب درآمد ۸۰۰ میلیارد دلاری سالیانه در ایالات متحده منع شود، می‌تواند آنها را در جای دیگری به فروش برساند، زیرا اقتصاد این کشور به مراتب بیشتر از اقتصاد ایالات متحده در سیستم تجارت جهانی پشتیبانی شده است.
از سوی دیگر، ایالات متحده ممکن است مجبور به جایگزین کردن واردات چینی با واردات گران‌تر از سایر نقاط باشد. این امر می‌تواند به افزایش هزینه‌های مشتریان ایالات متحده، افزایش تورم، افزایش کسری بودجه و افزایش بدهی‌ها با رشد ۲.۳۵ درصدی منجر شود. به عبارت دیگر، ایالات متحده در نهایت شکست خورده جنگ تجاری با چین خواهد بود.
نشست ماه نوامبر بین رئیس‌جمهور آمریکا و شی جین پینگ رییس‌جمهور چین، چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای را برای پایان این جنگ تجاری ایجاد کرد.