البته مردم در صف نمی‌ایستادند، بلکه به ایشان شماره داده می‌شد و با صدا کردن نمره افراد نوبتشان می‌شد و به داخل حمام می‌رفتند. برای همین به آن حمام نمره می‌گفتند.
لااقل با شکم سیر در صف حمام می نشستند. تازه داشتن حمام در خانه از طرف بعضی از مراجع تقلید حرام بود و بایستی حتما خزینه داشته باشه کلی طول کشید تا مردم به گرفتن حمام با دوش کنار بیایند.
عیب را جای دگر باید یافت
عیب را جای دگر باید یافت