نیلوفر شادمهری، نویسنده کتاب «خاطرات سفیر» نگارش فیلمنامه تلویزیونی این کتاب را آغاز کرده است. برخلاف رویه مرسوم در کشور‌های دارای صنعت سینما که ارتباط مستقیم و دائمی میان تولیدات ادبی و آثار سینمایی و تلویزیونی وجود دارد، در ایران، کتاب‌ها فقط برای کتابخوان‌ها نگاشته می‌شود و در سینما هم فیلمنامه‌نویس‌ها فقط متنی را می‌نویسند که در سینما به عنوان فیلمنامه مورد استفاده قرار می‌گیرد. ارتباط میان ادبیات و سینما در ایران بسیار کمرنگ است و همین موضوع ساخت آثار «اقتباسی» را در ایران در سطح نازلی قرار داده است.
به گزارش جوان خبر ساخته شدن سریالی تلویزیونی بر اساس کتاب «خاطرات سفیر» از این جهت می‌تواند خبر خوشی باشد که یک کتاب پرفروش و محبوب را در مدت زمان کوتاهی نسبت به زمان انتشار، در مسیر سریال شدن قرار داده است. کتابی که تا امروز چندین بار تجدید چاپ شده و برای کتابخوان‌ها، اثر شناخته‌شده‌ای است. در سینمای ایران هستند آثار اقتباسی که به شهرت رسیده‌اند. مشهور‌ترین نمونه از سینمای اقتباسی، فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی است که فیلمنامه آن براساس داستان «گاو» نوشته غلامحسین ساعدی نگاشته شده است. با وجود این اقتباس موفق، اما سال‌ها است که سینما برای تولید اثر اقتباسی کمتر سراغ آثار ایرانی رفته است. داریوش مهرجویی بعدها، آثار دیگری را براساس ادبیات اقتباسی تولید کرد که همگی از ادبیات خارجی بهره برده بودند. فیلم سینمایی «سارا» از نمایشنامه «خانه عروسک» هنریک ایبسن، فیلم «پری» با نگاهی به داستان «فرانی و زویی» و «اشباح» براساس نمایشنامه‌ای به همین نام باز هم از ایبسن، ساخته شده‌اند. در حوزه تلویزیون نیز، شاید مهم‌ترین اثر اقتباسی که در ذهن عموم مردم باقی مانده باشد، سریال «قصه‌های مجید» است که براساس مجموعه داستانی با همین نام نوشته هوشنگ مرادی کرمانی، تولید شد و جزو محبوب‌ترین آثار تلویزیونی دهه ۷۰ تلویزیون است. کمتر دیده شدن آثار ایرانی در ادبیات نمایشی و آثار تولیدی در سینما و تلویزیون، ظلمی است که سال‌ها به آثار ادبیات ایرانی روا داشته می‌شود. تولید سریال بر اساس کتاب «خاطرات سفیر» می‌تواند این روند فرسایشی را متوقف کند و حتی باعث تشویق فیلمسازان ایرانی برای بهره‌گیری بیشتر از ادبیات وطنی شود. کتاب «خاطرات سفیر» شامل بیان چالش‌هایی است که یک بانوی مسلمان به عنوان دانشجوی ممتاز ایرانی در فرانسه با آن مواجه شده است. این کتاب شامل بخش اندکی از تمام خاطرات اوست و روایت‌های تازه‌ای از این مواجهه در نسخه فیلمنامه سریال به رشته تحریر درخواهد آمد. شادمهری چندی پیش در گفت‌وگو با «جوان» درباره چرایی نگارش خاطراتش در قالب کتاب، گفته بود: «عنوان خاطرات سفیر به وبلاگ سفیر بازمی‌گردد که خاطرات دانشجویی‌ام در فرانسه را در آن منتشر می‌کردم. وقتی صحبت از انتشار کتاب شد، تصمیم گرفتم کلید واژه «سفیر» را نگه دارم، چون حقیقتاً هم احساسم این بود که نماینده کشورم در آنجا هستم و رفتار و سکناتم و کیفیت آموزشی‌ام در دوران دانشجویی صرفاً به خودم مربوط نیست و باید تصویر خوبی از کشورم ارائه کنم.» این نویسنده در دهه ۸۰ برای تحصیل به فرانسه می‌رود و در آنجا در برخورد با زندگی غربی تلاش می‌کند که ضمن حفظ شئون اسلامی، نسبت به تصحیح نگاه غربی‌ها به مردم ایران و به طور کل مسلمانان اقدام کند. خاطرات سفیر مجموعه‌ای از خاطرات دوران تحصیل است که با لحن محاوره‌ای نگاشته شده است. علت شهرت «خاطرات سفیر» سفارش مقام معظم رهبری به بانوان برای مطالعه این کتاب است: «کتاب «خاطرات سفیر» را توصیه کنید که خانم‌هایتان بخوانند.» این تک جمله سرنوشت این کتاب و نویسنده آن را تغییر داد و امروز او و کتابش را به یکی از نام‌های مطرح در میان طیف خاصی از اهل مطالعه تبدیل کرده است. رهبر معظم انقلاب چندی پیش در جریان یکی از دیدار‌ها به این اثر اشاره و توصیه کرده بودند خانم‌ها این کتاب را بخوانند. همین یک جمله سبب شد تا «خاطرات سفیر» در بازار کتاب کمیاب و در برهه‌ای نایاب شود.
