صدوشصتونهمین شمارهی نشریهی خط حزبالله در مطلبی با عنوان «ماجرای تحسن رهبر انقلاب در دانشگاه تهران» آورده است: فکر تحصن در تهران بیارتباط به تجربه تحصن در مشهد نبود، یعنی تجربه موفق تحصن بیمارستان مشهد تشویقکننده بود به این تحصنی که در تهران انجام گرفت. مدتی بحث شد که کجا تحصن انجام بگیرد...
به گزارش میزان یک وقت پیشنهاد دانشگاه هم شد که دیدیم بسیار جالب و از همه جهت خوب هست لذا بود که حرکت کردند صبح. برادرها صبح زود رفتند دانشگاه... ما رفتیم داخل مسجد و فورا آن اطاقک سر مسجد را آنجا را ستاد کارها قرار دادیم و بلافاصله یک اعلامیه منتشر کردیم یعنی اولین کاری که کردیم یک اعلامیه نوشتیم گفتیم که این اعلامیه پخش بشود و ما حضورمان در اینجا آن وقتی فایده خواهد داشت که زبان و بیان همراهش باشد...
اگر سخنرانیها و اعلامیهها نبود مفهوم نمیشد که چه کاری انجام گرفته، نه مردم در جریان قرار میگرفتند و تبلیغات دستگاه هم میتوانست شاید آن را جوری دیگری جلوه بدهد؛ لذا بود که چند تا برنامه در دانشگاه بود. یکی سخنرانیهایی بود که مستمرا در مسجد دانشگاه انجام میگرفت که همه ماها هرکدام یک برنامه سخنرانی را این جا گذاشتیم و دیگران سخنرانی میکردند، یکی اعلامیهها بود، یکی هم یک نشریه، یک بولتن روزانه ما منتشر میکردیم، الان درست یادم نیست، دو تا بولتن ما منتشر کردیم یکی در دانشگاه، گمانم اسمش تحصن بود ۱۱ بهمن