بیش از یک سال است که کشتی کلاسیک بانوان توسط فدراسیون کشتی ایران ابداع و راه اندازی شده و مورد توجه بانوان علاقه مند به این رشته قرار گرفته است. تا پیش از این فعالیت بانوان در رشته کشتی بیشتر به آلیش محدود می‌شد بنابراین پس از ابداع رشته کلاسیک که شبیه به کشتی آزاد است، دختران زیادی از رشته‌های مختلفی چون جودو، جوجیتسو، ووشو و غیره به کشتی پیوستند و مراحل ابتدایی یادگیری فنون را پشت سر گذاشتند. کشتی گیران در این مدت مسابقاتی چون قهرمانی کشوری، عمومی کشتی کلاسیک، انتخابی تیم ملی، سه فصل از لیگ این رشته و حضور در تورنمنت بین‌المللی لبنان را پشت سر گذاشتند. آنها در اولین حضور خود در یک تورنمنت بین‌المللی موفق شدند با کسب دو طلا و دو برنز عنوان قهرمانی را به دست بیاورند.
به گزارش ایسنا، هر چند در این مدت برنامه‌هایی برای دختران کشتی گیر در نظر گرفته شد، اما قراردادهای مالی در این رشته وضعیت جالبی ندارد. برخی ورزشکاران هیچ قرارداد مالی ندارند و تنها برای اینکه در جریان مسابقات باشند با تیم‌ها همکاری می‌کنند و معدود دخترانی هم که قرارداد مالی دارند، به مبلغی پایین رضایت می‌دهند که گاهی در حد خرید یک دست لباس مسابقه هم نیست. وضعیت قراردادهای مالی کشتی‌گیران دختر به حدی اسفبار است که به عنوان مثال زهرا یزدانی، یکی از چهره‌های شاخص کشتی بانوان تنها با رقمی در حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان اقدام به بستن قرارداد کرده است! با این وجود حتی بسیاری از آنها رقم قرارداد خود را دریافت نکردند.
فاطمه نیکبخت کشتی‌گیر ایران که در مسابقات بین‌المللی لبنان مدال طلا گرفت و در لیگ برتر عضو تیم "شهر ما" مشهد است در این باره به ایسنا گفت: "قراردادی ندارم، فکر نمی‌کنم به جز تیم مازندران بقیه تیم‌ها قراردادی داشته باشد."
معصومه خانلر هم که در لبنان موفق به کسب مدال طلا شد قراردادهای پایین را دلیلی برای شرکت نکردن در لیگ دانست و به ایسنا گفت: " دو پیشنهاد برای حضور در لیگ داشتم که اصلاً به درد نمی‌خورد. حتی مربی‌ام می‌خواست مرا به تیم خوزستان بفرستد. بعد از اینکه مدال گرفتم چند پیشنهاد داشتم، اما اصلاً مبلغی نبود که بخواهم به خاطر ۵۰ یا ۱۰۰ هزار تومان این‌همه راه بروم، وزن کم کنم و خطر آسیب دیدگی را بپذیرم."
این در حالی است که دختران کشتی گیر هر ماه برای حفظ آمادگی و انجام تمرینات خود حدود یک و نیم میلیون هزینه می‌کنند. در کنار آن هزینه‌های دیگری هم دارند که ممکن است مانع آرامش خاطر آنها برای ادامه حرفه‌ای کشتی شود. بنابراین نباید از این علاقه سو استفاده شود و بدون پرداخت هیچ هزینه‌ای آنها را راهی مسابقات کرد.
نیکبخت در این مورد بیان کرد: " در ماه بیشتر از یک میلیون برای کشتی هزینه می‌کنم. سخت است ولی امیدوار هستم از سال‌های آینده قرارداد داشته باشم که حداقل بتوانم خرج خودم را دربیاورم، چون دانشجوی دانشگاه آزاد هستم و باید هزینه دانشگاه و ورزش را بدهم که خیلی زیاد می‌شود و برای خانواده‌ام سخت است که در این حد حمایتم کنند".
بررسی سه دوره از لیگ و وضعیت قراردادها این موضوع را روشن می‌کند که فدراسیون عملکرد قابل قبولی در مورد باشگاه‌های شرکت کننده و قراردادهای مالی آنها نداشته است. حتی در اظهار نظری جالب مریم منظمی، نایب رئیس بانوان فدراسیون کشتی به ایسنا گفت: " تعهدات تیم‌ها به هیأت‌های استانی برمی‌گردد و تیم‌ها باید ضوابط لیگ را رعایت کنند."
در صورتی که فدراسیون باید شرایط قراردادی مشخصی را به باشگاه‌ها اعلام کند و بر کلیه مراحل ثبت و اجرای آن نظارت داشته باشد.
گاهی این نظر هم بیان می‌شود که کشتی بانوان رشته نوپا است و فعالیت خود را به تازگی آغاز کرده بنابراین صرف حضور تیم‌ها و ورزشکاران در جریان مسابقات کفایت می‌کند. شاید در ماه‌های اول چنین موضوعی قابل قبول باشد اما بعد از یک سال نمی‌توان این نظر را داشت و تصمیم‌گیری برای رشته‌ای که به دنبال فعالیت حرفه‌ای است را به آینده‌ای نامعلوم موکول کرد.
نیکبخت معتقد است: " با توجه به اینکه مخارج ورزشکار در سطح حرفه‌ای زیادی است و در همه دنیا مسابقات لیگ و قراردادها برای حمایت از ورزشکار حساب می‌شود، فدراسیون باید در مورد قراردادها قوی‌تر عمل کند. بانوان سایر رشته‌ها در این زمینه نسبت به کشتی وضعیت بهتری دارند، ولی ما بدون اینکه هیچ دریافتی داشته باشیم کشتی می‌گیریم. "
سه فصل از لیگ کشتی کلاسیک بانوان برگزار شده و انتظار می‌رود فدراسیون هر چه سریع‌تر نسبت به رفع مشکلات قراردادی کشتی گیران تصمیمات لازم را اتخاذ کند تا همانگونه که با ابداع این رشته موجب تحقق آرزوی دختران زیادی شد با قراردادهایی فاقد حقوق ورزشکار باعث دلسردی آنها نشود.
