به گزارش صراط به نقل از فردا، بررسي فرهنگ تماشاگران را بايد از ساختار ورزشگاه‌ها آغاز كرد. ابتدا بايد ورزشگاه‌هاي خود را از نظر امكانات با ورزشگاه‌هاي ساير كشورهاي دنيا مقايسه كنيم و سپس به مقايسه فرهنگ تماشاگران خود و كشورهاي ديگر بپردازيم.
متاسفانه امروز، ورزشگاه‌هاي فوتبال ما فاقد هر گونه امكانات استاندارد هستند كه اين مسئله روي فرهنگ تماشاگران تاثير مستقيم دارد. نحوه خريد بليت مسابقات، نحوه ورود و خروج تماشاگران به استاديوم‌ها و محل استقرار آنها، امنيت تماشاگران در حين تماشاي بازي، امكانات رفاهي مانند بوفه‌ها، فروشگاه‌ها، سرويس‌هاي بهداشتي، صندلي‌ها و جايگاه‌هاي اطلاع رساني و نهايتا نحوه عضويت تماشاگران در باشگاه‌ها، در ورزش ما كاملا غير استاندارد است. به ويژه اينكه تماشاگران ما همگي مرد هستند و به بيان ديگر، خانواده‌ها جايي در استاديوم‌ها ندارند.
همه اين عوامل دست به دست يكديگر مي‌دهند و فرهنگ و نحوه رفتار تماشاگران را شكل مي‌دهند. وقتي تماشاگر در ورزشگاه احساس راحتي و امنيت كند، براي خود هويت و شخصيتي مي‌يابد كه در او احساس وفاداري و علاقه‌مندي ايجاد مي‌كند و مانع رفتارهاي غير اخلاقي مي‌شود. ما در فوتبال‌مان چيزي به نام باشگاه نداريم كه ساختار مشخصي داشته باشد و افراد معيني هر روز هشت تا 10 ساعت به صورت پيوسته در آن مشغول برنامه‌ريزي و تقسيم مسئوليت‌ها باشند. باشگاه‌هاي ما همگي دولتي هستند و مديران دولتي آنها تصميم‌هاي شخصي مي‌گيرند كه خروجي آن بي‌اخلاقي تماشاگران و برخي بازيكنان است.
در كمتر جايي در دنيا چيزي شبيه «ليدر» ديده مي‌شود. به تماشاگران بايد امكانات مناسب و استاندارد داد و نبايد آنها را دسته‌بندي كرد. اكنون هر كدام از باشگاه‌هاي بزرگ پرسپوليس و استقلال، هفت يا هشت ليدر دارند كه هر يك ساز خود را مي‌زنند و سنگ فرد خاصي را به سينه مي‌زند كه براي تيم مشكل ايجاد مي‌كند. در هيچ جاي دنيا منافع افراد تا اين حد مورد توجه نيست. در مجموع بايد بگويم تشويق و حمايت از تيم، نبايد در گرو پاداش و حق و حقوق باشد.
افرادي كه مي‌گويند به دليل رفتارهاي غيراخلاقي تماشاگران نبايد اجازه حضور بانوان در استاديوم‌ها را داد، مديراني محافظه كار هستند كه تنها به دنبال پاك كردن صورت مسئله هستند. ما پيش از اين سابقه حضور بانوان و خانواده‌ها را در ورزشگاه‌ها داشته‌ايم و در همان حال با كمترين مشكلات روبه‌رو بوده ايم. امروز هم بايد با يك مديريت قوي و برنامه‌ريزي مناسب، پاي خانواده‌ها را به ورزشگاه‌ها باز كنيم. حميد استيلي مي‌گويد اگر تماشاگران مي‌خواهند از دقيقه اول به تيم توهين كنند بهتر است به ورزشگاه نيايند.
من هم با بخشي از صحبت‌هاي استيلي موافقم، اما اين را هم بايد بگويم كه فوتبال بدون تماشاگر، مانند كنسرت بدون نوازنده است. البته تماشاگر هم بايد قائل به يكسري اصول باشد كه مهم‌ترين آنها احترام به خود و محيط ورزش است. همچنين بايد در ورزش ياد بگيريم كه صبر و حوصله داشته باشيم، ولي متاسفانه امروز تماشاگر ايراني بسيار كم حوصله و عصبي شده است.
خانواده‌ها را به ورزشگاه‌ها برگردانيم
بيژن ذوالفقارنسب/ متاسفانه امروز، ورزشگاه‌هاي فوتبال ما فاقد هر گونه امكانات استاندارد هستند كه اين مسئله روي فرهنگ تماشاگران تاثير مستقيم دارد.
