«مهدی فضائلی» کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی با پرداختن به موضوع مسئولیت‌های دولت در قبال بیانیه «گام دوم انقلاب» نوشت:
«دولت دوازدهم...با قدرشناسی از تدابیر مقام معظم رهبری و با استعانت از الطاف الهی، همراهی ملت بزرگ ایران، هماهنگی همه قوا و بهره‌گیری از ظرفیت‌های انسانی کشور به خصوص نخبگان، جوانان، زنان، اقوام و نهادهای مدنی، وظیفه خود می‌داند نسبت به اجرای توصیه‌های راهبردی حضرت مستطاب‌عالی اقدام نماید؛ به همین منظور شوراهای عالی کشور و هیئت دولت را موظف می‌کنم تا سیاستها و برنامه‌های اجرایی مناسب برای تحقق منویات آن‌حضرت را در اولویت کار خود قرار‌دهند.»
عبارت فوق، بخشی از نامه رئیس جمهور به رهبری معظم، بلافاصله پس از صدور بیانیه گام دوم انقلاب است.همین مضمون در جلسه هیات دولت نیز از سوی آقای روحانی خطاب به وزرا بیان شد و مورد تاکید قرار گرفت.
در این یادداشت ضمن استقبال از تحرک گفتاری و نوشتاری رئیس جمهور نسبت به بیانیه ای که خود ایشان هم آنرا راهبردی ارزیابی کرده اند، مواردی از بیانیه را بر می شمارم که نیازمند عمل و اقدام از سوی دولت و شخص رئیس جمهور است و تا این مسائل در ساحت عمل دولت نمایان نشود هم نامه و گفتار رئیس دولت شعاری و فرمایشی قلمداد می شود و هم آنچه باید اتفاق بیفتد نخواهد افتاد.
البته به این مهم نیز توجه داریم که همه اقدام و عمل نه محدود به دولت است و نه در عمر باقی مانده این دولت، می توان انتظار داشت راه چهل سال دوم پیموده شود لیکن دولت و جناب آقای روحانی می‌توانند در همین دولت اهتمام خود را نشان دهند و مطمئن باشند ثمرات آن هم آشکار خواهد شد.
اولین و مهمتربن انتظار و توقع از دولت و رییس آن، پایبندی به "شعارهای انقلاب" و عدم غفلت از "جریان انقلابی" است.
رهبر انقلاب در فرازی از بیانیه، پس از برشمردن تعدادی از دستاوردهای افتخارآمیز انقلاب می فرمایند: «...و بدانید که اگر بی‌توجّهی به شعارهای انقلاب و غفلت از جریان انقلابی در برهه‌هایی از تاریخ چهل‌ساله نمی‌بود -که متأسّفانه بود و خسارت‌بار هم بود- بی‌شک دستاوردهای انقلاب از این بسی بیشتر و کشور در مسیر رسیدن به آرمانهای بزرگ بسی جلوتر بود و بسیاری از مشکلات کنونی وجود نمی‌داشت.»
دومین محور مسئولیت دولت بر اساس این بیانیه "اخلاق و معنویت" است.
رهبر انقلاب در ذیل محور اخلاق و معنویت تصریح می‌کنند: «... ابزارهای رسانه‌ای پیشرفته و فراگیر، امکان بسیار خطرناکی در اختیار کانونهای ضدّ معنویّت و ضدّ اخلاق نهاده است و هم‌اکنون تهاجم روزافزون دشمنان به دلهای پاک جوانان و نوجوانان و حتّی نونهالان با بهره‌گیری از این ابزارها را به چشم خود می‌بینیم. دستگاه‌های مسئول حکومتی دراین‌باره وظایفی سنگین بر عهده دارند که باید هوشمندانه و کاملاً مسئولانه صورت گیرد. و این البتّه به معنی رفع مسئولیّت از اشخاص و نهادهای غیرحکومتی نیست. در دوره پیشِرو باید دراین‌باره‌ها برنامه‌های کوتاه‌مدّت و میان‌مدّت جامعی تنظیم و اجرا شود.»
حل مشکلات اقتصادی سومین حوزه ای است که دولت در آن مسئولیت های متعدد، روشن و سنگین دارد.بیانیه گام دوم در این باره نیز تصریحات قابل توجهی دارد.
«راه‌حلّ این مشکلات، سیاستهای اقتصاد مقاومتی است که باید برنامه‌های اجرائی برای همه بخشهای آن تهیّه و با قدرت و نشاط کاری و احساس مسئولیّت، در دولتها پیگیری و اقدام شود. درون‌زایی اقتصاد کشور، مولّد شدن و دانش‌بنیان شدن آن، مردمی کردن اقتصاد و تصدّیگری نکردن دولت، برون‌گرایی با استفاده از ظرفیّتهایی که قبلاً به آن اشاره شد، بخشهای مهمّ این راه‌حل‌ها است. بی‌گمان یک مجموعه جوان و دانا و مؤمن و مسلّط بر دانسته‌های اقتصادی در درون دولت خواهند توانست به این مقاصد برسند. دوران پیشِرو باید میدان فعّالیّت چنین مجموعه‌ای باشد.»
چهارمین نکته مهمی که دولت نیز باید به آن توجه وافر داشته باشد، رویکرد خودباوری است!
رهبر فرزانه انقلاب در این بیانیه تاکید می‌کنند:
«...همه راه‌حل‌ها در داخل کشور است. اینکه کسی گمان کند که «مشکلات اقتصادی صرفاً ناشی از تحریم است و علّت تحریم هم مقاومت ضدّ استکباری و تسلیم نشدن در برابر دشمن است؛ پس راه‌حل، زانو زدن در برابر دشمن و بوسه زدن بر پنجه گرگ است» خطایی نابخشودنی است. این تحلیل سراپا غلط، هرچند گاه از زبان و قلم برخی غفلت‌زدگان داخلی صادر می‌شود، امّا منشأ آن، کانونهای فکر و توطئه خارجی است که با صد زبان به تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران و افکار عمومی داخلی القاء می‌شود.»
عدالت و‌مبارزه با فساد عرصه دیگر و پنجمین حوزه عملی است که دولت نیز در آن مسئولیت دارد و با سپردن کار به دست "جوانان مومن و انقلابی و دانا و کاردان" می‌تواند گام های بلندی بردارد.
« در جمهوری اسلامی، دلهای مسئولان به‌طور دائم باید برای رفع محرومیّتها بتپد و از شکافهای عمیق طبقاتی بشدّت بیمناک باشد. در جمهوری اسلامی کسب ثروت نه‌تنها جرم نیست که مورد تشویق نیز هست، امّا تبعیض در توزیع منابع عمومی و میدان دادن به ویژه‌خواری و مدارا با فریبگران اقتصادی که همه به بی‌عدالتی می‌انجامد، بشدّت ممنوع است؛ همچنین غفلت از قشرهای نیازمند حمایت، به‌هیچ‌رو مورد قبول نیست. این سخنان در قالب سیاستها و قوانین، بارها تکرار شده است ولی برای اجرای شایسته آن، چشم امید به شما جوانها است؛ و اگر زمام اداره بخشهای گوناگون کشور به جوانان مؤمن و انقلابی و دانا و کاردان -که بحمدالله کم نیستند- سپرده شود، این امید برآورده خواهد شد.»
ششمین محور مهم "استقلال و آزادی" است.
رهبر حکیم انقلاب اسلامی در این بیانیه با صراحت نسبت به مسئولیت دولت چنین می‌فرمایند:
«استقلال و آزادی کنونی ایران اسلامی، دستاورد، بلکه خون‌آوردِ صدها هزار انسان والا و شجاع و فداکار است؛ غالباً جوان، ولی همه در رتبه‌های رفیع انسانیّت. این ثمر شجره طیّبه‌ی انقلاب را با تأویل و توجیه‌های ساده‌لوحانه و بعضاً مغرضانه، نمی‌توان در خطر قرار داد. همه -مخصوصاً دولت جمهوری اسلامی- موظّف به حراست از آن با همه وجودند.»
هفتمین و آخرین محوری که در این مجال به آن می‌پردازم ساحت "عزت ملی، روابط خارجی و مرزبندی با دشمن" است.
در این زمینه نیز بیانیه گام دوم انقلاب مسئولیت های شفافی را برای دولت تعیین کرده است.
«...تحرّک جدید نهضت بیداری اسلامی بر اساس الگوی مقاومت در برابر سلطه آمریکا و صهیونیسم؛ شکست سیاستهای آمریکا در منطقه غرب آسیا و زمین‌گیر شدن همکاران خائن آنها در منطقه؛ گسترش حضور قدرتمندانه سیاسی جمهوری اسلامی در غرب آسیا و بازتاب وسیع آن در سراسر جهان سلطه.
اینها بخشی از مظاهر عزّت جمهوری اسلامی است که جز با شجاعت و حکمت مدیران جهادی به دست نمی‌آمد. سردمداران نظام سلطه نگرانند؛ پیشنهادهای آنها عموماً شامل فریب و خدعه و دروغ است. امروز ملّت ایران علاوه بر آمریکای جنایت‌کار، تعدادی از دولتهای اروپایی را نیز خدعه‌گر و غیر قابل اعتماد می‌داند. دولت جمهوری اسلامی باید مرزبندی خود را با آنها با دقّت حفظ کند؛ از ارزشهای انقلابی و ملّی خود، یک گام هم عقب‌نشینی نکند؛ از تهدیدهای پوچ آنان نهراسد؛ و در همه‌حال، عزّت کشور و ملّت خود را در نظر داشته باشد و حکیمانه و مصلحت‌جویانه و البتّه از موضع انقلابی، مشکلات قابل حلّ خود را با آنان حل کند. در مورد آمریکا حلّ هیچ مشکلی متصوّر نیست و مذاکره با آن جز زیان مادّی و معنوی محصولی نخواهد داشت.》
